Ishte vjeshtë, takimi i parë..!
Të ulur në stol, ashtu të turpëruar ..!
Mes ngjyres së artë, dhe qiellit zjarr,
puthjet s’kishin të mbaruar ..!

Aty te stoli dikur më parë,
sa shumë të tjerë u përqafuan.. !
Aty, qendruam ti dhe unë,
me trup e shpirt te dashuruar..!

Më the të dua, dashuri e parë,
në shiun e gjetheve rrinim mbuluar .!
Aty në atë stol sa shumë u thanë,
dashuri me mall, trupat shijuan..!

Ishte vjeshtë takimi i parë..!
Vjeshte dhe takimi une i fundit..!
Ikëm dhe lamtumirë kurrë nuk thamë..!
Pema përgjithmonë gjethet humbi..!

The post Vjeshtë pa gjethe – Maria Dervishi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.