Kush urrejtjen e ka shokë!
Është i varfër thell në shpirt,
Varur me florinjë në gushë,
Dor shkurtër,hipokrit.

Kush urrejtjen e ka shokë!
As nuk qan,e as,nuk qesh,
Nuk e njef lumturinë,
Më mirë lereni që të ik.

……………………………………………………..
AUTORJA-XHULJETA-FERRAJ.

The post Kush urrejtjen e ka shokë! – Xhuljeta Ferraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Pus i thellë gojë e njeriut,
Gjithë jetën se njeh dot,
Si shigjeta e nxjerrë fjalën,
Zemrën t’a plagos.

Hap një plagë pa shërim,
Dhe pendohet duke qarë,
Ah, moj gojë varrë i hapur,
Dhemb më shumë se një shuplakë

S’ka ilaç për fjalën e keqe,
Nuk ka mjek që t’a shëroj,
Loti kur del nga syri,
Prapë në zemër s’kthehet dot.

Do jenë shokë të pleqërisë,
Fjalë e keqe,dhe bastuni,
Se nga mendja s’fshihen dot,
Plagët e hapura nga njeriu.

…………………………………………………………
AUTORJA -XHULJETA-FERRAJ

The post Fjalët e keqe dhe bastuni! – Xhuljeta Ferraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Palë,palë e shpalosi fustanin ,
Si libri me fletë shumë,
E ulur mbi shkallë ajo priste,
Si nusja për dhëndrrin saj.

Shtrak e shtruk fotografi,
Me aparatin nëpër duar,
O sa mirë i rrin fustani!
Nga është kjo princesh tha: djali?

Stilistja “Ruse”uli syt,
Dhe si dhelpra tundi kokën,
Me cimzëm tha ajo:
Është vetëm një modele “Shqiptare”!

Seç i kapërceu damari,
Nga kjo stiliste shumë xheloze,
Nëpër dhëmb e shau “Shqip”,
Mos ta kuptonte “Italiani”.

Mirë ja bëre i tha djali në Shqip,
Shaje dhe një herë tjetër,
Se na uli kombin ton,
Kjo stilistja “Ruse” raciste.

U pengua me fustanin ,
Kur dëgjoi gjuhën shqipe,
Por për bes qënke “Shqiptarë?
Po i thotë:djali krenarë!

Fytyra e stilistes ikte e vinte,
Si semaforët e “Italis”,
Kur dëgjoj gjuhën “Shqipe”,
Gishtat i shpoj me gjilpër.

Krenari e kombit ton,
Foli “Shqiptari “i gëzuar,
Mos e humb kurrë gjuhën ton,
Të gjitha trojet jemi një komb.
………………………………………………………..
AUTORJA-XHULJETA-FERRAJ

The post Modelja e kombit tonë! – Xhuljeta Ferraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Nuk dua të zgjuhem më,
Në këtë botë me rënkime,
Klithma e të drejtit nuk dëgjohet,
Dhe të ligut i jepet ‘karrigia”.

Sa shumë premtime në parlament,
Dhe fjalë të ëmbla si hoje bletësh,
Të etur për karrige ,dhe pushtet,
Si pema pa gjethe, është kasandisur “Shqipëria”.

Shtegtuan të rinjtë si dallandyshja,
Për të gjetur një fole të qetë,
Në çdo cep të botës rrënjët hodhën,
Në “Shqipëri”kan ngelur vetëm pleqët.

E zhveshën “Shqipërin”time,
Lakuriq siç bën vjeshta me pemët,
Deputeti,krimineli,dhe doktori,
Plagë pa shërim i kan hapur këtij populli.

Mos thoni kthehuni o të rinjë!
Se “Shqipëria”ka nevojë për ju,
Më mirë pastroni parrlamentin,
Para se fëmijët tuaj të vdesin për bukë.
…………………………………………………………
AUTORJA-XHULJETA-FERRAJ

The post E zhveshën “Shqipërinë” time – Xhuljeta Ferraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Emrin s’ta harrova,
As flamurin kuq e zi,
Ma mësoj nëna,
Që në djep fëmijë.

Në prehrin e gjyshes,
Mësova historinë,
Në zemër e ruajta,
Si thesarin tim.

Më vulose që të vogël,
Me emrin “Shqipëtare”,
Në çdo vend të botës,
Për ty jam krenare.

Rrënjët i kam në Vlorë ,
Bashkë me Ismail Qemalin,
Aty ku u valvit flamuri,
Më njëzet e tetë Nëntorin.

