The post Ne udhen e jetes e pervojes – Albert Hitollari appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

The post Mbi arsyetimin duhet te besosh – Albert Hitollari appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Urbani i pare , i unazes se qytetit
Ishte i vetmi , takim midis tyre ,
Te dy uleshin , perball njeri – tjetrit
Tu shmangeshin kureshtjes se njerezve e syve
*
Ata , nuk i shihje te parku matane
Ku ç’iftet e tjere , i linin takimet ,
Por vendi i tyre , ish vete ai urbane
Perballe te ulur , shkembenin veshtrimet !
*
Ai , me endje ate e sodiste
Sa as qerpiket , shpesh si levizte ,
Ajo , nen dhembe , diçka mermeriste
Ndersa vete zemra , diç i peshperiste !
*
Eh,sa here veshtrimin , atij ja pat dhuruar
Por ai nuk mundi , njehere t’ja lexoje ,
Ģjithçka ne ata sy , ajo i mbante shkruar
Por atij ç’do çast , i dukej njesoj !
*
Shpesh thosh me vete : – Ah , si nuk munda
Te pakten diçka , sot , asaj ti shprehja ?
Me iku dhe kjo dite , nuk di pse e humba
Si nuk i thash dot , diçka , ate qe ndjeja ?!
*
Dhe ja nje mengjes , me ankth ate e priti
Ç’uditshem padurimi , per te , e rrembeu ,
Por per fat te keq , ajo ne urban , nuk hipi
As koken qe ta shihte , nga ai se ktheu !
*
Eh , pas asaj dite , ata te dy , s’u pane
Ai vazhonte e priste ,ate , ne ç’do ndalese ,
Nuk di pse me nuk hipi , e la ate urban
Ai rrinte e veshtronte, ne çdo rruge e kthese !
*
Shume kohe kaloi me pas , e iku ajo vjeshte
Sa muaj e sa vite , ne ate stol , i kishin ikur ,
Por shpirti i tij per te , asnjehere su rresht
Aty ne ate urban , u thinj , duke e pritur !

The post Urbani i unazes – Albert Hitollari appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

*
Te dy ishin Firraune
Por ajo , pak me shume ,
Burre e grua , menjeher
Zune te benin shpejt karrier !
*
Per ç’udi te njerezise
Ngjiten shkallet e hirarkise ,
Ca thane qe ata i prishi
Rryshfeti edhe bakshishi !
*
Ah , ky qerrata bakshishi
Dhe te ndershmit na i prishi ,
Se harbuti , per rryshfet
Shiti nder e dinjitet !
*
Ajo rrinte pas te madhit
Si Miz , n’prapanic te Kalit ,
Si shperblim mikes se vet
I dha fron , i dha pushtet !
*
Deputet , ju be i shoqi
Dordoleci , kallamoqi ,
Verdhacuku si mehit
Si ai Misri hibrit !
*
Nje gram tru nuk kish , as mend
Por zu vend ne Kuvend ,
Ç’far lexonte ky tru thare
I shkruante nje gazetare !
*
I paguante ato fjalime
Dhe na mbante ligjerime ,
Eh , sa niste , i lexonte
Ç’orb i bente , i ngaterronte !
*
S’di se ç’beri , e perzune
Nga partia i vune hune ,
Ca thane zhvati , diku vodhi
Paq ai burgut , ja hodhi !
*
Me pas mikja , na u merzit
Pregatiti dhe padite ,
Nuk shkonte me si manare
Tha do shfaqem ne portale !
*
As nuk ndejti urte me pas
Per te gjithe , nisi te flase ,
E per ti mbyllur , gojen Dhise
I dhane postin e Bashkise !
*
Nuk ja vlen , i thane te llapesh
Por shiko , kap ç’far te kapesh !
Bene marrveshje e kompromis
Interesash e poshtersish !
*
Karrier beri dhe ai
Ai lepushka pa kalli ,
Se kjo puna e partise tjeter
Na u be , avaz i vjeter !
*
Ku nuk hyri , ku nuk doli
Hengri , piu , eh sa vodhi ,
Sa nje dite , dhe ky i marrur
Kantidoj , si i pavarur !
*
Ç’nuk degjoi , ky milet
Ç’i kane pare , syte vertet ,
Firraunet , kane nje jete
Sa u thinjen , ne pushtet !

