Vitet e tua
aksioneve në vlera
nuk t’i mat
as nuk t’i gjej në
vargje
dashurie, rritu!…
Në dashurinë
e jetës rritu, dritë!…
E jetës
mirësive lundro dhe
zgjimeve
ngjeshur si dallgë
o dallgë
e ngjeshur…!
Shpirtit tim.
Dhjk28-08-2013

The post Vlerat – Dhimitri Jani Kokaveshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Sa shumë endeshin
buzët…?!
Në trupin e saj
derdhnin
zjarret, ndezur
rrinin
dhe zërat…!
Psherëtimave
humbasin
nata…?! Harrohej
preferencave
permbushur mbi Ç’do!
Kënaqesi.

Dhjk©13-08-2014

The post Ndjesi – Dhimitri Jani Kokaveshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Me dallgët shtroja
dialogun
e përzgjedhjeve dhe
meditimeve
bregut?… Linim
rradhën
e gjatë… prisnim
meditimeve
çliruar prej thëritjeve
zgjoja
shpirtin…?! Ma shtronte
si grua
kjo bukuri, zgjeruar
valeve
lëkundej formave të saj
më zgjonte
vargun…?Luhatur
dallgëzimeve
rritur, si mes miteve
rritej
furtunave, ngrihej dhe
krenohej
deti…! Zbuluar i mbante
kaltërsitë…?
Qiellore reflektonin dhe
konkuronin
thellësitë…! Tensioneve
ngjeshur
zbulonin, mërzitjet tona:
Pasqyrës
diellore reflektonin mes
udhëtimeve
të kohës shtroheshin
si valle
ngjeshur dhe e shuar
joshjeve…?!
Flladesh zbutur
dallgëve
zbërthyer na vidhnin
shpirti…?
Ulej dhe ngrihej
krenarive
në psheretima
dallgësh
riktheheshin shkëlqimet?
Buzëqeshjeve
të shuara i zbrazte!
Deti im.
Deti im?! M’i dhuronte
shpirtit
përflakur, hipokrizive!
Ftohtë…!
Aq ftohtë sa mbytem mes
dallgëve
mendimi turfullonte
bregut
i mbeti, si një gjerdan
i përseritur
i fryrjeve të dallgëve
zbulohej!
Furtunave dhe erës
iritohej
na zbutej, dritës?…
Zgjeronim
vështrimet! Zbuteshin
vizioneve
unë edhe ky det
trazuar
na mbante përmbytur
si trupa
qiellor kur degradojnë
qielli…!
Kaltërsitë na i përshkruan
dhimbjesh:
Nuk ja kërkoj as kam zili
mbi misterët
zbuloj largësitë
i shtoj në
përpjekjet e dallgëve
ngjeheshur në
shkallarë lartësie
ngjitem dhe
hedh, vështrimet…?!
Dhimbjeve
dridhjeve mes dilemave
nuk akordoj!
Detin. Unë dhe Ti…?!
Dallgëve
ngjeshur jetës dhe
tronditjeve
kokëforta, nuk të shtroj
në dialog
gjithësie aty ku gjej
dallgë dhe
me to! U rritëm.
Dhjk©03-08-2015

The post Përzgjedhur bregut – Dhimitri Jani Kokaveshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mungesës së logjikës
ngrinte
mardhëniet, në përpjestim
me kohën
e pjedestaleve matej
pushtuar!…
Trishtimeve, shtrihej
mes stinëve:
Përballur ndronte
ngjyrat
e të menduarit përplasjeve
vinin
mendimet?! Dallgë
shpirtit
rrjeshtuar dhe djegur
në përjetime
kaotike zbuste…!
Dëshirat…?
Humbisnin sundimeve
gërshetuar
po linte lidhjet?!…
Nuk tejkalonin as
ja afronte
bukurisë…! Kjo pjesë
e harmonisë
së zbërthyer shpirtrave
të lodhura
kërkesave, e lodhura
mes lidhjeve
rezultatet lartësonte
bukuria?!…
Fakteve na zbërthen
mbi elozhet
lidhej, e lidhura…!
Zhytur dhe
zbutur fjalive përkdhelëse
të artit e gjej
në art…?! E adhuruara
e shpirtit
të krisur në sundime
dallgësh
thyer dhe kthyer
bregut pa
legjitimitet limitesh
detin…!
Nuk e shtroj.

