The post Ne te kundert! – Bedri Hoxha appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

The post Vetvetja zhgenjim – Bedri Hoxha appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Do ti thurr vargjet me ritmin e loteve,
nje tingull ne ritmin e renkimit,
do thurr nje enderr me nostalgjite!
Do te bej nje kala me castet e bukura
nje det puthjesh do te bej
nje lume i pashtershem me lotet e mi!
Nje mal me mall do ta ngre,
nje pyll me lumturi ,do ta mbjell per ty!
Nje bote me lutje kam thene,
ah nje zot di ckam ne zemren time
Kjo kohe tinzare,
rrembyese endrrash ne fshehtesi,
e pse troket pa pushuar si zemra e frikesuar
ky shkemb dashurie me ndjenje djaloshari:
Do rindeze flaken e afshit,
mes lumit te loteve!
Mbi detin e puthjeve,
ne mes te kalase me endrra
ne malin e mallit!
Ne prehun e shpirtit do te ulesh
ne sallonin e zemres kembekryq
ulur do rrish,e embla ime jete dashuri!
Bedri Hoxha

The post E embla ime jetë dashuri – Bedri Hoxha appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Vitet do ti mbledh ne gjallerine feminore,
do ti ushqej me nostalgjit e lengshem afshimi,
do u jap shkelqimin e rinise ,
do ti vadis me vesen e dashurise
Mos shikoni nje rrudhe mbi ball,
as nje thinje mbi kok
per brenda kam dashuri e zjarr ,
jam filize qe gjalleroj per mot!!!

The post Vitet – Bedri Hoxha appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

koha nuk vyshket!
As rrudhet:
ajo te vyshk, nga dielli i merzise,
te rrudh nga te ftohti i vetmise!
koha nuk vret!
po vritesh ti dhe une nga e perditshmja tinzare!
koha ste largon!
Ti dhe une marim rruget pa dalje,
shtigjet e shtegtareve prishem i ndertuam per vete!!
koha rri e qete ,pa turbullira, pa temperamente!
Ti dhe une e turbullojme me pakenaqesit e tepruara, temperamentet i nxejme kaluar laves!
Ne duam te mplakim kohen ,
por jo , e mplakem veten duke kerkuar shijen tjeter !
ne u rrudhem duke pire uje shiu te kripur nga vetvetja, jo koha!
U dogjem ne nxehtesi te pakenaqesise
lakmuese ,
mashtruam veten me nje reck
ku u gris rrugeve, tani mbetem pa varr, pa vaje, pa kohe, pa tradite,
por si larvat poshte gjetheve te vdesim,
ne pyjett e pashkelura,
kohes si dham mendje po na dha,
ne e braktisem bodrumeve te ereta ,me pretendimet grindacake,
menduar fantazisht,
parajsa eshte krevat i shtruar ,
pasi dehja e dashurise te na jap foce,
do lahemi ne ujin e beguar para!
do jetojme ne pavdekesi!!!
Jooooooo parajsa s’eshte dashuri me afsh prej verteti,
nuk gjendet ne kete rruge pa dalje ,
as ne podrume te erreta!!
Kohes ja ndruam fytyren nga fytyre parajse ne fytyre djalli,
por ajo nuk te vret ne vrasim !
Koha ste braktis!
Ne braktisim sarken qe na lndi !
A kthehet koha pas?
Joooo !
Koha ndalon , nese ne i themi vetes ndal:
ktheu te m’bulohesh me carcafin e gjakosur
aty ku kerthiza tu pre
aty kthehet koha pas ,rri e bukur,
e pa fyshkur, me bese ,tradit e fe!!!

Bedri Hoxha

The post Koha! – Bedri Hoxha appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Sa desha ne preherin tend nene,
te mbeshtes koken e te qaj
Desha te me thuash: Biri im mos !
hallin te ta tregoj e t’me thuash:
-Jepi bir vajit mos ju ndaj!
Sa desha te te kisha moj nene,
gezimin e shpirtit me ty ta ndaj,
mos me thuash :Ah lumja une,
por : Gezohu bir e mos ju ndaj!
Sa desha te rrefehem tek ti nene ,
gabimet te mi falesh,
mos me thoje :
Ah bir je i falur,! -por
Qaj bir qaj ,lutjes mos ju ndal!
Neteve fle zbuluar, shpirti ska qetesi
Sa desha te mbytesha ne lotin e kulluar,
mos mbytem ne vaj te zi!
Kam mall apo kam hall,
shpirt e zemer nuk gjejne qetesi
njera do te shtegtoje drejt ferrit,
tjetra drejt varrit te zi!
Nje buzeqeshje qe e pata ,
nje nate ma rrembyen , pakujdesisht
kerkova por lutjet e mia si pranoi,
pas ta ktheja serish.
Cdo nate qaj ,koken mbuloj me jastek ,
askush s’ dua te degjoje,
askush sme thote biri im ,
por plac e vdis!
Sa dua moj nene ,
sa dua kete hall apo mekat me ty ta ndaj,
ti je prane zotit…
Thuaj atij te me marre,
te me fale apo te me denoje,
njeren ta beje, te lutem kerkoji!
Tek zoti, tek dashuria
jepem pa me thene,
ndoshta dhe zemra s’me ka genjyer!
Vetem desha te te them moj nene,
ne preherin tend te qaj desha ,
se shume ne hall jam zene
lutjet e mia Zotit t’ me ja thene,
lutja dhe mallkimi yt ,
tek ai shkojne dhe degjohen!
Desha te qaj e te qaj
ate qe ka shpirti,
te flas qe te clirohem apo te plas!
Ah ku je moj nene!
Burre me thinja u bera
ende qaj si femije
si dikur , si atehere
kur ti moj nene me mbaje ne gji!

