Nga lartë qiellit gri bie shi djegës,
në dritaren e tij lirë vallëzon nata,
ai flet me Mocartin, e gotën thyer,
në dry ndrydhur agimi e psherëtima.

Nata tretur i ka n’gem vajet e bilbilit,
ai shoqëruar me vetminë këngën e tij,
ia përkujtoi trëndafilin dikur e dhuruar,
dehur kohe ngado dhembje-ngushëllimi.

Tipmpani s’e gënjeu piu krrokamë korbi,
errësirës së pangopur ku vriten dashuritë,
koha ndërruar ka fytyrë valsi, hol laviriteti,
zdeshur mbetë vlera n’hone ku mpinë morti.
2020.

The post Nata trishtë vallëzon – Mumin Z. Shutaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Fjala ëmbël nuk është ëndërr,
rënë në mesditë e flaki hijen,
zë timbrik qetësie natyre hapur,
një miqësi që kujtimet m’rikujtoi.

Rënkime kohësh vendosur në sirtar,
fraza rënë si pjesë qielli të këthjellët,
në ishull dhembjeje ç’mori flakë qiriu,
shprehja e lidhur u ringjall i lehti rrugëtim.
2020.

The post Fjala – Mumin Z. Shutaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.