Dhjk © 21-07-2016

The post Pretendime – Dhimitri Jani Kokaveshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ishte, i bukur
trupi i saj
sculptur, e gdhëndur
shpirtit!…
Si ta shpërfill
nudos?!
Do gjej.. vërtetësi
mes jetës
mbushur, vlera?!
Do gjej
në dashuri, të perënduar
fatin
e një guardiani!…
Nuk përcaktoj.

Dhjk©17-07-2012

The post Vlera – Dhimitri Jani Kokaveshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mbi pentagram të ri
zbërtheva
kapitullin e dashurisë
tingujve!…
Blatoja, mbi mesazhet
e puhizave
gjeta, rrëfimet…?
Mister
i fshehur shpirtit
bluanin
ajsbergun ashtu si kripa
e zbërthente
thellësive…? Tretej
në zbërthimet
e udhëtimeve, çapitur
dallgëve!…
Rëndohej, mundimeve
të linte
rrëfime… dallgësh…?!
Ato, zbulonin
bregun, e lodhur dhe
unë, i lodhur
gjerësive hapësinore
të lodhura
dehëse… nga rrënkimet
në shtrirrje
thellësish linin, fundosjeve?
Shpresonin dhe
shpresonim, në rikthime
pasthirma
shpirtit, pa dehje thellësish
na linin dhe ne?!
Në plot besim prisnim dhe
prisnim
ritmin e puhizave dhe energjive
të kursyera në
relakset e përthyera dritës
dhe dritës!…
I merrnim vetëm…
apatin e ditëve
më të vështira të saj mbi
reflektimet
e shkëlqimeve të saj prej
largësive aty
ku diku… gjetkë ndrisnin
dhe ne…?!
Të përulur, përplasjeve
mbi dallgë
drite kërkojmë të lartësojmë
jetën apo… dijet…?!
Vëzhguese dhe ato, palosur
si llojet
e përplasjeve në furi dallgësh
shtrinim
hapin, të qetë por të mposhtur
fundosjeve
me ajzbergun mes dallgësh
ndiqja
dallgësh, të tretur mbi
mëkate deti
në fshehtësi…deti…?!
Më mendonte
dhe më mundonte deti…?!
Një tërësi
joshjesh, prekjesh por
dhe përpjekjesh
zbukuronin dhe më zbulonin
në mistere
bukurie, gjive, të përkëdhelura
që nga krijimi
pa limite shtrirrjesh
erozionike
mes sistemeve dhe
përplasjeve
kur krijonin ndarjet…?!
Brigjeve dhe
valëve, nisnin, me to nisnim
dialogimet?!…
Mbi ëmbëlsinë e tingujve
i lante
dallga?!… Në përballje
shpirti
lëshohej, me zërin e saj
dehur
stuhive, lodronte…!
Një pulëbardhë
më linte dhe blinte temën
zbuluar
ma linte, kur i dhuroja
dhe i afroja
motivin…! Më të ri.
Dhjk©20-06-2015 .

The post Përplasjesh – Dhimitri Jani Kokaveshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Si fllad i vinte
Ledhatimeve?
E zbërthente, dëshirave!
Mblidhte
zjarret e ndjenjave
përzieshin
në përbërje stuhish
pranverore dhe
provokimet!
Nuk mund, t’ia abrogoj.
Dhjk©06-07-2015