The post Preheri i nenes – Bedri Hoxha appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Trishtohem sa here furtune merzie fryn
Vyshket shpirti sa here brengoset
Helmohet zemra sa here lot dhimbjeje dalin
Sa desha te fliste zemra , te thoshte fjalet qe ndjen
Ah sa desha nje cast zoti te fliste!
Cfare fsheh brenda shpirtit tim te tregoje,
Nuk di te genjej as te urrej
Di te fal buzeqeshje , te dashuroj
Nuk dua te fryje furtune merzie
Ate e urrej!
Trishtohem,vyshkem ,mekem , vdes!
Le te fryje furtune puthjesh,
Ajo le te me marre e ne brigje buzesh te me perplase
Do jepem i lire , do jem i lehte , i embel ,
i buzeqeshur perhere!
Mbylle dritaren e merzise
mos fryje furtuna e saj!
S’ dua te ftohem, me mbuloni me puthje!
Kam ftohte
Mbylleni dritaren e merzise,
Kam frike se ftohem ,do largohem
Trishtohem sa here furtuna e merzise fryn!

The post Trishtohem! – Bedri Hoxha appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Larg teje kur jam
sikur m’shkulet shpirti,ndiej mall per ty!
Sikur zemra te fliste me fjale dashurie,
loti me fjale dhimbjeje,
atehere do ta kuptoje
sa te dua o atdheu im i vogel !
O dashuri qe me ke roberuar
o zjarr qe nuk shuhesh kurre!
Sa desha ne kraharorin tend
mengjeseve te jem zgjuar,
i cmallur ne dashuri!
O atdheu im i vogel,
shume here me je zemeruar,
te ankohem edhe kur me do shume!
Ah sa desha te me mbaje prane vetes ,
vath ne vesh , zinxhirr nen gushe!
O atdheu im i vogel !
Ti je nje diell me dashuri!
Je nje hene e qiell me yje ,
ti sjell shiun e puthjeve per freski,
ylberin e shikimeve sy me sy!
Te kam thene o atdhe ,
varjen dhe plumbin i pranoj per ty!
Se te dua mbi veten ,
te dua si zemren ,shpirtin ,jeten dhe syte!
Betim per ty !
Une endacaku neper stacione,
pyes e vrapoj , nje tren te lire te gjej!
Sa desha ne krevatin tend te vij
te clodhem atdhe,ta jap dhe shpirtin ,
me dashurine tende te mbulohem,jo me dhe!
Te dua atdheu im i vogel!

The post Betimi im – Bedri Hoxha appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ngjitem ,zbres
kacavirrem perseri ne muret e shpreses!
Nje kitare me tinguj zemre imitoj,
nje kenge me ritmin e merzise,
gervishti shpirtin ne pendim!
Uleras ne heshtje me forcen e ndjenjes !
Kafshoj buzet e djegura per nje puthje,
mekatit i tregoj lakuriqesine time!
Le t’i shkoj altarit pa frike
nese me gjykon per dashurite e falura
per dashurite e nxehta qe jap.
Sa desha te jetoja ne pyll dashurish!
Atje te humbas mes tyre.
Te humbas si dikur ,
Si tani ne endrra shpresash ,
Zhytem ne dilema , vyshkem!
Nje qiri premtimesh ndizet,
Ngrohem sadopak me flake te dobet!
Me ze te mekur therras
O dashuri ,o mall, o vullkan endrrash !
Jepi grushtin me te forte vajtjes,dilemes
Shumezoje me zero kilometrazhin!

The post Kilometrazhi zero! – Bedri Hoxha appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

O mall ,o zjarr i fshehte ,o ferr, o parajse,
uluni shtruar ne kete shpirt.
Ti mall me shkaterro mendjen time.
Ti zjarr ma digj zemren e lenduar
O ferr me merr edhe pa faj !
O parajse qendro ne syte e shpreses ,
beji drite jetes se erresuar!
Pishtar i ndezur buzeqeshja ,
loti i nxehte shuan shpirtin e vuajtshem rende!
O shenjtor lutu per kete shpirt sonte ,
dua te dorezohem mes drithmash emocionesh edhe pse zagushia e vetmise po me mbyt !
Kam ftohte ,dridhem ,
o djall ma ngroh kete trup,
nese ke uri me ha ,
me ha ti shpetoj tortures
varur me fije shprese!!

The post Nje fije shprese – Bedri Hoxha appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.