Loti në vargun e poetit
kujtim i dhimbjes
pikëllimit,
Ëndrrës,
Rinisë,
Kënaqësisë.
Loti në shpirtin poetik
shërim i ndjenjave
Artit,
Talentit…
Petal i trëndafiltë.
Loti si lot mes të dyve
Mbetet filozofi
Zgjon simpati.
Dhe loti lot mbetet
Dhe kurrë thellë në shpirt tretet!
Loti është shëtitje në horizont…
Loti është shkëlqimi i syve…
Loti është kënga e fëmijeve…
Loti është tragjedi e komedisë…
Loti është kryevepër e dashurisë…
Pafajësia e lotit e ndal rrezen e diellit
Dhe bashkon tokën e qiellin
Madhështia e lotit i jep ndriçimin hënës…
Shëron,
Mbron planetin…
Vetëm kur fal loti i nënës!
Dija Sadie Kryeziu

The post Kur fal loti i nënës – Sadie Kryeziu Dija appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

E vërteta është fat,
është fat i sukseseve, aktrimit, këngës
melodive të harresës.
E vërteta është ankesa e personit mes suksesit e mossuksesit,
për të fituar garën e kalorësit, lotarisë, shpresës,
apo prioritetin e suksesit për të provuar për të qenë fatlum…!
Gjithmonë e vërteta është hidhërim i dhimbjes se drejtësisë,
dhimbjes pa lot që lënë vragë në shpirtin e prangosur e të mbyllur në kafaz,
është vetë fati se e vërteta duhet të heshtë bashkë me varrin …
të heshtë me prangat e shpirtit, apo të murosët në burgjet e padrejtësisë,
është fat i kujtesës apo enigmës së harresës…
përsëri e vërteta ka vuajtje te mistershëm.
Dija Sadie Kryeziu

The post E vërteta është fat dhe vuajtje – Sadie Kryeziu Dija appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Kam dëgjuar se bukuria
vret plagët…
shëmton gurët,
errëson diellin,
vret pa dashje… !

Kam dëgjuar se bukuria
muret e kështjellave i shembë,
grilat e burgjeve i shkatërron,
lumenjët i shtërron,
edhe të vdekurit nga gjumi i zgjon.

Por, kam dëgjuar se bukuria
aq sa vret edhe shëron…
Pranverës ia zbukuron sytë me ndriçimin jeshil,
Verës ia mbush shpirtin plot gjalllëri,
Vjeshtës ia shtonë shpresën…
E Dimrit bardhësinë e pyllit të lumturisë!
Dija Sadie Kryeziu

The post Bukuria vret dhe dashuron stinët – Sadie Kryeziu Dija appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Sot plaget e gurbetit i kemi vrarë ne detin e dashurisë familjare,
se ditëlindja jote ka emër, vetëm një emër ka
Heroi ynë, i madhi baba…!
Ti, aq bukur e ndërtove botën me imazhe të humanizmit, drejtësisë…
e unë krenare bashkë me familjen Kryeziu përkulemi…
se madhështin e veprës tënde as vargjet e poetit nuk e përshkruajn!
Sot në ditëlindjen tënde kemi harruar ti fshijmë lotët e gëzimit,
jo si dikur me torben e valixhes në krahë plot mall e plagë e zjarrë…,
jo si dikur kur letrat na arrinin për ti lexuar pas tri javesh : Unë jam shëndosh e mirë…,
jo si dikur kur NE me lot në sy nga larg
në qiellin e kaltër vizatonim tortën: Eja babi sot ke ditëlindjen
po te presin me duarhapur femijët, prindërit dhe nëna jonë heroínë e gjallë,
eja te të përqafojm dhe të urojm gëzuar se sa shumë të duam!

ATY a të kujtohet…?
Pas pak qastesh ranë dy pika loti nga qielli:
Një i kristalt e tjetri i ngrohtë si zjarri,
…zërin ta dëgjuam:
Jam unë qe ju dua shumë
sikur uji i kristalt me jepni forcë,
e ndjej ngrohtësin si pranë oxhakut të shtepisë!

Aty si dikur kur ishim femijë të vegjël…
fjala e shenjtë baba është po aq e ëmbël sa fjala nënë
që diellin e frymëzojn të buzëqesh!
E sot sa të bukur janë sytë e tu te lodhjes, dhimbjes e mallit të dikurshëm…
të cilët janë shëruar me krenari,
se vetëm falë teje varfëria nuk trokiti kurrë në portën tonë
edhe skamjen nuk e njohëm,
atë e njohëm në lotët e femijëve jetim e bashkmoshatarve tanë…për të cilët u kujdese e u solle dritën e jetës.
Sot me krenari të urojm gëzuar ditëlindjen heroi ynë,
gëzuar se ditëlindja jote ka emër
ka vetëm një emër ,
EMRIN E LINDJES!
Dija Sadie Kryeziu
13/05/2016
Londër

The post Datëlindja e babait tim ka emër – Sadie Kryeziu Dija appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Sot jemi nisur të vijmë tek Ti,
Me vello të bardha kuq e zi,
Si nuse të stolisura perëndësha bukurie,
Jemi nisur të vijmë tek TI SHQIPËRI O NËNA IME…!
Me flamur e ushtri,
me bukë kripë e zemër,
Si Shqiponja mbi fole,
Marshojmë …
Për ta ngrohur atë plagën e vjetër kuq e zi,
Marshojmë…
Për ta ngrohur plagën e re të tokës e qiellit,
Marshojmë kuq e zi me lotin e detit…
Për të shtrënguar e mbajtur në gji,
ashtu sikur JU… dikur kur Ne ishim fëmijë….
Të dëbuar e pa shtëpi…

Sot unë bija jote e biri yt Kosova,
kemi ardhur të këndojm këngën e pakënduar të shekjuve,
të këndojm apo të vajtojm së bashku këngën e Nëntorit…,
me djepin e lotin e dhimbshem të shqiponjës!
Sa shumë plagë ,sa shumë lotë, sa shumë vuajtje të përbashkëta që kemi…
… një gjuhë e një Flamur,
kemi një gjakë e një komb të pandarë,
NE kemi mbijetuar nëpër tragjedi të mëdha…
por kemi Rilindur e Rilindur përsëri
NËNËN E MADHE PERËNDESHËN SHQIPËRI!

