Fjala “nênē”më e bukura fjalē,
si vullkan buron nga zemra,
e ndiej unë qē mē ke djalē,
s’ka në botē tjetër si nëna.

Sa heré gjumin e ke prishur,
kafshatēn ke lēnē nē mes,
asnjëherë ti s’je mërzitur,
ndaj unē të kērkoj ndjesê.

Më kujtohet dora e ngrohtê,
kur flokēt m’i përkēdhelje,
je më e mira në kētë botē,
e dashur për mua mbete.

Ti qē mua mē dhe jetē
mē rrite me mundime,
e pavdekshme ke ngelur,
e skalitur në zemrën time.

The post Nëna – Gezim Bega appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Në breg të detit mbete,
si pulbardha nē agim,
mbushur me mall e derte,
pret djalin, nga mergimi..

Vēshtron tē digjet xhani,
valēt e detit lartē ngrihen,
era lehtē ta tund fustanin,
akoma si ndal vēshtrimet.

Vlonjatja po pret djalin,
numron pikën e lotit,
shaminë ka lidhur ballit,
vështron tutje harizontin.

Valēt lozin e vallëzojnē,
të lagin gishtat e këmbēs,
po vjen djali sikur thonë:
fillojnè rrahëjet e zemrés.

The post Vajza pret djalin – Gezim Bega appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Aty doja
te isha sonte
Me ty natën ta kaloja
Në vasken mbi pishinë
Flokët ti përkëdhelja
Bukuria jote e bukur
Sa shumë më ka manihtur
Fetyren tende
dua ta ledhatoj
Edhe vetë jam i habitur
Sa shum dua të perqafoj
Ti shikoje sytë e kaltër
Qe ndriçojnë
plotë shkelqim
Lartë e poshtë
nen qepallat
Rrezatojnë si dielli
në agim
Buzët e tua
sa shumë të bukura
Kanë një formë të shkëlqyer
E përkryer mjekra dhe gusha
Skisha parë ndonjëherë kurrë
Sa shumë do doja ti puthja
Të kaloja më ty kët natë
E te thoja sa shum të dua
Për ty zemra m’digjet flakë

G Deda;

The post Enigmë – Gezim Bega appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mos mendoni se rash hero!
Dhe mbet nê luftë si trimat,
Mē vdiq vetêm bukuria e saj,
Ankthi,pritjet e drithêrimat.
Rash né pritê prej dashurisë,
rob para soj unë keq mbeta,
si fajtori para drejtêsisē,
fitova,rrugën me vones gjeta.

The post Mos mendoni… – Gezim Bega appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mes reve dhe shkrepētimave,
nga kjo vuajtje keq u vrava,
si ngujova dot drithërimat,
bashkē me lotët i shpërndava.

Si thërrimet nē sofēr i mblodha,
zemrës ia çova ishte në gjumë,
nga gjumi,atë shpejt e zgjova,
Duro mē tha,–si durova unë,

Gjumi shpejt sonte mē ka dalë,
I pērhumbur nē skutat e kohēs,
mendja po më vjen vērdallë,
I shqetësuar tē jamē mirênjohês.

Pse u dashka të urrejmê njeri-tjetrin?
kur dikur ne duheshim me marrēzi!
të mos lozim me ndjenjat e zemrês,
në kētë kohë të djegur në dashuri.

The post Si ngujova drithërimat – Gezim Bega appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Hêna mbi shkêmbinjtē e dashurisê,
léshon aty dritên e saj vezulluese,
dërgon dhuratê mes shkémbinjëve,
çiftit sinjalin e saj provokuese,

Aty te vêndi i fshehur magjik,
të pērqafuar nga dëshira rinore,
ështē dashuria,qé ata s’kan friké.
fshehur në vêndet qê quhen qorre.

Drejt fshehtësive tê ngrêna nga valêt,
nuk e dinin ata se ku ishin fshehur,
nê ate vēnd ata s’ishin tê paret,
qê sonte nga dashuria jané dehur.

