SYTË E PARAJSËS
Unë gjej parajsën time të humbur,
Në ritmin e shpirtit tënd pranveror,
Për gëzimin tënd, unë fal buzqeshje,
Për të hirin e shkëliqimin tënd hyjnor,
Duke vrapuar nga jeta në vdekje.

Ti mos më qorto o e shtrenta ime,
Poshtë kënbëve të tua, lëviz parajsa,
Aty ndodhin mrekulli dhe lajthitje,
Dhe së bashku rendin në shkëlqime,
Pas një kohe shumë të gjatë në pritje.

Nga gjumi unë zgjohem e jeta rinis,
Oh, e madhërishmja mikja ime,
Lejomë të rri në rrethin tënd hyjnor,
Dhe mëngjesin ta nis me gëzime,
Kafen më mire sesa koktej të shijoj .

Dhe kur mbrëmja të ket ikur tutje, larg,
Kokteji i verës vlen më shumë se nektari
Atëherë unë do jem plak për të ligjëruar ,
Madje i moshuar për të vdekur e jetuar.

Puthjen e buzëve të tua unë e shijoj,
Njësoj si atëherë, kohën kur isha i ri,
Ndonse ndjesia më ka tradhëtuar,
Si një i braktisur, si një i harruar.

Mbetem si një yll në qiellin e thellë,
Që shkon drejt vdekjes në humnerë,
Dhe vdekjen e tij në krahë e mbanë,
Në buzët e lumit të qiellit kurorë,
Ndër fusha, kodrina e malet me borë.

Ashtu si një i goditur, qëlluar me gur,
I gjuajtur nga fëmija i vogël bërë murg,
Që me gur godet në bregun e lumit,
Por për çudi, për fatin e tij të keq,
Guri kthehet e shokun e ngusht godet.

Lotët e tij si perla, i rrjedhin çurk,
Mbi faqe, buzë e në gojë përfundojnë.
Por plaga e tij u shërua shumë shpejt,
Ai e falendern mikun e tij murg.

Ashtu si rosat që fluturojnë në çift,
Valëvitin krahët e fluturojnë bashkë,
Ngadalë dhe ëmbël e zbresin në lumë,
Ashtu e shoh rënien e diellit edhe unë,
Që në horizont ikën shpejt e pa zhurmë.

Hëna në qiell vjen ngadalë, ngadalë.
Dhe majat e maleve i ngjyros në ar.

Dhe ajo, nga qielli është duke zbritur,
Me karrocën e hënës nëpër qiellin gri,
Ajo dorën time shtrëngon fort në gji,

Flturoj përmes reve në qiellin pakufi,
Fluturoj dhe fluturoj në pafundësi.

The Eyes of Heaven:
Part—-98.

I find my lost Heaven,
Rhythm in your soul,
Aaha, I must smile with your glee,
Must beautifying your’s divine gloss,
Blunders in life wonders in death,
Don’t shy My Darling,
Heaven in your feet’s fleet,
Wonders & blunders,
Makes together glee,
After a long long time,
I wake-up in Your feet,
O, Dear Darling,
Let me dance in your’s Divine spline,
At Morning,
Coffee is better than wine’s Cocktail,
At passing out evening,
Wine’s Cocktail is better than nectar,
Ah, Now I’m too old to speak,
To walk to read even to feel,
I’m too old to die even to live,
Oh God,
How I kiss your lips,
As young as before,
Sense left me alone,
As abandoned,
Star on the deep sky,
One going to die,
One hold his wings,
On the edge of Heavenly River,
Under the foothills of Mountain-high,
He injured wounded by stone,
Thrown by the child Monk,
They playing on the bank of river,
But wonder happened,
His soulmate’s pearl of tears,
Dropped in his mouth,
His wound speedily recovered,
He thanks to the playing Monk,
Duck in the pairs,
With joined wings together,
Slowly down in to the River,
I’m seen sun went down,
Very fast behind horizon,
Full-moon slowly appears,
Mountain-high appears golden bright,
Aha, She just comming down,
In the chariot of moon,
She holds my hand,
Fly beyond the clouds,
Fly and fly deep in to deep

The post Syte e parajses – Lomas Kumar Bhatt appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.