The post Ndjenjash – Dhimitri Jani Kokaveshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Përtej kuptimeve
rrëzoheshin
mendimet e saj?…
Preknin
zhurmat dhe heshtjet
gërryenin dhe
ngjiteshin si një përbërës
gjenetik
zhvilloheshin, në prani
hijesh…?
Rëndomtë depërtonin
mendimet!
E zbehta në anemin
e kohës
zhvilloheshn dhe i pranonte
si ndjesi
rikthimesh të rrëzuara
dhëmbëve
diellorë, po linte
dinamikën
e dritës në përballje hijesh
sfiduar
si mes mashtrimeve
pamjet…?!
Zhgënjenin, në humbje
shprese
pritjeve të gjata
shtroheshin
iritimet…? I zhvishja
betimeve
të trishta që u lidhën dhe
lindën, me to…!
Nuk mund të jetoj.

Dhjk©27-05-2015

The post Heshtjeve – Dhimitri Jani Kokaveshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mes zjarreve
shpirtit të saj derdheshin
ngjyrat?
Zbërthyer, mes flakësh
i linte
ndjenjat, një melodi
triumfi apo
moment mes dallgësh
gdhëndur
trurit ja shtrijmë
si det i trazuar
zbarkojnë, energjitë?…
Mbi qëllime
drite dhe drita..?!
Gdhëndur
materies së indekseve
matur
mbi thyesat e saj
në dëndësi
refractometri i provokonin
rrezet…!
Diellore nuk u gjetën
mes krahasimesh
rrënjosur funksinonin
përthithjeve!
Si gjinj të vjelur në
shpresat
e mundimeve i shtroj!
Kaltërsive
ngjyrat…?! E heshtura si
mes hapave të
trishta i shtroja
dëshirave
nuk dua!… T’i rëndoj.
Dhjk©15-06-2015

The post Derdhur, zjarresh – Dhimitri Jani Kokaveshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mall derdha gurëve kalldrëmik
Për të dhënë mëngjezeve
Brengat, gëzimet dhe mërzit e mia!

Shikoja gurët dhe trëmbesha!
Ato, më shqetësojnë si nata
Kur bluan mendimet e mia
Jo fisnike dhe kapërcimit të profecive
Bukuri, pushtetin absolut, lidhjet…
Mbi tërësinë e shqetësimit tim.

Buza!… Si shpirti i gurtë, zvogëluar
Ruan veprimin dhe vështrimin shtrirjes
Qytetit që sundon. Krenari e ashpër
Mbërthen ne dhe mjedisin e hirtë
Dhe pse kacaviresha murreve të tij
Për të arritur,… lartësitë e mendimeve
Të tua që nuk reflektonin… gur, i çmuar
Shkëlqimit adhurues! Krenaria e thyer
Do të qendrojë përjetësisë, pa rrëfim!

Krimbi!… Bluan thëllësitë e kështjellës së rrënuar
Dhe mbytet,… ëmbëlsisë së jetës derdhur mund
Mjeshtëris, kështjell, që ngrë shtat në ndërtim.
Shkëlqimi i trupit tëndë!… Le të ndrijë dhe xhvesh
Parajsën, tërbon, krenarisë që patrullon dhe abuzon!

Varfëri e tejskajëshme mjerimi
Shpirtëror. Ai, si i burgosur hije
Trishtueshëm arenave që çan koha
Me drithërimat e dekompozimit birucian.
Burimet i kërkoj kohës. Dhimbja!…
Ndez etjen kujtimeve të kënaqësive…
Qe s’më shuajnë!

Kështjella dhe ti, mbartni mistere të blinduara
Ceremoni… të fuqishme dhe të trishtueshme
Mes madhështisë dhe humbjes si një puthje
E ndezur konkurencës kohë, por jo fshehtësisë.

Brënda saj mbetem i pa asimiluar dhe frikësohem!
Më frikëson largësia, etja dhe shpirti i lyer misterit
Të aromës tënde që mbulon e zvarit bukurinë.
Bukuri që përkrah hapësirës sundon dhe triumfon
Rrënojave kështjellore duke i mbledhur, si thermij.

Autor, Dhimitri Jani Kokaveshi

The post Krenari e thyer – Dhimitri Jani Kokaveshi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.