U bashkova ,bashke me vetemine.
Ne rrenxe ,te klubit te lagjes.
Kudo flisnin ,per pandemine,
Me rreshkisnin ,lotet pas faqes.

Gishtin vendos,ne vrime te filxhanit,
Gjuha me shijon ,kafen e lirise.
Metaksaja ,me duke ,pika e xhanit,
Enderr e vrare,rrjedh prej dashnise.

Shpejt na u vra ,shpresa e neserme.
Nuk do kete ,perqafime e tollovi.
Shuhet ngadale,enderra e hereshme,
Ftohje dhe mes gotes ,me raki.

Shikoje njerez ,flasin me vete,
Fytyra te zbehta ,nga pasiguria.
Gote e qelqit,ne puthje me mbete,
Enderr e prere,ne mes nga pagjumesia.

Rustem Mati
Shijak Durres
02/06/2020

The post Puthemi me goten! – Rustem Mati appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mama me ty krenohej
Ne mehalle e ne zabele.
Me nat ajo vec zgjohej,
Te te bante ty kordele.

Lundronim ne enderra ,
Merrnin rruge hapsinore.
Ty ta kishte gjithmon enda,
Jeten ta beje prrallore.

Laznohesha pas dashurise ,
Te ulesha ty ne gjunje.
Ju beja veprimet e femise,
Por me dole vec shushunje.

hyre si re e bukur e bardhe,
Me ike si nje dele e zeze.
Lotoj une ,nene dardhe,
Ne kraharor ,lemesh tjerre.

Mbetesh vec nje enderr,
Ku sillesh rreth meje.
Une te shikoj vengjer,
Fluturoje mbi Deje.

Sodis lendinat e gjelberta,
Pemet qe nisin e shperthejn
Humbin dashurit e verberta,
Lene helm,injektohet ne dej.

Rustem Mati
Durres mars 2020

The post Hije dashurie! – Rustem Mati appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Po na pret ne, krah hapur,
Te gjunjezuar,plot derte.
Pas vjetersise,jeni kapur,
U afruan shume kiamete.

Mepi krahat ,keput gjymtyret
Syt nuk shohin ,si ne rini.
Leshra na kan mbyt fytyren,
Dert I rende ,eshte kjo pleqni.

Nuk te deshem ne kete forme,
Te vetmuar e ne mjerim.
Femijet bota na I gezojne,
Mbetem, siku jemi jetim.

Lulet na bejne ,ne shoqeri,
Sikur Jane ,per mbi varre.
Humbi e shtrejta jone dashni,
Sdim se kur ,me ta jemi pare.

Tokat kudo na mbeten djerre,
Lumejt po na thahen per uje,
Nese ikim ,sdim kush na nxjerre,
Prej vendi ,moj e keqe luaj.

Moj pleqeri me halle e derte,
Shpresen ne heshtje ta vrane.
Ne kohen tone ,ne beme perpjekje,
Pleqerise me I sherby ne kam.

Rustem Mati
Durres Albani
Maj 2020

The post Pleqeri e halleve! – Rustem Mati appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Do pushoja ,si bleta nder lule,
Ku ti nuhas ,asaj ne shtat nektar.
Shpirtin prej vendi ma shkule,
Mali ne vjeshte ,duket I thare.

Te njomim token ne puthje,
Flladin ,tja pushtoje ne gjokes.
Ne heshtje ju percjelle lutje,
Dhimje kur sdel ne imboks.

Pyes rete ,ne qiell kalojne,
Era me cfare shepjtesie ju shty.
Valen e shpirtit tim percojne,
Zelleshem ne kraharor me te hy.

Mbase nji dite ,do shikojsh,
Shirit te zi ,nxjerr ne sfond.
Dy pika lot ,te mi leshojesh,
Parfume mbi trup me leshon.

Boto tjeter,mundet, te na sjelle,
Qenie te nje hyjnie ,te perjeteshme.
Atje lulet gjenden mbjelle,
Pemet do jene te pa vjeleshme.

Asgje nuk dime,per te pertejmen,
Na thone per kiametin e xhenetin.
Mbreteresha do heq kuroren e rrejme,
Dashurin ne lule do tretim.

