Nata pa sy tmerronte fustanbardhën
Sa herë deshi të flas për të
Agimeve ishin drejtuar këpucë paradere
Të gjallët kanë fjetur varreve kaherë …!

Hyrije Jusufi
(IV) /2

The post Nata pa sy tmerronte fustanbardhën – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

( në perkujtim të poezisë )

Ajo , Selinë
Ajo që e vrava
Turbullova qiellin e bukur të saj
Vegimin e mëngjesit ia morra me vete
Bebëzat ia vrëra , të lotojnë
E lash , po e lash pa sy
E mezi e ç’porra
Saherë rrugën në shpinë ja ngarkova !

Ah , asaj
Syri gjak le ti rrjedhë
Ja kam shkel hijen e buzëve
Ajo me shpirtn e saj
Pushton
Gjitha botërat i përgjunjë
E zgjatur mbi vetullën e ylbertë flen
Larg saj e pa qetësi jam kudo …

Ah , ajo
Për këmbët e saj të bardha
Mbahu njeri
Shkrirë në lëkurën time ngjirur është
Degët e mollës nuk më falin hije
Qerpikët yje ka
Nën qiellin puthem buzësh
E dashuria ime për të
Friket
Përgjimi i perherëshëm
Perditëshëm shpirti
Nostifikoj

E BUKUR JE DHE PIKË !

E pse nuk ta thash
Sa të bukur ,
Sa të thellë ishin sytë e tu
Ku mbytesha , dehesha
Tash në çdo ditë
Dhimbjes ia kaloj fytyrës
Asnjë ngushëllim nuk më vjen i dashur
As zëri i ëmbël i ZOJE ‘s sime
Buzëqeshje e saj virur yjesh …
As e reja nuk më djeg më poshtë
Përzëllohem kujtimesh
Dita më ngulfatë …!

Për kohën që haja buzët
Ylberet e mia ndriçonin unin tim
Zotin doja ta kapja me dorë
Ti ma vjidhje çdo ditë pak shpirtë
Qetësisë nuk i gjeja rrugën …

A është e thënë ti bie tupanit
Përmes artit …!??

Selinë të lutem
Falmë të vetmen fjalë e dashur
Në bankën e drejtësisë kam shkruar emrin tënd
Alfabeti i prushit djeg shpirtin
Po edhe nëse të humba
Dorën zgjas nesër tek shpresa
Besimi i ngjyrave shkëlqyse
Te burimi i shpirtit tënd …
Se mirë jo , joooooo
Nuk dua të jem më
E mira ime !

E çdo ditë dhimbjes ja kaloj fytyrës
Asnjë ngushëllim nuk më vjen i dashur
Se tradhëtia thellë
Ma ka shkrirë ashtin
Pa frymë e ditë jam , pa shpresë
Selinë
Ah Selinë
E bukura që kisha !

Hyrije Jusufi

Për hirë
05.09.2021!

The post E bukur dhe pikë – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Hyrije Jusufi
(IV)/ 9
….

The post Në ambulantën moderne – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

( në perkujtim të poezisë )

Ajo , Selinë
Ajo që e vrava
Turbullova qiellin e bukur të saj
Vegimin e mëngjesit ia morra me vete
Bebëzat ia vrëra , të lotojnë
E lash , po e lash pa sy
E mezi e ç’porra
Saherë rrugën në shpinë ja ngarkova !

Ah , asaj
Syri gjak le ti rrjedhë
Ja kam shkel hijen e buzëve
Ajo me shpirtn e saj
Pushton
Gjitha botërat i përgjunjë
E zgjatur mbi vetullën e ylbertë flen
Larg saj e pa qetësi jam kudo …

Ah , ajo
Për këmbët e saj të bardha
Mbahu njeri
Shkrirë në lëkurën time ngjirur është
Degët e mollës nuk më falin hije
Qerpikët yje ka
Nën qiellin puthem buzësh
E dashuria ime për të
Friket
Përgjimi i perherëshëm
Perditëshëm shpirti
Nostifikoj

E BUKUR JE DHE PIKË !

