Duke ngarend në rrugetim për liri,
ai nuk i shpëtoi rrëbeshit të snajperistëve kundërshtar.
Të shtënat e tyre vinin në drejtim të njerëzve të virgjër të lirisë së para prekur.

Operacioni Shigjeta,
kërkonte betejë me trima,
çë ata ti ecnin fitorës vertikalisht.
Këtu u lartësua n’flamur të altarit trimi Bafti Haxhiu,i pa gjunjëzuar kurrë familjarisht.
Ai shkoj përtej lavdie, me ata t’mdhajt e ajkës kombit.
E neve t’vegjlëve për t’naj lënë kujdestarinë e lirisë së bardhë.

Arif ty e shokëve tuaj,Baftiu ju porositi,t’vini me histori t’prekur,
nga Pashtriku n’Karadak.
Që malet e kodrat t’ua rrafin gjoksin e trimërisë.
Dhe gjithë fisnikëve t’vendit,çë kishit lindur n’kohën e duhur.
Për t’ju rreshtuar kalvarit të ushtrisë me tri shkronja t’arta,
për liri t’madhe të Atdhet.

(Kushtuar dëshmorit të kombit Bafti Nexhip Haxhiu
Skifteraj.Viti
I përjetsuarë në Pashtrikun e Shqipërisë së Re)

Ali Halim Tahiri
Skifteraj.Viti
26.05.2021

The post Gjaku t’dha emër liri – Ali Halim Tahiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Kur u dha kushtrimi për liri.
U rreshtove n’dy ushtri.
Me betimin për Shqipëri.
I madhi trim Nijazi.

Me pushkë n’krah me t’bardhin shpirtë.
Pas lirisë vrapove ç’do ditë.
Në shumë lufra e n’beteja.
Trim i rrallë si rrufeja.

Luftove burrë pa u ndal.
Me armikun ballë për ballë.
Me njëzetë e gjashtë mars dymijëenjë,n’Stanec t’Preshevës u ndal dielli.
Altarin e lirisë e puthe ti i madhi Nijazi Azemi.

Trimi i jonë mjekërr Skënderbe.
Hero i kombit n’epokë të re.
Rrallë si ti i lindin atdheut.
Me i marrë n’gji toka e mëmëdheut.

Pusho vigan n’qendër të Vitisë.
Me i ba dritë edhe Çamërisë.
Me shtatore t’madhështisë.
Luftëtar i zjarrit t’lirisë.

Morre nderin edhe namin.
N’mujin mars ke flakadanin.
Aty t’vijnë gjithë Shqipëtaria.
T’vijnë Shqiptarët nga Turqia.

Pusho i qetë n’tokë të Dardanisë.
Me gjak trimave të lavdisë.
Në qiell t’kaltër t’lajmron shqiponja.
Përjetësisht Kosova e jona.

(Kushtuar dëshmorit të kombit Nijazi Ramush Azemi-komandant Mjekrra)
Ali Halim Tahiri
Skifteraj.Viti
Shqipëri Veriore
26.12.2020

The post Me sy kah lugina – Ali Halim Tahiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

I pa gjunjëzuar kurrë.
N’beteja bashkë me flamur.
E dashte Shqipërinë,ti i madhi burrë.
Zilinë ta kanë,dru e gur.

O nderi i kombit,mulla Idriz Gjilani.
Komandant i luftës,vigan legjendari.
Me pushkë n’krah e Kur’an n’dorë,prijës vatani.
Ti Rilindas i Dardanisë hoxhë dijetari.

Luftëtarë i betejës së Kitkës.
Bashkë me fatosat në ditën e shqipës.
Pushka e juaj i dha nderë Zarbincës.
Ti fanar lirie,ylli jonë i dritës.

Uragan i fjalës n’kohë të kryengritjes.
Pushka jote vulë,me plot besë.
Ti biri fisnik i Velekincës.
Trim,me gjoks fortesë.

Pesëdhjetë vjet më vonë.
Në Gjilanin e bukur,flamuri t’valon.
Shtatorja e jote n’shekuj do jetonë.
Ka flitet shqip,historinë ta shtrojmë.

Pusho i qetë,n’tokën me liri.
Amaneti i radhës gisht e sy n’Preshevë e n’Çamëri.
Bashkojmë gjeografinë edhe me Malësi.
Me Shkup e Tetovë, me nënën Shqipëri.