Rustem Mati
1/06/2020
Durres Albani

The post E dua mbretereshen! – Rustem Mati appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Uniforma marinaresh kalonin,
Me simpati ,ata I respektonin.
Femijet e tyre ,te veshur qendronin,
Me delfinet e detit ,dashuroheshin.

I prisnim ,kur zbrisnin nga anija,
Me kureshtjen e te panjohures se madhe.
Me krenari oficereve ,ju zbriste bija,
Prinderve ju dukej ,zgjim I enderre.

Bijen e detit ,pak veta e njohin,
U rrit ne fllad,nga cdo ane.
Me nje fytyre engjellore e shohin,
Perendia ka sjelle ,ne toke nji Zane.

Nuk njohin mplakje,bijat e detit,
Mes vetetimave ata notuan.
Ne sy ,Jan princesha te mbretit,
Pavarsisht se sot ,kan emrin nane.

Sjellin kujtime ,te kohes se shkuar,
Plot gjalleri e mall ne lot,
Me shpirt detin,Jane perveluar.

Kujtime me solli ,bija e detit,
Mblodha disa e shkruajta varg.
Je magji e lindur prej ty tetit,
Mallengjyer ate e gjen ,ne prag.

Rustem Mati
Durres albani
30/05/2020
Vargje per miken time e cila lindi dhe u rrit me detin ,
Dy foto dhurim I z.Edith Elvira q.Roajs e pergezoje

The post Bija e detit! – Rustem Mati appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

@@@@@@@@@@@@

Kalojne dite e nete ne heshtje,
Per nje pik uje u mbyt varka.
Nje kohe ,do jesh kureshtje,
Kur te fshihem nga harta.

Lendimet Jane te renda,
Mbajne mbi supe dhimje.
Pellumbit nuk I hahet penda,
Lotin toka e pret pa grindie.

Heshten sot nje bote e tere,
Flene mbi ethe ,vrastare
Pak shikojme te perveshen llere,
Mendia sec po na iken fare.

Te kisha ylle te vecant ne qiell
Fryme nga ti merrja pa pare.
Nuk mund korrish ,cte kesh mbjelle,
Mbetet ne toke ,pa mbi fare

Sa shpejt ti mori era premtimet,
Me le gure varri duke mendu.
U bera njish me hidherimet
Trup e shpirt jam I sakatu

Nuk gjeja vend ty ku me te vene,
Mbase ne male do kishim dale.
Nga nji shkemb,une sot kam Rene,
Loti I faqes ,lume nder vale.

Rustem Mati
Durres albani
29/05/2020

The post Heshtja eshte vrastare! – Rustem Mati appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

@@@@@@@@@@

I urti I mbi tokes Kali,
Eshte mbret I miresise
Ushqehet me bare mali,
Njihet qenie e dashur e njerzise.

Mban peshen siper ngarkuar,
Dajaku nga pas ,ate e godet.
Perendia ate e ka bekuar,
Goditja ndaj tij ,te vret.

Vajzat kurorzoheshin mbi kale,
Aty ishte kufiri,I ndarjes vajzerise.
Mbi samar, hovi qiellor ishte ndal.
Per ta ishte fundi I rinise.

Ai mbante super,dashurin e virgjerise,
Ku burri e zbriste ne krah ngadale.
Trupin e sillte ,si kokrra e qershise,
Skuqur mbi carcaf te bardhe.

Zgjidheshin mes te bukurave ne jete,
Shpirterat frymonin pavdeksi.
Ajo ishte dashuri e vertete,
Ne gjume te moshuarve,kujtohet gjithnji.

Vitet sillnin oborret plot,
Lulzonte femija nga hera.
Sot jeta na eshte kthyer e kota.
As lulet ,nuk I cel ne rregull pranvera.

Do doja te kisha nje dashuri,
Ku Kali te ishte kurorzues.
Ne pyje ,te jetonim gjithnji
Me nji kale ,te vetem shoqerues.

Le te beheshim ,mbreterit e pyllit,
Kengen tone ,ta nigjonin Zanat.
Binim neper skutat e pyllit,
Dashuria te derdhej tek shtamat.