The post Firraunet – Albert Hitollari appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

*
Se ç’ben dynjaja, s’ka seç me duhet
As ç’llomotisin, ç’flasin e ç’thuhet,
Kush e ka prishur , kush e ka ndrequr
Ç’vuajtje ka njeri , tjetri ç’ka hequr !
*
As kujt i priu, nje dite kismeti
Kush at qe humbi , prap ne e gjeti ,
S’kam pse i pyes, njeri s’me pyeti
Shoh punen time , jo ç’ben ai t’jetri !
*
Secili t’shoh , hallin e vet
T’i bej rixha , ç’ka ne t’vertet
Te haje , te pije, aq sa ai ka
E t’i gezohet , rreskut qe i ra !
*
Nese s’te pyesin , s’ke pse i pyet
Kur nuk te flasin , s’ke pse u flet ,
Por pse te ngasin , kur nuk i nget ?!
Ne vend te shohin , punen e vet !
*
Kur per ty Bota , as do t’ja dije
Secili t’shoh , qejfet e tije,
Ai qe s’do , kurre mos t’me vije
Me mire keshtu , i qete do rrije !
*
E ç’ti qash hallet , me tjetrin kot ?
Kur s’me ka pyetur , deri me sot ,
Si te shkojne punet , apo shendeti
Perse u be , keshtu mileti ?!
*
Por dhe te shohin , te shtrire permbys
Si nuk te pyesin , pse si e qysh,
As se si ndiesh, ç’te duhet ç’fare
S’te hedhin syte , as per te pare !
*
Ne s’duan as te te ndihmojne
Dhe as me fjale , pak te qetesojne ,
Ç’i shtyn atehere , qe te remojne
Hallet e tyre , perse s’shikojne ?!
*
Por vjen e rrotullohet Bota
Per gjithsecilin , ndryshon dhe rrota,
Timonin koha , heret a vone
Ta k’then ateher, kur s’e kerkon !
*
Dikush arsyen , shpesh e humbet
Tek sheh ne rruge, nje plak te shkrete,
Ne s’do t’i japesh , as mos i jep
Por mos e fyej , se s’ke te drejte !
*
Me tej nje t’jeter, qe ben sehir
As nuk i thote , s’veprove mire ,
Po pse o njerez , kaq te nxituar
perse veproni , pa u menduar ?!
*
Dhe ai i dehuri , shpesh pi nga zori
Kush nuk e ktheu , nje gote se hodhi ?
K’shu eshte gatuar , o njerez kjo Bote
Kush pi per gaz , t’jetri per mort !

The post Eh, kjo dynja – Albert Hitollari appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

*
Te Shelgjet mbi Burim , aty ulur ne te
Pas ç’do perendimi Dielli , te prisja nga hera,
Ti zbrisje Perroit , pas teje nje nga nje
Me enet ne duar dhe vasha te tjera !
*
Me sa mall te shihja , drejt meje kur vije
Rrija dhe veshtroja , trupin tend te brisht ,
Sa fort qe te desha , ah sikur ta dije
Ndoshta do me doje , si une marrezisht !
*
Pas trungut i fshehur, nga rruga pergjoja
Te me vije vetem , njeher ne Shelgjishte,
Sa te shuaja mallin , sa shume deshiroja
Te puthja sy e gushe ,ato buze si vishnje!
*
Por kurre s’u takuam , jo nuk qe e thene
Te t’ute dhe te mite , nuk donin per ne ,
Zenkat dhe merite , mes tyre t’kishin lene
Ta merrnin njeher shtruar, te flisnin me nge !

The post Me sa mall te shihja – Albert Hitollari appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

*
Si ty , jo nuk kam dashur me
Dhe as dashurova , nje tjeter kurre ,
Por , nese do ta kisha dashur dike
Do desha ta doja , aq sa ty dikur !
*
Sa ty , jo nuk kam dashur asnje
Veç dashuria , ne rrefefte me pas ,
Por dhe ne s’mundet , e megjithate
Do jete vete heshtja , qe per te do flas !
*
Si ty , jo nuk kam dashur me
As ne do te dua , dike jo nuk e di ,
Por nese njehere , do te doja dike
Vertet do desha , qe ta doja sa ti!

The post Nuk kam dash si ty – Albert Hitollari appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

*
E ruaj te fshehur , nje pjese jete
Ate qe i perket asaj ,
Se kam rrefyer , e ruaj per vete
Thelle ne kujtese , perhere e mbaj !
*
Bashke me kujtimin , aty e mblova
Per dite te tera , vite me radhe ,
Askujt per te , njehere si fola
Dhe as per dashurine e pare !
*
As per ca brenga , fshehur brenda
Qe s’di pse me trazojne gjithnje ,
Dhe ata lot , qe dergjen brenda
Qe s’me shteruan , kurre per ate !