(Kushtuar,luftëtarit të Shqipërisë Etnike,heroit të Kosovës dhe gjithë Shqipëtarisë, mulla Idriz Hajrullahu-Gjilani.
Trimit të Karadakut legjendar,i cili nuk e lakmoi jetën e parë për as një çmim vetëm të jetësohet Shqipëria Normale)

Ali Halim Tahiri
Skifteraj Viti
Shqipëri Veriore
O4.05.2021

The post Lajmëtari i lirisë n’Gjilan – Ali Halim Tahiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Vetëm njëzet e dy pranvera.
Aty ku lozej valsi për çlirim.
Sa bukur të rrinte kapela.
E, U.Ç.K-së me at mbishkrim.

Në ç’do anë me shokë marshove.
N’shumë beteja si titan.
Si rrufeja n’Shqipëri shkove.
Me sjellë armë si luan.

Herë në Kleçkë herë n’Rancë t’Reçakut.
Bash si pushka Ali Binakut.
Si meteor lëshon kushtrimin.
Puthë flamurin jep betimin.

Gjithandej trimi lufton.
Në Koshare Mejdiu shkon.
Aty mali ku ushton.
N’shekuj dhimbja ku na shpon.

Murit ndarës i erdhi fundi.
Krenaria malet shkundi.
Betejë e ashpër është zhvillu.
Mejdi -Korri është fliju.

Ti pishtar lirie Mejdi Korrani-Korri.
N’gji Tropoja ty të mori.
Pranë varrit te Bajram Curri.
T’pushoj zemra hero guri.

Rreze dielli i lirisë.
Shtatorja t’shkëlqen n’Pozheran të Vitisë.
Nderë i dhe gjithë Arbërisë.
Gurthemel i shtetit të Dardanisë.

(Dedikuar,dëshmorit të kombit.
Mejdi Avdulla Korrani- Korri.
Lindur,
13.11.1977 në Pozheran të Vitisë.I t’bardhës Liri 19.04.1999
Ra për t’mos vdekur kurrë,në Kosharen Legjendare)
Ali Halim Tahiri
Skifteraj.Viti
Shqipëri Veriore
13.04.2021

The post Ti meteor lirie – Ali Halim Tahiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Në ballin tuaj histori e përvluar.
Rivarrimi i juaj më dha erë Atdhe.
N’liri i gjallë i shkruar.
Pa hezitim ta putha ballin me dhe.

I madhi trim i shenjtë.
Adem i tokës Adem i qiellit.
Falenderit buzëve që shijuan lirinë e shtrenjtë.
Ti e kalvari yt larguat amullinë e territ.

Pusho i lartësuar n’memorial.
Bashkë me gjithë feniksët e altarit.
Ju do të jeni gjithnjë natyral.
Edhe në acartë e janarit.

(Respekt,prof,dr.#Arsim #Gergjaliu,mjek për ekspertizë ligjore në Kosovë.
Ti u tregove atdhetar.
Për puthjen çë ja dhe në ballë.
Komandantit Legjendar.
Nga varri e nxorre t’gjallë)

Ali Halim Tahiri
Skifteraj.Viti
Shqipëri Veriore
11.04.2021

The post Puthje lirisë – Ali Halim Tahiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Dhimbjes po i jap forcë.
Për ta shtyrë me gjoks,një kodrinë.
Dua të eci i zbathur,në tehë shpate.
Rrugëtimi im t’ketë,gjurmë gjaku për ty.

Edhe pse nuk je mbi tokë.
Unë tërë kohën jam i gjallë,në dhe.
Dritë nuk pa ma jeta ime.
Nga ajo ditë kur ike Ti.

Ma more edhe diellin,nuk di pse.
Shumë ma lëndove jetën e parë.
Kurë unë për ty shkula,hujntë e gardhit shekullor.
E dashta jetën n’fole me zogjtë e tu.

Tani si ti shpëtoi zogjtë nga dimërat e acartë.
Sfidat n’beteja i kaluam bashkë.
Ti ishe shtrirë n’kopshtin tim jetësor.
Pranverat vinin e shkonin me lule,pa i parë.

Stinët ecnin shpejtë,pa i pa syri jonë.
Të gjitha i realizuam,fillove të përballësh,jo me mua.
Me një sëmundjej të shëmtuar shekullore,e ardhur si vetëtima.
Ti veç fillove t’ë ma kthesh shpinën.

Doje t’më kalitësh për ndarje.
Unë si besova natyrës,se nuk isha mëkatarë.
Por zoti kishte vulosur mortin tëndë, për në përjetësi.
Me buzëqeshje dhurove shenjat,se po iken në jetën
të dytë.

Kërkove çë ikja të jetë paçësore.
Unë nuk e doja.
Kur pashë pafuçinë time.
T’kapa n’dorë u luta n’guri,ndru,n’zot e n’fe.