E pse nuk ta thash
Sa të bukur ,
Sa të thellë ishin sytë e tu
Ku mbytesha , dehesha
Tash në çdo ditë
Dhimbjes ia kaloj fytyrës
Asnjë ngushëllim nuk më vjen i dashur
As zëri i ëmbël i ZOJE ‘s sime
Buzëqeshje e saj virur yjesh …
As e reja nuk më djeg më poshtë
Përzëllohem kujtimesh
Dita më ngulfatë …!
Për kohën që haja buzët
Ylberet e mia ndriçonin unin tim
Zotin doja ta kapja me dorë
Ti ma vjidhje çdo ditë pak shpirtë
Qetësisë nuk i gjeja rrugën …

A është e thënë ti bie tupanit
Përmes artit …!??
Selinë të lutem
Falmë të vetmen fjalë e dashur
Në bankën e drejtësisë kam shkruar emrin tënd
Alfabeti i prushit djeg shpirtin
Po edhe nëse të humba
Dorën zgjas nesër tek shpresa
Besimi i ngjyrave shkëlqyse
Te burimi i shpirtit tënd …
Se mirë jo , joooooo
Nuk dua të jem më
E mira ime !

E çdo ditë dhimbjes ja kaloj fytyrës
Asnjë ngushëllim nuk më vjen i dashur
Se tradhëtia thellë
Ma ka shkrirë ashtin
Pa frymë e ditë jam , pa shpresë
Selinë
Ah Selinë
E bukura që kisha !

Hyrije Jusufi

Për hirë
05.09.2021!

The post E bukur dhe pikë – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Shpesh pa dashje hy në shpirtin tënd
E veshur në fustan të bukur
E qeshur
E urtë
Kohën time e shoh aty
E ndiej
E prek
E puthë …!

Marrë librin ,, Hijet e shiut ,, në dorë
Të ndjek ajo thepash shkëmbinjë
Lexoj poezitë një nga një
E mëkatë është të puthësh erën tënde barsilegu…
Aty pyes çdo rresht për ty
Në mbrendësi më del një fletë e bardhë
Një pikëpyetje e vallë
Edhe një e prapë një , e vë !

Vetmia ma shkrin ashtin – thënë
Kohën që ma mbyte
Mi thave pranverat
Pëlhurës qëndisur lulet me aromë jasemini…
E ruaj
Një ditë fshij lotin faqes që rrokulliset
Ëndërrat mbuluar pluhur ringjallen në çast
E fustane harresash mbi shpirt..
Në re mund të jem e gjallë , jetoj
Nga ty të fali shi
E hapi e puthja jote
Hijeve …!
E nesërmja ngjyrat e zbehta i përpinë!

Prapë marr librin ,, Kthinave të jetës,,
Çdo poezi ka lotin shpirtit
Rrugëve nuk jam vetvetja
Zvarrë më tërheqin kujtimet
Fjalët në ar kam mbështjellur
E vraj dhembjen çdo ditë nga pak
Ne hijen tënde kotet vetmia ime…
Dyjat lidhen në bast
Lojën e fiton tradhëtia..!
Kërkoj , fluturat e lehta shpirtit i bëzëj
Cicërimë zogjësh këngën e verës këndojnë…
mes libri më del një fletë e bardhë
pikëpyetjet rrotullohen mbrapsht…
Më lusin në përgjigje ..,
Në të vetmen fjalë atë ditë…

Shkruaj
Mes yjesh jam bërë dritë…!!

The post Mes libri fletë e bardhë – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Edhe pak ,
Ikën dita e ofrohet nata ime
Ajo që luan me mua
Herë më këndon ninullat më të dashura e herë më torturon akrepat e orës

Po edhe unë e pres dhe e dua
Natën time
E pëlqej lojën me të
Dhe saherë fitimtare dal
Zdergjet në lotë ajo , se buzëqeshjen i vjedh !

Me hënën lidhemi në bast
Kur më sheh më sjell postën në shpirt
Në dritare më falë pak dritë
Sërish të dua !
Më gjej jam fshehur në gërshetin e kujtimeve
Me lotin jam puthur
Në qerpikun tënd i vura litarin dhembjes
Jam në buzëqeshjen tënde
E shkrirë nga vapa
Valës së detit i fala trazirërat
Rrezen e diellit e qepa buzësh
Dua të hudhem në frymën tënde
Në gllënkën e fundit të verës
Për të më shijuar thellë
Në kafenenë e vogël
Në tymin e cigares avulluar
Sërish të dua …!

Hyrije Jusufi

14.10.2020

The post Sërish të dua – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Kam nisur ditën mbështjellur ëndërrës natës jam
Në pafajsinë time tundet mallë n‘anije velash
Shikimet e mia tretur avull detit në diell
Lumenjtë që rrjedhin shpirtit freskojnë pritjen time …!