DIJA SADIE KRYEZIU
28/11/2019 LONDËR

The post Perëndeshë e shekujve ti o nëna shqiperi – Sadie Kryeziu Dija appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

ERDHEN TE ME VRASIN NË SHPIRT

Një fjalë e zezë, me erdhi sikur vetëtimë
Besimin t’ma vrasin mu këtu në shpirt
Në këtë botë mizore, ata njerëz të ligë
Që dyshime sjellin për njerëzit e mirë.

Kudo që të shkoj, kudo që të rri
Do të marrë më vetë, vetëm mirësi
Më mirë sa më larg që t’jetoj rehat
Se kjo botë e rremë vetëm helem ka.

Harrojn, se atje lartë është një ZOT I MADHE
I cili na sheh, edhe na degjonë
Se çdo fjalë të rrëmë, edhe çdo intrige
Ai st’i pranon, se i di shumë mirë.

Hyra e sinqertë në vallen e dasmës
Që të marrë më vete Kuroren e Parajses
Aty më ndaluan, ata njerëz të ligë
Këtu nuk ka vend, për njerëz të mirë.

Ashtu e heshtur dola nga kjo valle
Që t’qetësohet bota e t’mos ketë telashe.

Me vetë mora, vetëm një laps
Që t’më qetësoj, e më të te flas
Aty më ndaloi ai zë i ëmbël sinqeriteti-familja
Vazhdo rrugën e nisur të NENE TEREZES
Se ti je, bija e saj, që sjell PAQE E URATE…

Ata njerëz të ligë,
Ato bubullima,
Do i vras bota,
Po si mbyti frika…

24/01/2011

The post Erdhën të më vrasin në shpirt – Sadie Kryeziu Dija appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

DIJA Sadie Kryeziu

NE OQEANIN E DHIMBJES SE MALLIT
( Kushtuar nënës, gjyshes, vjehrres… tonë te dashur Halime Bejta, me rastin e lamtumirës së fundit nga kjo botë 16/02/2016)

Loti në gjoksin tim është heshtje që përmbytet në oqeanin
e dhimbjes se mallit të përveluar për duart e ngrohta, përqafimet, fjaltë e nënës TE DUA BIRI IM,
e unë me lotin tim si përherë përpelitëm mes plagës se dashuria e të birit për nënën nuk ka kufij,
Jam UNË BIRI YT që me deshte aq shumë, aq shumë sa puthjet e tua nuk kishin mbarim
në lamtumirën e fundit te dimrit të thyer se shpresa vdes e fundit.

Sa herë të pëshpërita në veshin e zemrën tënde se: Ti je nëna ime që të deshta shumë, shumë sa edhe rrezët e diellit ndriçuan dashurinë tonë!
Loti im lirin e lind brenda, e heshtjen e përmbyt ne gjoksin tim si oqean
Për ty, Për mua
Për NE të dy të përqafuar e duart me mall shtrënguar!
Sot edhe dielli lotin nuk e ndalon se dhimbja për ne të dy është Ujëvarë
që buron papushim …
Jemi Unë dhe Ti, dhe askush tjetër
si dikur krenar për njëri- tjetrin
Ti për birin tënd, e Unë për nënën time.

(Përmes këtyre vargjeve kam përshkruar dashurinë e Abedinit, për nënën e tij që do ti mungoj gjatë gjithë jetës)

Sadie Kryeziu- Dija Londër
16/02/2016

The post Në oqeanin e dhimbjes së mallit – Sadie Kryeziu Dija appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

ERDHEN TE ME VRASIN NË SHPIRT

Një fjalë e zezë, me erdhi sikur vetëtimë
Besimin t’ma vrasin mu këtu në shpirt
Në këtë botë mizore, ata njerëz të ligë
Që dyshime sjellin për njerëzit e mirë.

Kudo që të shkoj, kudo që të rri
Do të marrë më vetë, vetëm mirësi
Më mirë sa më larg që t’jetoj rehat
Se kjo botë e rremë vetëm helem ka.

Harrojn, se atje lartë është një ZOT I MADHE
I cili na sheh, edhe na degjonë
Se çdo fjalë të rrëmë, edhe çdo intrige
Ai st’i pranon, se i di shumë mirë.

Hyra e sinqertë në vallen e dasmës
Që të marrë më vete Kuroren e Parajses
Aty më ndaluan, ata njerëz të ligë
Këtu nuk ka vend, për njerëz të mirë.

Ashtu e heshtur dola nga kjo valle
Që t’qetësohet bota e t’mos ketë telashe.

Me vetë mora, vetëm një laps
Që t’më qetësoj, e më të te flas
Aty më ndaloi ai zë i ëmbël sinqeriteti-familja
Vazhdo rrugën e nisur të NENE TEREZES
Se ti je, bija e saj, që sjell PAQE E URATE…

Ata njerëz të ligë,
Ato bubullima,
Do i vras bota,
Po si mbyti frika…

24/01/2011

The post Erdhën të më vrasin shpirt – Sadie Kryeziu Dija appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.