Nata pa sy tmerronte fustanbardhën
Sa herë deshi të flas për të
Agimeve ishin drejtuar këpucë paradere
Të gjallët kanë fjetur varreve kaherë …!

Hyrije Jusufi
(IV) /2

The post Nata pa sy tmerronte fustanbardhën – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

( në perkujtim të poezisë )

Ajo , Selinë
Ajo që e vrava
Turbullova qiellin e bukur të saj
Vegimin e mëngjesit ia morra me vete
Bebëzat ia vrëra , të lotojnë
E lash , po e lash pa sy
E mezi e ç’porra
Saherë rrugën në shpinë ja ngarkova !

Ah , asaj
Syri gjak le ti rrjedhë
Ja kam shkel hijen e buzëve
Ajo me shpirtn e saj
Pushton
Gjitha botërat i përgjunjë
E zgjatur mbi vetullën e ylbertë flen
Larg saj e pa qetësi jam kudo …

Ah , ajo
Për këmbët e saj të bardha
Mbahu njeri
Shkrirë në lëkurën time ngjirur është
Degët e mollës nuk më falin hije
Qerpikët yje ka
Nën qiellin puthem buzësh
E dashuria ime për të
Friket
Përgjimi i perherëshëm
Perditëshëm shpirti
Nostifikoj

E BUKUR JE DHE PIKË !

E pse nuk ta thash
Sa të bukur ,
Sa të thellë ishin sytë e tu
Ku mbytesha , dehesha
Tash në çdo ditë
Dhimbjes ia kaloj fytyrës
Asnjë ngushëllim nuk më vjen i dashur
As zëri i ëmbël i ZOJE ‘s sime
Buzëqeshje e saj virur yjesh …
As e reja nuk më djeg më poshtë
Përzëllohem kujtimesh
Dita më ngulfatë …!

Për kohën që haja buzët
Ylberet e mia ndriçonin unin tim
Zotin doja ta kapja me dorë
Ti ma vjidhje çdo ditë pak shpirtë
Qetësisë nuk i gjeja rrugën …

A është e thënë ti bie tupanit
Përmes artit …!??

Selinë të lutem
Falmë të vetmen fjalë e dashur
Në bankën e drejtësisë kam shkruar emrin tënd
Alfabeti i prushit djeg shpirtin
Po edhe nëse të humba
Dorën zgjas nesër tek shpresa
Besimi i ngjyrave shkëlqyse
Te burimi i shpirtit tënd …
Se mirë jo , joooooo
Nuk dua të jem më
E mira ime !

E çdo ditë dhimbjes ja kaloj fytyrës
Asnjë ngushëllim nuk më vjen i dashur
Se tradhëtia thellë
Ma ka shkrirë ashtin
Pa frymë e ditë jam , pa shpresë
Selinë
Ah Selinë
E bukura që kisha !

Hyrije Jusufi

Për hirë
05.09.2021!

The post E bukur dhe pikë – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Hyrije Jusufi
(IV)/ 9
….

The post Në ambulantën moderne – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

( në perkujtim të poezisë )

Ajo , Selinë
Ajo që e vrava
Turbullova qiellin e bukur të saj
Vegimin e mëngjesit ia morra me vete
Bebëzat ia vrëra , të lotojnë
E lash , po e lash pa sy
E mezi e ç’porra
Saherë rrugën në shpinë ja ngarkova !

Ah , asaj
Syri gjak le ti rrjedhë
Ja kam shkel hijen e buzëve
Ajo me shpirtn e saj
Pushton
Gjitha botërat i përgjunjë
E zgjatur mbi vetullën e ylbertë flen
Larg saj e pa qetësi jam kudo …

Ah , ajo
Për këmbët e saj të bardha
Mbahu njeri
Shkrirë në lëkurën time ngjirur është
Degët e mollës nuk më falin hije
Qerpikët yje ka
Nën qiellin puthem buzësh
E dashuria ime për të
Friket
Përgjimi i perherëshëm
Perditëshëm shpirti
Nostifikoj

E BUKUR JE DHE PIKË !

