Këtu s’mungon asgjë, gjënden me tonelat,
mëndafsh, të pambukta, deve, ç’mban bota e tërë,
veshje të markave të njofura, me famë,
ka dhe me flori të qëndisura, gërmë më gërmë…

Për mua mbi të gjitha është bluza, që ti më thurre,
se ka shpirtin e zemrën, gjithë mundin tënd
ka aromën e atyre duarve, të zhubravitura prej punëve,
më të bukurat duar e kam shumë mall, o nënë.

Vlera e atyre duarve, më shpie në kohët larg,
kur s’kishim veshje e asgjë për të ngrënë
e ti e rropatur e ktheje në ditë edhe natën,
se vuajtjet tona të fyshknin zemrën, o nënë.

Kur, këtu larg mbyll ditën, që më lë pa frymë,
i mësuar prej teje, bëj diçka për të ngrënë
sikur lodhjen ma heq dikush me magji,
kur vesh pupat e tua, që më ngrohin këmbët, o nënë.

Më duket vetja ai vogëlushi i atëhershëm,
kur në të ftohtë e acar, dridheshim pa zjarr,
ti thaje në kurmin tënd, ndrresat e të gjithëve,
na ngrohje me puthje e me frymën tënde, o nënë.

Lumturi Lume Plaku

The post O nënë… – Lumturi Lume Plaku appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Këtu s’mungon asgjë, gjënden me tonelat,
mëndafsh, të pambukta, deve, ç’mban bota e tërë,
veshje të markave të njofura, me famë,
ka dhe me flori të qëndisura, gërmë më gërmë…

Për mua mbi të gjitha është bluza, që ti më thurre,
se ka shpirtin e zemrën, gjithë mundin tënd
ka aromën e atyre duarve, të zhubravitura prej punëve,
më të bukurat duar e kam shumë mall, o nënë.

Vlera e atyre duarve, më shpie në kohët larg,
kur s’kishim veshje e asgjë për të ngrënë
e ti e rropatur e ktheje në ditë edhe natën,
se vuajtjet tona të fyshknin zemrën, o nënë.

Kur, këtu larg mbyll ditën, që më lë pa frymë,
i mësuar prej teje, bëj diçka për të ngrënë
sikur lodhjen ma heq dikush me magji,
kur vesh pupat e tua, që më ngrohin këmbët, o nënë.

Më duket vetja ai vogëlushi i atëhershëm,
kur në të ftohtë e acar, dridheshim pa zjarr,
ti thaje në kurmin tënd, ndrresat e të gjithëve,
na ngrohje me puthje e me frymën tënde, o nënë.

Lumturi Lume Plaku

The post O Nënë… – Lumturi Lume Plaku appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Nëma dorën o Itali,
jam unë Shqipëria e vogël, shumë e lashtë,
dhe se Evropa më la jasht.
Afromë kokën, të të vë dorën përmbi ballë,
me forcë shqipje, të vras helmin, që hap plagë

Dhe se jam një vend i vogël, fukara e me plot plagë,
erdha të të gjëndem pranë,
e këtë bish,që pret si brisk, ta vrasim të gjithë bashkë

Të dërgova tridhjet ëngjëj, vajza e djem,
që e dinë se atje, ku shkojnë është vullkan,
përvëlim,që zien llavë
shqipja ju ka dhene kurajon edhe forcën,
të të bëhen shpëtimtar

Nëma dorën Itali…
Jam një popull brez pas brezi me traditë,
nuk harroj të mirën e bërë,
gjëndem pranë si vllai për vllain,
e me mikun,copëzën e bukës bashkë e ndajmë

Shqiperi, o e shtrenjta ime,
o e vogla e zemer madhe,
o krenare, o mirenjohese e bujare!
Ngjite lartë prej gjirit tënd tridhjet bij,
këmish bardhët sot heronj e heronia,
shpirt human, Italisë ti dalin krah.
Ruaj Zot, mbaj në krahëror, shtoju jetën bijve tonë,
e të kthehen në atdhe, fitimtar e shëndet plotë!
Bija jote Lumja!

The post O Shqiperi, o e shtrenjta ime…! – Lumturi Lume Plaku appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

O NENE…

Këtu s’mungon asgjë, gjënden me tonelat,
mëndafsh, të pambukta, deve, ç’mban bota e tërë,
veshje të markave të njofura, me famë,
ka dhe me flori të qëndisura, gërmë më gërmë…

Për mua mbi të gjitha është bluza, që ti më thurre,
se ka shpirtin e zemrën, gjithë mundin tënd
ka aromën e atyre duarve, të zhubravitura prej punëve,
më të bukurat duar e kam shumë mall, o nënë.

Vlera e atyre duarve, më shpie në kohët larg,
kur s’kishim veshje e asgjë për të ngrënë
e ti e rropatur e ktheje në ditë edhe natën,
se vuajtjet tona të fyshknin zemrën, o nënë.

Kur, këtu larg mbyll ditën, që më lë pa frymë,
i mësuar prej teje, bëj diçka për të ngrënë
sikur lodhjen ma heq dikush me magji,
kur vesh pupat e tua, që më ngrohin këmbët, o nënë.

Më duket vetja ai vogëlushi i atëhershëm,
kur në të ftohtë e acar, dridheshim pa zjarr,
ti thaje në kurmin tënd, ndrresat e të gjithëve,
na ngrohje me puthje e me frymën tënde, o nënë.

Lumturi Lume Plaku

The post O nënë – Lumturi Lume Plaku appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.