Dashuria e fshehur nga çifti i ri,
ēshtē si e qeshur nën buzē,
ashtu si era qē nuk sjell shi,
si dielli qē djeg me rrezet shpuzé.

The post Tê rinjtë përqafuar – Gezim Bega appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Me shpresēn kam udhētuar,
mes erës,baltēs,shiut e acarit,
tē pērpjetat ngjita kēmbē e duar,
mes tē nxehtit,vapës sē beharit.

Gropa e vdekjes mē rrinte zgjuar,
shpētova unē nē fijen e perit,
Akoma,vuajtjet s’kanē tē mbaruar,
s’kērkoi hakmarrje,por fjalën e nderit.

Fytyrën e pērcēlluar nga dielli,
gjunjēt tē kēputur nga udha,
nga puna e rēnd më dhëmb beli,
fytyra mbushur plot rrudha.

Koha rimon grimcat e jetës,
mbi qerpik djersa mē rëndon,
vuaj pēr hir të sē vērtetēs,
habitem,kur ndonjê s’mē kupêton.

The post Shpresa më mban gjall – Gezim Bega appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Pyes kush do mē tregoj historinē,
kērkoj gjakun e njerëzve tê mi,
mundohem,s’po kam mê durim,
nēpēr ēndrra e mendime sot rri.

Gjērat m’i fshehin s’m’i thonê,
s’ka rēndēsi se janë ende gjallē,
pyes tē afērmit e pyes gjiton,
kanē vdekur,apo vrarë për ideal.

Kērkoj prejardhjen time në lashtësi,
ku i kam rrënjēt,trungun e tabanin,
të vjetrit kanē vdekur,s’i di njeri,
tē rinjtē s’dinin supet ngritur mbanin.

Këtej janē varret e tē parēve tanë,
thotē njē i moshuar me zë të mekur,
ja ku duken lartê gurēt e mdhenj,
kanë dy shekuj e kusur qê kanë vdekur.

The post Pyes… – Gezim Bega appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ka pas trima mjaft shqipēria,
s’di me kē ta nis mē parë?
Më i pari ështê Skēnderbeu,
Një udhëheqës legjendar.

Ka tê tjerē mê gjak shqipētari,
qé s’duhen harruar kurrē,
Plaku i zgjuar Ismail Qemali,
Në Vlorē seç ngriti flamur.

Barjam Curri nga derē e parē,
Emēr i madh e i dêgjuar,
Isa Buletini me shumê kosovar
në Vlorē ngeli njē flamurtar.

Luftoi me pushkē nē dorē,
kundër shkjaut ballē pêr ball.
një plumb e vrau pas shpine,
Isa kurr nuk kapet i gjallë.

Moj Kosovê,kala nê këngê,
Heronjtē nuk vdesin kurrë,
Je vērtetē njê zonjē e rēndë,
Adem Jashari,luftoi si burrê.

The post Trimat e Shqipërisë… – Gezim Bega appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Njē emër qē po e kērkoj e dua!
Pyes zemrēn,ajo do t’ma mēsoi,
kot je lodhur më pyesje mua,
Atdheu mē thotē: sa më gēzoi.

Vēndi i fisit,i gjyshērve të mi,
aty ku malet kokēn lart mbajnë,
vënd i bukur që quhet Shqipëri,
ku kēngēn s’bashku e yso mbajnë.

Nga zemra s’tē heq,pran tē kam,
siç mē do dhe unē ashtu tē desha,
qē kur kētu u linda,kētu kētu jam.
me zē qava,me lot unë qesha.

Me ty atdhe ndihem krenar,
të respektoj,si asnjē tjetër,
mē shkonē që jam shqiptar,
vetēm pēr ty jap edhe jetën.

The post Kērkoj njē emër që e dua… – Gezim Bega appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.