Nëse kam punuar një jetë, kjo ishe sfid
Që zoti kur linda ma solli dhurat
K’të provë e kaloj me pas tek ty bir !
Mos u dorzo të them por dilë faqebardh.

Në frontë në gëzim të jesh për herë vetvetja
Përball të keqes luftën mos e ndal
Gëzimit kënga të të burroji nga zemra
Në vaj qëndroj pranë gjithkujt që është në hall

Të ligun në e pafsh të sillet rreth teje
Shpërfille atë kurdo buzagazë
Do shohësh se si do shpërbëhet si hije
E rrugën dielli do ta lajë ne arë .

Fëmijes jepi vendin e mikut !
Babën e nënën kurrë mos I trishto
Një ditë do të zeshë vendin e tyre
Ç’të flesh do marësh në jetë o biro .

l Elisabeta Gockaj I

The post Të jesh për herë vetvetja – Elisabetta Gockaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Fytyra maskes po i thot,
perse ke ardhur ne k’te bot?
C’uditur maska ja kthen,
te te mbroj moj kur genjen!

Fytyra e lenduar, pergjigjet,
por une kurr nuk kam mashtruar.
S’mashtron ti o moj fytyr,
por te tjeret s’kan meshir.

Hidh pak syt si te veshtrojn,
fytyra qe maska nderojn,
ndaj kam ardhe o moj mikesh,
me vete gjithmon te me kesh.

Kur te keshe ti nevoje,
mos haro vec me perdor,
bota eshte e pa meshir,
pa mua s’do te ndihesh mir.

| Elisabeta Gockaj |

The post Fytyra dhe maska – Elisabetta Gockaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

prit’me moj copez drite hene,
ne korie kete mbremje,
nuk u zhduka.. as kam humbur,
karantines jam duke u lutur .

me zi pres te shkoj burimit,
qe te njome buzen e thare,
per mbi baluket e ballit,
t’me rreshkasin rrezet e arte .

zot ….o zot….. pse me denove !
syte…. pse mi le te verber !
ftohtesise se kesaj dhome,
kur zemra digjet si leter .

jeta…. nuk paska kuptime,
kur s’me prek ajri i fresket ,.
shpirti ….me vajtone lirine,
zemra….. si qiri me tretet .

Elisabeta Gockaj |

The post Duke u lutur – Elisabetta Gockaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Yjet qiellit nuk u shuan,
dhe pse bien nje nga nje,
me eresiren nates luajn,
duke lene magjine ne te.

jeta nen rrezet e diellit ,
hera heres brengen vesh,
vellon gri i hedhe qiellit,
kur sheh henen ndar ne mes.

pikon loti i florinjte,
permbi arat mbjell me grure,
gushtit lare ne are kallinjte,
vasha lidhe shamin ne gush .

muzgu bije tej ne are ,
per mbi te le hijen mali ,
mbremja vjen ndrojtur ngadal,
hena nuk nguron te dali.

veshur si ne dite dasme,
drite e saje llamburine,
troket xhamit te dritares,
vashes prane shtratit i mbrin.

| Elisabeta Gockaj |

The post Muzgu bije tej ne are – Elisabetta Gockaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

U zgjuan yjet kete nate,
U zgjuan te tmeruar,
Kur pane pyllin tej e ndane ,
Qe frymen kish ndaluar.

Gjethet ne deg…. as pipetinin,
E fllad…… s’perconte nata,
Sikur te kishin ngrir prej dimri,
Trungje e dege te thata .

Hena e trishte driten perçon,
Mbi shpine malit te krusur
Mbi pyllin qe vec ligjeronte,
Tashme….. gjethet rrin strukur.

Kenga e bulkthit ka pushuar,
Mankthi ka hedh flatra,
Drite e trishte rri e menduar,
Mbi zemerat e vakta.

Veç se zjarrin e nje dielli,
Qe djeg ne qiell larte,
Mengjezit nuk e zgjone tmerri,
Por dashuri e flakte.

| Elisabeta Gockaj |

The post Mbi pyllin qe veç ligjeronte – Elisabetta Gockaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Lash një pjes… një pjes të art,
Larg…. shumë larg… në fëmijëri,
Ku rriteshin lulkuqet në arë,
Nëpër të artit kalli.

Erë e fushës shpesh me krihte
Flokët e verdh derdhur mbi shtat,
Erë e malit seç më vishte,
Vapës…..të sain fustan,

Dielli më piqte lëkurën,
Çokollat. .. të ëmbël mjalt,
Hëna më ndriçonte nuret,
Me dritën e saj të art.

Lash nje pjes …nje pjes të art,
Nëpër vitet që më ikën,
Bëj ti mbledh …dot nuk i kap,
Si ylberi më rrëshqitën.

| Elisabeta Gockaj |

The post Bëj ti mbledh dot nuk i kap – Elisabetta Gockaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.