Eh ti ma dhurove shiqimin e fundit në sy.
Dhe nga ajo ditë,mbeta i vdekur mbi dhe.
E tani unë jam njeri dheu.
Kërkojë ç’ë dhe mua t’më ketë a’i dhe si ty.

(Bashkëudhtarës,engjëllorës së pesë fëmijëve të mi)

Ali Halim Tahiri
Skifteraj.Viti
Shqipëri Veriore
19.10.2020

The post Loti njomë – Ali Halim Tahiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

E pashë me sytë e mi.
Dielli i ra mbi kokë.
Dhimbjen mundë t’ja di.
Kur unë t’isha shtri n’tokë.

Kjo ecje jo pasionante.
Shpeshherë e pa kuptueshme.
Kurrë një herë n’kavanoz mjalte.
Gërshetë he jetë e kushtueshme.

Nuk dua të kemi hileçarë.
Ta duam botën ylber t’ngjyrave.
N’sy mos t’jemi lakmiçarë.
Njerëzimi të ikën nga rrugët e shtrigave.

Ta kemi një planet pa njerëz interesi.
Mos t’ketë vrapime si hapa kuajsh.
Se na gjykonë universi.
Në sjellje tona e n’rrugë djajsh.

Natyrë ma lexo ballin tim.
Dua të kam një krenari.
Fjala ime mos t’ketë pelim.
Për gjallëresat n’veçanti.

Ali Halim Tahiri
Skifteraj.Viti
Shqipëri.Veriore
27.03.2021

The post Bota me një sy – Ali Halim Tahiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Flasin malet,ku je le.
I madhi lis Kadare.
Nurë shkëlqimi,i Shqipërisë re.
Gjirokastra e Berati,me njëmijëenjë romane n’dritare.

Gurë e dru janë me ty.
Deti mali edhe fusha.
I miri jonë,i botës n’sy.
Prijës kalvari,n’penë si pushka.

Mendje ndritur me zë bilbili.
Alfred Nobeli krehë flokët,n’tuajen pasqyrë.
Ti i popullit t’zotit,me orgjinë Pellazgo-Ilirë.
Pasardhës Naimi,me flakë qiriri.

Fenomen i letrës bardhë.
Gjeneral i lapsit të dorës.
Dhunti e zotit,me dy sy n,ballë.
Ti bir nëne,i lule florës.

Ali Halim Tahiri
Skifteraj.Viti
Shqiperi Veriore
21.03.2021

The post Kadare – Ali Halim Tahiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Treni ecën në binarë.
Ai nuk t’pret,për ditë.
Mos e bëjë jetën vullgarë.
Dil para kohe pritë.

Mundë t’zgjohësh më herët.
Por mos hyp,n’pela hergele Turke.
Me i pushtu,edhe një herë Grekët.
E me i ba,lesh furke.

Mos u mbytë,n’kohë kot.
E ardhmja,është vetëm e jotja.
Kurrë nuk je,më i ditur si sot.
Se gabimet mirë,t’i ruanë dosja.

Mos humbë rrugë.
Mbylli sytë,kur duhet.
Diell kërko edhe n’burgë.
Se një herë,historia t’shkruhet.

Veshtë,çiti pas shpine.
Me gojë,mat e prej.
N’fjalë mos bëj gabime.
Prej rrugës djallit, këmbët kthej.

Ali Halim Tahiri
Skifteraj.Viti
Shqipëri Veriore
18.03.3021

The post Mos humbë rrugë – Ali Halim Tahiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Zemra digjet n’prush.
Vërdallë me djersë në ballë.
Jeta e ëmbël si rrush.
Pa përrallë në fjalë.

Botë e rrethuar unazore.
Ecje me gjunjë n’murë.
Dashuri me flakë natyrore.
E ndërtuar në artin urë.

Sa e vogël,një plëmbë botë.
Njeriu sundimtar i kotë.
Tre me ujë,një më tokë.
Rri i uritur,mos ndotë.

I bardhi shpirt mos u trazo.
Ik nga rruga e pa kalueshme.
Me sjellje t’mirë aktro.
O njeri i botës mashtruese.

Besoj jetës së parë.
Urtojë detrat me sy.
Se koha nuk të falë.
Në t’përtejmen botë me hy.

Pregadite frigën n’zot.
Se e ke një lindje.
Mundë t’mos jesh në mot.
Ule zemrën n’dhimbje.

Ali Halim Tahiri
Skifteraj.Viti
Shqipëri Veriore
16.03.2021

The post Lutju të mirës – Ali Halim Tahiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.