Nëse e do femrën vërtet,
Bëhu shokë ,e jo dashnor,
Dashuro shpirtin e saj,
Lëkura do rrudhet një ditë.

Nëse e do femrën vërtet,
Mos e mbyt me xhelozi,
Nëse ajo të dashuron,
Tek ty do kthehet përsëri.

Nëse e do femrën vërtet,
Mos e shaj me ashpërsi,
Gjuha vret më shumë se plumbi,
I miri nuk bëhet harbut.

Nëse e do femrën vërtet,
Lëkurën mos ja gërvisht,
Ruaje në zemrën tënde,
Si gjën më të shtrenjtë.

Nëse e do femrën vërtet,
Krevatin tënd mos e fëlliq,
Tradhëtin mos e bëj shok,
Fisniku ka lindur fisnik.
………………………………………………………….
AUTORJA-XHULJETA-FERRAJ!

The post Nëse e do femrën vërtet – Xhuljeta Ferraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Filloi dhe mbeti pas malli
Mall , që në lot e kthen
Ndezur flakë rrugëve të botës
Prrush , që në largësi të djeg
Filloi dhe mbeti ëndërr
Malli për tu kthyer në atdhe
Endërr trubulluar zgënjimeve
Therëse , ” Jo , mos u kthe ” !
Filloi dhe mbeti viteve
Dëshirë shpirti si dashuri
Ndjenjat të shtyjnë në kthim
Realiteti i frikshëm , utopi .
Filloi dhe mbeti vetëm fillim
Atje , zhurmojnë rrahjet e zemrës
Largësi dhe largqëndrim kthimi
Pushtet , vetëm ritmet e lemzës
Filloi e mbeti , mollë e ndaluar
Pranë atdheut , vrasje mendimi
Endërr , që e tremb realiteti
Realitet , ku ngopet emigrimi
Mes lotësh , për djep e veshje
Vendlindjen , tradita që djeg mall
Më të hijëshmin vend të botës
Me besëfijshmin , emrin Shqiptar !

The post Mall i tretur ne lot! – Avdyl Zeneli appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Oh jetë , !
Skeletë njerzish nën shelgje po vajtojnë ,
Shelgje qe kokën kurrë s’do ta drejtojnë,
Shelgje e akacie , lakuriq ,t’vetmuar vajtojnë ,
Rrugëve tek ecim , kokën s’guxojmë t kthejml pas!
I mallkuari ,fshehur , si hije na përgjon ,
Frikë ,presion,
Pandemia forcën tregon ,
Krijuar nga njeriu për njerinë ,
O Zoti Im! a më degjon ?
Po ikin jetë me shpejtësi ,
Sulltanë nëpër botë
, .diku zbrazin diku mbushin kasafortë ,.
O mio Dio !
Na jep shpresë ! Na jep forcë!
Sapo jeta fillon e gëlon !
kthet zgjatur hija gllabëron
Nuk duan më njerëz me llogjikë të ftohtë
Vrapimi i eres ,njëlloj i beri hapat nëpër botë
Shtretër nuk ka më për mort ,
Tymnajë , pandemia , pasiguri covid sot ,
Kudo nëpër botë ,
Bisha botnore , përpëlitet
, por shpirtin e ka ngrohtë
Mbi gjakun globalizuar
Ka kohë që mbi njerëzimin jeton ,
Bota pandemike ,po kryen trazfunzion!
Ndihmë o Zot ! OZot!
!**************”***************//Senaa//
Selfijaze Jaho Teli@$T@ shkoder më 25/7/2020/ e drejta autorit e kufizuar! ,

The post Sulltanët që po zbrazin botën! – Selfijaze Jaho Teli appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

*
Per nje serenate , shpesh me pergjerohej
Tek rrinim nen nje Bredh , vone pas mesnate ,
Ajo qumeshtore , ne krahe me leshohej
Me lutej , me betohej , qe t’ja kendoja prape !
*
Butesisht ajo me prekte , me ledhatonte lehte
E shtrihej si kotele , ta perkedhelja une ,
Porsi nje bulez Vese , qe pushon mbi flete
Nga ato gudulisje , me afrohej dhe me shume !
*
Perhumbur prane saj , une luaja ne Mandoline
Sheqerka ngallezehej , me endje degjonte ,
Mbeshteste dhe koken , aty ne prehrin tim
Duke soditur Yjet , e niste t’i numeronte !
*
Magjepsur nga ato buze , regjur sherbetosur
Sa doja ti thethija , shpirtin te embelsoja ,
Por ajo dredhushke ,s’me linte per t’hallosur
Donte ç’kisha shkruar , me pare t’ja lexoja !
*
Perhumbur ne ato vargje , shpirti i saj renkonte
Me lutej t’ja kendoja , aq shume i pelqente ,
Me pyetje ne ata sy , nuk di pse me veshtronte
Tek luante at qerpik , shpesh me mallengjente !
*
Mbi telat e Mandolines , nje dite nje lot i ra
Pasiguria e saj , ish mpleksur ne kureshtje ,
Mbi ato buzet te nxehta , qendroi me pas u tha
Nuk doja ta trazoja ,por e veshtroja ne heshtje !
*
Por ne s’ishim te vetem , perher nje Gardeline
Mbi degen e nje peme , fshehtas na pergjonte ,
Sa nisja te kendoja , degjonte melodine
Pas meje dhe ajo , ja niste te kendonte !

