Po dridhen shinat në dallgë e ngjyrë blu,
në rrota orësh,
larg botës që më bën të vuaj.
Po dhemb jeta ,
në sy e hap që të shpon.
Po zbret dita kuqalashe,
heshturazi,
è bukur në çukitje zemrash.
E ndjej se qumështi i tokës ,
frymohet nga një lodër,
që vjen e panjohur në kohë të pjekurisë.
Tani dhe lotët e gëzimit ,
i lë të bien në det,
aty ku valëzon uji,
ku shtyhen dallgët pa më të voglin dert..
RUDINA PAPAJANI

The post E ndjej… – Rudina Papajani appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Që ti të ndjesh,
kullimin e eshtrave të mi,
po të përqafoj,
sepse limfa ,
vjen nga shtegu i banesës së shpirtit,
nga dora shigjetë,
mbi pranverën tonë,
nga shtrëngimi i dashurive të lumtura ,
nga çiltërsia e tingullit vizion.
U bëre sinjal dashuria ime,
përqafim mbi gërshetat bjond,
u derdha lum në botën e fatit,
aty ku kalliri shkoqet nga i ëmbëli lot…
RUDINA PAPAJANI

The post Po të përqafoj – Rudina Papajani appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Duke pirë atë kupë,
u hidhërova deri në palcë,
u gëzova kur fëmija po ecte me jetën.
U dashurova vetëm pak çaste,
kur dashuria lajkatare,
ngrinte dolli me verën e vjetër.
Kur nanuris,
zë e shtrihem aty në divanin e vjetër.
E kam ndjerë shufrën e qetësisë,
që si shuplakë zemrën ma hante,
e kam zbuluar kohën e djalërisë,
si mbret i universit,
dehesha me dallgët.
Tashti qëndroj në kufi,
në jetën që avullon,
ngela nostalgjik i poezisë,
U ZGJOVA,
pas një karro me grimca shijesh të hollë..
RUDINA PAPAJANI

The post Duke pirë atë kupë – Rudina Papajani appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Më lër vetëm,
që rrugën ta hap,
aty ku lumi lë vija ndarëse,
në dheun e kuq apo të zi.
Më lër të dehem,
edhe kur një kristal drite,
gjen rrugën e ngushtë,
e vjen pa leje drejt shpirtit tim,
e lutet si hardhi,
të çaj mes përmes,
gjakun në venat e mi.
Më lër vetëm pak,
të zhvishem e të rrëfej një dashuri…

The post Më lër vetëm – Rudina Papajani appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.