The post Nje pjese jete – Albert Hitollari appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

*
Shpesh shfletoj kohen e vjeter
Veten te ri , t’shoh dhe njehere ,
Dhe ne ç’ast , me del nje tjeter
Syte lotojne pa nderprere !
*
Lehte i pyes : – Perse qani
Si dikur , si atehere ?
Eshte shpirti me thone , xhani
Burimet tona , kane shtere !
*
O ju vite djalerie
Qe ende me mbani zgjuar ,
Me ktheni ate kohe rinie
Se aq shume jam permalluar !
*
Ato mbremje dhe njehere
Mikes , kur i kam kenduar ,
E nuk ndala asnjehere
vargje shpirti , per t’i shkruar !
*
Ate buzeqeshje embelsie
Si nektari e pjalmi i Bletes ,
Lote te ndjeshme , pafajesie
Si pike Vese , siper fletes !
*
At frymarrje , te thelle freskie
Qe e dehte shpirtin tim ,
Me parfum dashurie
Trendeline e Jasemin !
*
Ato net pa Hene , qetesie
Takime , pritje te fshehta ,
Perqafime , mrekullie
Me afsh e puthje te nxehta !
*
Dhe mengjese brishtesie
Porsi gonxhe e Trendafilit ,
Me ore malli e nostalgjie
Si vete kenga e Bilbilit !
*
Djaleri moj e uruar
Me more gjithçka me vete ,
Dhe ike , duke vrapuar
Bashke me vitet , e kesaj jete !

The post Shpejt me ike, djaleri – Albert Hitollari appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Dikur ne at lulishte
Ish dhe nje stol prej druri ,
I vetmi qe kish mbetur
Me i vjetri ne ate vend !
Nuk di se kush e hoqi
Me pas nga e shpuri ,
Por sa here e shikoja
Diçka m’sillte ndermend !
*
Sa kish per te treguar
Qe mbeten te pa thene ,
Ai stol i lare nga lotet
E nje gruaje , nje nate dimri !
Per gjirin e fundit
Qe foshnjes i kish dhene ,
Shkakun qe e la
Arsyen qe e bindi !
*
Dhe pse do deshironte
Ne butesine e shtratit ,
E jo ne ate stol te vjeter
Nga mola te grire !
Per te kish qene e shkruar
Nga dora e fatit ,
Mekati tej ta flakte
Ne rruge pa meshire !
*
Kaluan shume vite
I vogli u be burre ,
Vendosi te marre udhen
Te kthehej ne qytet !
Asgje me pare nuk dinte
As kish per t’marr vesh kurre ,
Se si e ç’far kish ndodhur
Me te ne te vertet !
*
Me vone gjithçka mesoi
Nga nje lulishtare ,
Sa dinte gjithçka djalit
Filloi te ja tregonte !
Ate nate i tha ai
Rastisi nje hamall ,
Qe kish degjuar te qara
Ne rruge kur kalonte !
*
Kish ecur kilometra
Ne shiun pa pushuar ,
Ishte sakat mjerani
Nje kembe e hiqte çale !
Ne gji e kishte futur
Me krahe e kish pushtuar ,
Foshnjen at mesnate
Sa mbrriti ne spital !
*
Atje neper pavion
Verdalle vinte i shkreti ,
Doktore e infermjer
Ne ankth duke i pyetur !
Por ne mengjes ne dhome
Ate nuk e gjeti ,
I thane ne jetimore
Te voglin kishin çuar !
*
Dhe qe prej asaj dite
Te ai stol ai vinte ,
Me te kuvendonte
Ne heshtje peshperiste !
Ne ate vend e shihje
Me ore te tera rrinte ,
Diçka ai shpresonte
Pas ç’do agimi priste !
*
Ai ish i vetmuar
As s’treh s’kish ne qytet ,
Veç halle nga kjo bote
Asgje nuk pa e mori !
Me brenga e maraz
Ka ikur nga kjo jete ,
Me pas u nis me te
Ku prehej i gjori !
*
Ç’kerkoni ne ate vend ?
Eshte i nje fakiri ,
Foli nje punetor
Qe ish duke gerrmuar !
Me duhet nje usta
Tha djali , ai me i miri ,
Nje varr si ky perbri
Ketu per te ndertuar !
*
Shiko nje tjeter mik
Degjo se ç’te them une ,
S’ja vlen per bamiresi
Te beni kaq shpenzime !
Po t’mundja , nje Ç’iflik
Se ai ka bere me shume ,
Per mua tha djaloshi
Eshte pjese e jetes sime !

The post Stoli i vjeter – Albert Hitollari appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.