Gjarprijt te vallzonin mbi kraharor,
Dehur me trumez te eger.
Varri atje ,te na behej kurore,
Poshte kokes ,te rrinte tjegull.

Ne maja te ishte lumturimi malore,
I nje dashurie ,hipur mbi kale.
Shtatet le te na mbuloheshin me bore,
Jeta me bukur ,bahet ne mal.

Rustem Beshku(Mati)
Durres 29/05/2020

The post Dashuria mbi kale! – Rustem Mati appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Bota ka muaj e tronditur,
Njerez te mbyllur mesjetar.
Turqin paniku e ka frikur.
Nje metaor I zjarre ,desh ju ba varre.

Ai zbriti pran saj afer bregdetit,
Askush nuk di ku ka vajtur.
Mos vall po vjen dita e kiametit?
Edhe malet ,sot kan kjajtur.

Kam shprehur ,per te keqe ,
Por I pari ,tha ;a ka ma.
Globi mos kthehet ne teneqe,
Popujt smunden ,me nxerr za.

Vete ja prishem shijen tokes,
Ja shkrijme akujt e perendise.
Mbajm ne krye ,mend e kokes,
Po cfaj ka brezi I vegjelise.

Bejme shyqyre ,nga ky metaor,
Ku nuk mori jete njerzore.
Sinjalin toka ,sot ka marre.
Galektika ka psu ndryshime thelbesore.

The post Toka e mori sinjalin! – Rustem Mati appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

@@@@@@@@@@@@@

Bote e pa barabarte ,ne cdo kohe,
Njerez,qe synojne univeresin.
Dielli ,njesoj kudo ngrohe,
Tek varret,vetem diten presin.

Shpiksat e parase,duhet te mallkohen,
Krijuan breza te pa barabarte.
Popujt nga heshtja ,te zgjohen,
Varferia eshte zemra me e tharte.

Rende,eshte e brezave te punes,
Djersa e tyre ,spaguhet asnjihere.
Padron te pa etur,permes dhunes,
Gjaku I tyre ,behet I pavlere.

Rrobot te kohes ,se soteme moderne,
Paguajn shume ,dhe per brezin e trete.
Mos shtesa e femijeve,eshte e therme,
Do rrojme a do vdesim nga kjo jete?

Bolle lundruat ,mbi lumin e varferise.
Si nuk jua zu ne gryke njihere.
Thyet shpresen e gjithe vegjelise.
Me vargun e halleve ,per cdo dere.

Rustem Mati
Durres Albani
25/05/2020

The post Lundrojne mbi varferine! – Rustem Mati appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Atehere ,kur nis te largohet njeri,
Fillon ftohet menjihere dashuria.
Lot i njome, zbritur ne lartesi,
Thone ta sjelle ,dhe perendia.

Kur bashkohen ,njeri me tjetrin,
Te dy qeshin ,ose qajne njisoje.
Disa here ne ,pyesim te vjetrin
Po ku shkoj ,dashuria qe perveloje?

Si mund ta ndajm ,lotin kur bije?
Pernjehere ,pershkon faqet e tua.
Ne enderr ,ju pash kur po flije,
Loti I dhimjes ,ju shkonte krua.

Ate gezimit,ti e ktheve ne idhni.
Nate e dite ,thonim lum si ne,
U puthem pafunde, si hije gjithnji,
Paskemi lundruar ,me goditje ne re.

Pyete njihere ,e ve doren zemre,
Mos te na leje ,ne duke qare.
Dhe ne enderr ,te flas ne emer,
Ndjenjat akoma, nuk na jan thare.

Tu pergjerova, ty si nje engjell,
Nate e dite ,po rri ne mendime.
A mund te shikoje ,une vrengjull,
Duke lepi,lotin e fytyres time.

Thyje dhe ti ,akullin e ftohjes,
Shkrije ne furrnalten tende.
Sille buzqeshjen e ngrohjes,
Jemi te dy ,bije prej nane.

Rustem Mati
Durres Albani
27/05/2020

The post Ndarje e lotit! – Rustem Mati appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.