E pse nuk ta thash
Sa të bukur ,
Sa të thellë ishin sytë e tu
Ku mbytesha , dehesha
Tash në çdo ditë
Dhimbjes ia kaloj fytyrës
Asnjë ngushëllim nuk më vjen i dashur
As zëri i ëmbël i ZOJE ‘s sime
Buzëqeshje e saj virur yjesh …
As e reja nuk më djeg më poshtë
Përzëllohem kujtimesh
Dita më ngulfatë …!
Për kohën që haja buzët
Ylberet e mia ndriçonin unin tim
Zotin doja ta kapja me dorë
Ti ma vjidhje çdo ditë pak shpirtë
Qetësisë nuk i gjeja rrugën …

A është e thënë ti bie tupanit
Përmes artit …!??
Selinë të lutem
Falmë të vetmen fjalë e dashur
Në bankën e drejtësisë kam shkruar emrin tënd
Alfabeti i prushit djeg shpirtin
Po edhe nëse të humba
Dorën zgjas nesër tek shpresa
Besimi i ngjyrave shkëlqyse
Te burimi i shpirtit tënd …
Se mirë jo , joooooo
Nuk dua të jem më
E mira ime !

E çdo ditë dhimbjes ja kaloj fytyrës
Asnjë ngushëllim nuk më vjen i dashur
Se tradhëtia thellë
Ma ka shkrirë ashtin
Pa frymë e ditë jam , pa shpresë
Selinë
Ah Selinë
E bukura që kisha !

Hyrije Jusufi

Për hirë
05.09.2021!

The post E bukur dhe pikë – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Sa herë mbështillem në kujtimin tim
Ngjyrat e shpirtit frymojnë bëhen lule
Dashurinë e gjallë shtrijnë në shuplakë
Qiellit fluturim , valëve detit prore

Në këtë natë të vonë m’freskon kjo gotë verë
Me kujtimin e gjallë e vetme s ‘do jem
Sonte e pikërisht sonte dua t’ndihem femër
Malkoj hapin tënd në derën pa emër

Këtë natë si je tretur shi i shpirtit tim
Në borën e parë dua të mbështillem
T’ja them këngës t’dukem komplet si e marrë
Sonte më vjen hije , zë si një vegim

Të lutem më dëgjo kësaj nate epsh plot
Kam nuhatë erë tënden , squllur jastëkun lotë …
valixhe me franga mbështrellur me emrin tim
Del merri para dere ti s’jell lumi Sihl

Nuk e ditëka njeriu
Si humb e çfarë të pret
Prapë dhjetori në prag
Vjen në stilin e vet

Ardhtë i bardhë ky muaj
E mos pastë mbarim
Lutem për mbarësi e t’bukur fillim !

Hyrije Jusufi

The post Dhjetori – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Shpesh pa dashje hy në shpirtin tënd
E veshur në fustan të bukur
E qeshur
E urtë
Kohën time e shoh aty
E ndiej
E prek
E puthë …!

Marrë librin ,, Hijet e shiut ,, në dorë
Të ndjek ajo thepash shkëmbinjë
Lexoj poezitë një nga një
E mëkatë është të puthësh erën tënde barsilegu…
Aty pyes çdo rresht për ty
Në mbrendësi më del një fletë e bardhë
Një pikëpyetje e vallë
Edhe një e prapë një , e vë !

Vetmia ma shkrin ashtin – thënë
Kohën që ma mbyte
Mi thave pranverat
Pëlhurës qëndisur lulet me aromë jasemini…
E ruaj
Një ditë fshij lotin faqes që rrokulliset
Ëndërrat mbuluar pluhur ringjallen në çast
E fustane harresash mbi shpirt..
Në re mund të jem e gjallë , jetoj
Nga ty të fali shi
E hapi e puthja jote
Hijeve …!
E nesërmja ngjyrat e zbehta i përpinë!

Prapë marr librin ,, Kthinave të jetës,,
Çdo poezi ka lotin shpirtit
Rrugëve nuk jam vetvetja
Zvarrë më tërheqin kujtimet
Fjalët në ar kam mbështjellur
E vraj dhembjen çdo ditë nga pak
Ne hijen tënde kotet vetmia ime…
Dyjat lidhen në bast
Lojën e fiton tradhëtia..!
Kërkoj , fluturat e lehta shpirtit i bëzëj
Cicërimë zogjësh këngën e verës këndojnë…
mes libri më del një fletë e bardhë
pikëpyetjet rrotullohen mbrapsht…
Më lusin në përgjigje ..,
Në të vetmen fjalë atë ditë…

Shkruaj
Mes yjesh jam bërë dritë…!!

