Kjo dhomë e errët
ky shtrat i pështirë
kjo jetë…
Këto hije të frustuara
që vijnë e shkojnë netë për netë…
Epshe të ndrydhura
që marrin flakë
me tundimet e gjakut
që në zemër bën shtrëngatë…
Si gjethja e zverdhur
që bie
me dhëmbjen e stinës…
Ajo lakuriq e damkosur
përplaset për fatin e jetës…
Trup e shpirt e rënuar
i dorëzohet me neveri
epshit të shfrenuar
të një të huaji…
Ajo e re e njom e bukur si një muzë
me shijen e seksit të hidhur në buzë…

The post Ajo – Gazmend Beqaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.