Gëzoj sot, jam e lirë,
Si shqiponja nëpër male,
Kurrë nuk e harroj,
Gjakun e heronjëve.

Edhe flokë zbardhur,
Prap tek ty do kthehem,
Në tokën e huaj,
Nuk të tret as “dheu”.
…………………..
AUTORJA-XHULJETA-FERRAJ

The post Shqipëri e vogël! – Xhuljeta Ferraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

E preva pemën gjer në mes,
Prita mos lulëzonte përsëri,
Por ajo për bes më tradhëtoj,
U zhvesh me vjeshtën lakuriq.

Bashkë me të dhe dinjiteti,
Ra me gjethet përmbi tokë,
Nuk më duhet druri i kalbur,
As miku xheloz.
………………………………………………………..
AUTORJA -XHULJETA-FERRAJ-

The post Miku Xheloz! – Xhuljeta Ferraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Kur dikush të afrohet,
Me shumë lajka dashurie,
Veri një mburojë zemrës,
Para se të ketë goditur.

Mos derdh lot para armikut,
Më mirë qaj bashkë me shiun,
Shpirti jot askujt si dhimbset,
Veç një nëne që të ka rritur.

Më i keq është ai shokë,
Që ha buk me ty në sofër,
Kur ta gjen pikën e dobët,
Te sulmon si gjarpëri “kobra”.

Kur suksesi të shkëlqej,
Mos prit shuplaka nga kolegu,
Se ai është rivali yt,
Të, të shoh më poshtë ka qejfin.

Si gjerdan rreth gushës,
Këto fjalë moj nënë i vura,
Sot kuptova se jetoj,
Me shoqëri të shtirur.
………………………………………………………… AUTORJA-XHULJETA-FERRAJ

The post Mos i zer shumë bes njeriut – Xhuljeta Ferraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Në darkë ëngjëllushe në shtrat,
Gjatë ditës,tradhëtare si “Juda”,
E beni karrjerën me dashnorin,
Dhe fëmijët i bëni me burrin,

Shkelqeni me rroba të shtrenjta,
Intervistat si pikat e shiut,
Të ëmbla nga goja si mjalti,
Në zemër mëkatare të fëlliqura!

Ju gra moderne të martuara,
Me rreth unaze në duar,
Te zhveshura si vjeshta me gjethet,
Dinjiteti tek ju s’ka egzistuar.

Shembullore nëpër rrjete,
Me fotot e burrit postuar,
Sa bukur komenton dashnori,
Familjen tuaj të degjeneruar.

Ju gra moderne të martuara,
Mos u mbuloni me gjethe fiku,
As bora e bardhe e dimrit,
Nuk i mbulon dot mëkatet tuaja.
…………………………………………………………
AUTORJA-XHULJETA-FERRAJ!

The post Ju gra moderne të martuara – Xhuljeta Ferraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mos mendo se të harrova,
Një lutje është bërë emri yt,
Që kur hap syt në mëngjes,
Deri në darkë kur i mbyll.

Lëkurën s’ta prek dot ,
Aromn tënde në trup e kam,
Nëse do t’a dish sa të dua?
Në rrahjet e zemrës unë jam .

Shiu më lagu ,po ftoht nuk kam,
Gjaku yt, në venat e mia u ndal,
Mish e thua jemi bërë,
Me syt e zemrës të kam parë.

……………………………………………………….
AUTORJA -XHULJETA-FERRAJ

The post Me sytë e zemrës të kam parë – Xhuljeta Ferraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

U përpoqa të flija këtë natë,
Si zog i plagosur u përpëlita,
Para syve më shfaqesh ti,
Dashuria e jetës time.

Dhomën e mata me hapa,
Ankthi mu bë si lëmsh,
Orët mu dukën muaj,
Tek ty vrapova në mëngjes .

I ngjita shkallët me vrap,
Atë tren t’a kapja me nxitim,
Më prit o shpirt se erdha,
Ta puth atë buzë të nxehtë.

I ndjej ato flatra në stomak,
Sikur të jetë hera e parë,
Për një çast frymarja mungon,
Ti je gjithë bota që unë kam.

Dy shpirtra që dashurojnë,
Nuk i ndan dot largësia,
As malet me borë,
As e nxehta e shkretëtirës.

Shpirti im gjen paqe aty,
Nën rrahjen e zemrës tënde,
Aty e ndërtova folen,
Shtrëngom sa fryma të më merret.
…………………………………………………….
AUTORJA-XHULJETA-FERRAJ

The post Më pritë o shpirtë se erdha – Xhuljeta Ferraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.