The post Serenate me mandoline – Albert Hitollari appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

The post E vogla ime rivijer – Liliana Gega appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Dua që dielli si flori të shkëlqej,
o inxhi,kur unë jam pranë teje,
për hirrë të urisë time,që dashuroj,
je e ëmbël në lojë,si mjalti në gojë.

Për hirë të buzës tënde plot nektar,
që ditën rezaton,ylber e ngjyrë arë
buzëqeshja jote ,ylber i shpirtit,
prorim ëngjëllore, nafka e zotit.

Nuri të ndrit në çdo grimcë,
në engjëlloren tënde të bukur fëtyrë ,
e bukur,harmonike,plot xhentilencë,
para teje fati duket i zezë si qymyrë.

Ti me diellin mua më shkëmbëllenë,
kur jam me ty,dukem si në parajsë,
në shpirt ëmbëlsi,mbushur me polenë,
më lotë malli mike të përshëndesë.

Me ty dhe dimri më duket pranverë,
fëmijë bëhem,e trëndafil plot me erë,
më rrëmben natyra,por ty më shumë,
botën ta jap,për bukurin tënde parfum.

Kam qen i varfër,për të ndjek një ëndër,
po prap mendimi i njerëzve më akozon,
s’hiqet mendimi,si reja,kjo më tërbon,
veç dëshira,që je e imja fort më gëzon.

Unë pranë teje dhëndër më i miri,
trupin ta mbulojë me stoli prej floriri,
më zemër do shkruajmë dashurinë,
për besë në jetë,do kemi betimin..

The post Për ty mike… – Zeqir Hysa appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mos e humb vështrimin e femrës
Të ngrohtin e shpirtit në çdo shikim
Në sytë e saj , shkruhet poezia
Buzëve , nota muzike , kompozim
–
Thellësia e brishtësisë shpirtërore
Ndjenjat , janë gjinia femër
Zbulimi , ku e gjen lumturinë
Jeta e jetës , me të njejtin emër
–
Sytë , muzëvargjet më të ndjera
Puthja në buzë , një shenjtëri
Shijoji , sytë dhe buzët e femrës
Përkthimi , që do të thotë dashuri !

The post Përkthimi dashuri ! – Avdyl Zeneli appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Princeshe e zemres sime,
qe me buzeqesh,
sa here qe te kam,
large apo prane,
sa here qe degjoj,
muziken e zerit tend,
qe edhe te jem ne endra,
me permend.
Ti edhe naten
ma mbush me drite,
se drite te kam neper dite,,
dhe kenge te kam,
shpirtit mi jep gezim,
e ma nis me fluturim,
ne te pervecmen arrati
te vije tek ti…..
Qe kur linde, per mua
u bere diell I jetes sime,
dhe une cmendesha,
pas nazeve te tua,
dhe e fitove dashurine,
e zemres time, pa kushte,
te paster, te bardhe,
e qe nga ajo dite,
ti je I vetmi altar,
ku zemren kam lene peng,
se mi ke dhene jete.
Ne kete dite sublime,
e shtrenjta ime,
te ditelindjes tende,
te trembedhjete,
te uroj te gjitha,
te mirat e botes,
jete dhe shendet,
dhe plotesim te endrave,
qe do te kesh ne jete,
te rrosh, gezosh, e lulezosh,
edhe te tjera 100 vjete.

Tirane 19 07 2020
Suzana Rama DV

The post Ajslines time… – Suzana Rama appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ah ;- Edhe kjo ditë shkojë ashtu si të tjerat kokë ulur,
Me sy andej ngela nga zemra më mbeti përgjithmonë,
Besojë në këtë natë që po vjenë ngadalë si puhis ere,
Të të shohë në ëndërr atdhe e gjumë të rehatshëm të bëj.

Atje larg shpirti kërkonë atë botë të ëmbël e hyjnore,
Në atë qiell të kaltër ku mëndja tretet në pafundësi,
E mbi rret e bardha të shpërndara në shëllunga – shëllunga,
Kam shkruar me germa të arta emrin tënd e shtenjta nënë.

Ti fati i jetës time o shpresë e botës së bardhë ,
Që furtunave të kësaj toke më jep fuqi e më mbronë nga ligësitë,
Ti që me atë zërinë tënd të ëmbël më flet prej atje shumë larg,
Je malli që më drithëronë trupinë e dashurinë çdo ditë e më shumë më shton.

Ti më fal rrezatime sa herë emrit tën nënë me shpirt e thërras,
Nëpër ditë e netë të pafund këndej në tokë të huaj e përhumbur,
Oh,- Sa errësirë është këndej por ti më jep dritë e durim,
Duke menduar se shpresa e jetës time je ti e bekura nëna Shqipëri…!
“Lumturije.S. Drenica”

The post Me sy andej ngela nga zemra më mbeti.. – Lumturije Sulejman Drenica appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Digju gjellë shkrumb e hi, dhe ti qumësht merr dynjanë,
” Plaç o varg ” me këto, të prera, se më hodhe havadanë….
” Plaç “, sos e thua me zemër, Ti, për mua shkërrmoq botën,
Lakun të të vën te gryka, më qëndis e formon strofën !…

N . L . ( F )

The post Plaç o varg – Natasha Limaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.