The post Mes libri fletë e bardhë – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Edhe pak ,
Ikën dita e ofrohet nata ime
Ajo që luan me mua
Herë më këndon ninullat më të dashura e herë më torturon akrepat e orës

Po edhe unë e pres dhe e dua
Natën time
E pëlqej lojën me të
Dhe saherë fitimtare dal
Zdergjet në lotë ajo , se buzëqeshjen i vjedh !

Me hënën lidhemi në bast
Kur më sheh më sjell postën në shpirt
Në dritare më falë pak dritë
Sërish të dua !
Më gjej jam fshehur në gërshetin e kujtimeve
Me lotin jam puthur
Në qerpikun tënd i vura litarin dhembjes
Jam në buzëqeshjen tënde
E shkrirë nga vapa
Valës së detit i fala trazirërat
Rrezen e diellit e qepa buzësh
Dua të hudhem në frymën tënde
Në gllënkën e fundit të verës
Për të më shijuar thellë
Në kafenenë e vogël
Në tymin e cigares avulluar
Sërish të dua …!

Hyrije Jusufi

14.10.2020

The post Sërish të dua – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Në korridorin e gjatë
Mallkohet shërimi indirekt
Çirrje herë qeshje
Narkomanë , e të humbur marrin shpresën
Për ditën helm
Që pa u gdhirë ka mbaruar !

Në dhomën e lejuar digjet e tymoset
Shpresa
Gjumit vetëm me detyrë i hapet derë
Çelësi aty , këtu , atje , posht – lartë
E nuk hapë asgjë
shpresën mbyll

Po shpresa noton thellësive
t’qiellit të pafund fluturon shpresa!

Hyrije Jusufi

The post Psihiatria – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mbrënda vdekjes kërce si një flutur në vallen e jetës
Jeto mbrënda në thellësinë e saj përtej skutave të errëta
Hidhe vallën mes vdekjes a jetës në honët e pafundësisë
Mbrënda vdekjes në jetë zbulova unin e qënies sime sot…!

Fluturo përtokë fushave të blerta aty ku frymarrjen ta mbytën
Mshehu në farën e zezë të lulediellit kur yjet tretën errësirës
Ngjitu majes së lartësisë për të çierrur retë që ngulfasin dritën
Si do ta kapje Mont Everesin në buzë djegur si lulkuqe vjeshte…!
Pa frikën se do të rrëshqitësh nëpër
gurishtat mbytur zjarrit

Vazhdo të lexosh faqen e fundit të librit me sy mbyllur natën
Këndo këngën më të bukur në universin tënd si zog shtegëtar , pa zë
në heshtjen e shpirtit të sfilitur mos lë të ndalet zemra …!

Filozofinë e jetës mvishe ngjyrash me urtësinë e jetës shpresë
Le të shijoj frutet e kopshtit të parajsës e vdekjen ta mposhti vet

Mos vdis edhe kur veç ke vdekur e përsëri rilind në dheun tënd
Jeta ka m’shehur dhuratën e qiellit në galaksi të pafundme rrathë

Merr frymë se ajri i yti është patjeter në hapësirat që kryqëzohen …!

Hyrije Jusufi

The post Mbrënda jetës – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Kam nisur ditën mbështjellur ëndërrës natës jam
Në pafajsinë time tundet mallë n‘anije velash
Shikimet e mia tretur avull detit në diell
Lumenjtë që rrjedhin shpirtit freskojnë pritjen time …!

Ka kohë që jam burgosur mbrenda zemrës tënde
Vjeshtë ngjyrash , ylber pas shiut jam
Herë-herë tërbohem të e mbys gënjeshtrën
E vërteta që të desha më ndal , e më dhemb ..!

Bëj kujdes rrugës që shkeli prush
Lulet e jetës ushqej plot dashuri
Flutur me krahë tretem ëndrrash dite
Për syrin tënd të mbushur tradhëti ..!

Në pasqyrë shikohem flasim mes – vete
E rrëzuar u ngrita e fortë do të jem
Ëndërrat e mia të lëna përgjysmë
Do i bartësh shpinës , do të tretin në ferr ..!

Përplasem ëndrrash detit e qiellit
Ujvarë , yllbukur ngrohtësi në shpresë
I lutem diellit n‘qiell kokëngritur
Ndër njerëz të ketë dashuri e besë ..!

Fundja të jap ëndërrën time hua
Se borxhet do ti falë shpirtit qetësi
Më kthe veç faljen të lagë buzë
Ëndërrën mes diellit bashkë me sy …!

Hyrije Jusufi

The post Mes endrrash lutje – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.