Shumë më dhimbsen ato nëna
Që s’patën fat në shkollë të shkonin
E në vend të abetares
Kapën draprin në arë t’punonin.

Edhe n’ara edhe n’shtëpi
Laj, fshi e misër bluaj
Me njërën dorë rritën fëmijë
E me tjetrën n’magje gatuaj.

Oh, shumë m’dhimbsen ato nëna
Që rritën trima, e vetë vuaj
Rritën vajza e rritën djem
Prapë i lanë, ikën n’dhe t’huaj

Shumë prej tyre na kanë lënë
Disa të tjera ende janë gjallë
Ah, ato nëna sa shumë për ne bënë
Veç një nënë sa një mëhallë.

The post Ato nëna – Arben Kurteshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Jam i pamposhtur
Lëshoj kushtrim,
Kam shumë zemra
Në trupin tim.

Disa rrahin
Në gjoksin tim,
Të tjerat më rrahin
Në mërgim.

Më mbajnë të fortë,
Më bëjnë trim,
Të gjitha janë
Nga gjaku im.

Jam tokë e vjetër
Shkëmb e gur,
Kam shumë zemra
Nuk shuhem kurrë.

The post I pamposhtur – Arben Kurteshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mbi këto male

Shpesh bie shi;

Herë-herë ngadalë

Herë me furi.

Shpesh fryn era,

Nëpër këto male,

Herë-herë shpejt,

Herë-herë ngadale.

Mbi këto male

Shpesh bie borë;

Herë-herë nga pak,

Herë-herë me orë.

The post Mbi këto male – Arben Kurteshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ta njoh fytyrën

Kur qan e kur qesh,

Edhe tingullin e zemrës sate

Unë ende di ta përshkruaj.

E di si vallëzon, si këndon,

E di edhe si vajton,

Të ndiej dhe kur ëndërron,

E di edhe kur nuk më do.

E di mirë sa ke punuar,

Gjithnjë mbi mua ke pushuar,

E di vendin ku je duke jetuar

Një natë hëna ma ka treguar.

Nëse më s’të shoh,

Për ty do të bëhem rërë,

Do të bëhem tokë, e përsëri

Në një varr, do të bëhemi shokë.

The post Të njoh – Arben Kurteshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mbi këto male

Shpesh bie shi;

Herë-herë ngadalë

Herë me furi.

Shpesh fryn era,

Nëpër këto male,

Herë-herë shpejt,

Herë-herë ngadale.

Mbi këto male

Shpesh bie borë;

Herë-herë nga pak,

Herë-herë me orë.

The post Mbi këto male – Arben Kurteshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

I PAMPOSHTUR

Jam i pamposhtur

Lëshoj kushtrim,

Kam shumë zemra

Në trupin tim.

Disa rrahin

Në gjoksin tim,

Të tjerat më rrahin

Në mërgim.

Më mbajnë të fortë,

Më bëjnë trim,

Të gjitha janë

Nga gjaku im.

Jam tokë e vjetër

Shkëmb e gur,

Kam shumë zemra

Nuk shuhem kurrë.

The post I pamposhtur – Arben Kurteshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Era e lule blirit

Përhapet ditëve të verës;

Nëpër rrugë të gjata

Gjer te pragu i derës.

Mbushur trotuaret

Përplot me rini,

Në mes parku i gjelbër

Oh, sa bukuri!

Mbledh qyteti verës

Sa shumë mërgimtarë,

Përqafojnë familjen

Kohë të gjatë s’janë parë.

Shushurima të shtunave

Gjallëri në Pazar,

Fshehtësi ka qyteti

Sa ka qytetarë.

The post Qyteti im – Arben Kurteshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Desha të shkruaj diçka të mirë,

Diçka të plotë, që na gëzon,

Eh, sa shumë u mendova
Në fund, veç fjalën nënë shkrova.

The post Nje dite… – Arben Kurteshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Viti i ri vjen me janar
Pastaj shkurti me acar
Marsi vjen me rreze dielli
Në prill i kaltër, duket qielli
Lulet në maj janë bukuri
E qershori vjen me qershi
Në korrik vapa, na gëzon
Në gusht lumi, na freskon
Në shtator na hapen shkollat
Në tetor na piqen mollët
Bien gjethet në nëntor
Na gëzon bora në dhjetor.

The post Muajt – Arben Kurteshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Shumë më dhimbsen ato nëna
Që s’patën fat në shkollë të shkonin
E në vend të abetares
Kapën draprin në arë t’punonin.

Edhe n’ara edhe n’shtëpi
Laj, fshi e misër bluaj
Me njërën dorë rritën fëmijë
E me tjetrën n’magje gatuaj.

Oh, shumë m’dhimbsen ato nëna
Që rritën trima, e vetë vuaj
Rritën vajza e rritën djem
Prapë i lanë, ikën n’dhe t’huaj

Shumë prej tyre na kanë lënë
Disa të tjera ende janë gjallë
Ah, ato nëna sa shumë për ne bënë
Veç një nënë sa një mëhallë.

The post Ato nëna – Arben Kurteshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.