Ka kohë që jam burgosur mbrenda zemrës tënde
Vjeshtë ngjyrash , ylber pas shiut jam
Herë-herë tërbohem të e mbys gënjeshtrën
E vërteta që të desha më ndal , e më dhemb ..!

Bëj kujdes rrugës që shkeli prush
Lulet e jetës ushqej plot dashuri
Flutur me krahë tretem ëndrrash dite
Për syrin tënd të mbushur tradhëti ..!

Në pasqyrë shikohem flasim mes – vete
E rrëzuar u ngrita e fortë do të jem
Ëndërrat e mia të lëna përgjysmë
Do i bartësh shpinës , do të tretin në ferr ..!

Përplasem ëndrrash detit e qiellit
Ujvarë , yllbukur ngrohtësi në shpresë
I lutem diellit n‘qiell kokëngritur
Ndër njerëz të ketë dashuri e besë ..!

Fundja të jap ëndërrën time hua
Se borxhet do ti falë shpirtit qetësi
Më kthe veç faljen të lagë buzë
Ëndërrën mes diellit bashkë me sy …!

Hyrije Jusufi

The post Mes endrrash lutje – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

TË JESH GRUA

Të jesh grua
E mos të jesh e sharë
Nuk bëhet dot
Nga shqipëtarë…

Të jesh grua
Perfekte nëse je
Vesi e nëma e paftyrësisë
Prapë të ze…

Të jesh grua
Me tërë mirësinë që ke
Ditën errësirë të bëjnë
Zot nuk ka , je e pa fe…

Grua të jesh
E plleshme a shterrpë rastësise
Braktisje ,
plleshmëri për t‘shtuar fise…!

Të jesh grua
E lumtur duhet të jesh
Ndër shqipëtarë
Realitet që ende dhemb…!

,,Sikur djalë të isha,,
Botën në dorë e kisha….!

h.j.
08.05.2020

The post Të jesh grua – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Për fajin tënd dje nuk morra as lule
As puthje e përaqfime shpirtërore

Mos të qoftë hallall kurrë
Ti që kohës sonë më ndaloje
Përpushjet e dëshirës
Ma thaje mundin për të qenë e barabartë me vehten
Shoqe
Më le pa ëndërra
Buzëqeshjen ma burgose herët
Pa dashuri më përplase binarëve….

Ma thave krahun
E dora lëngon peng përkëdheljen
Djepi do të muriset kohës varrit…
M‘i fale ninullave harrimin
Sot i përsëris në heshtje…
I mbaj thellë në dry shpirti …

Ty të pëlqente të lumturije të tjerë
Sigurisht ndije dhembje për njerëz gjaku…
Kohës së pakry të Kosovës sonë
E sheh më thoshe :
,,Kohë lufte – ata që i kanë dot nuk po mund t‘i mbajnë
Uri
A nuk është e njehtë si të mos i kesh….,,
më ledhatoje fytyrës e përpije lotin e syrit tim , me buzë
Shkrum …

Atëherë nuk i kuptoja të gjitha
Se dashuria flakë më digjte shpirtin
Ty kjo të mjaftonte …
Nuk e njihja tradhëtinë syrit
Lulet e zambakët e natës pa dashmitarë
Shpërndanin aromë plot shije jete
E ti veç më shumë më doje …
Kur u falja dashuri për hatrin tënd
Atyre që të rrethonin…
Po ku janë sot
Ku mbetën dje…

Të dua kështu si je ,
,,….. nuk nënshkrova kurrëfarë marrëveshje , për të shtuar kombin
Për një djalë pushke
Falë atëdheut …, ,,
O Zoti im

,, E dashur Ty nuk do të hakmirret Dielli as sot , as nesër ,…mua deri tani më janë ndrydhur buzëqeshjet …,,!

Kur dëshira u kthye në rrugë pa kry
Toka peshë të çonte
Sa këtu e frymë nuk merrje dot
Shteti helvetik të mbështete
Më shumë atdheut se qante për Ty
Motrat mbanin duarsh shamitë
me kujtime e aromë premtimesh grushtash…
Numëronin ditët në kalendarin e shpirtit
Për jetën
,, Faleminderit vëllaiii…,,
,,Kam një mik në shenjën e bricjapit…,,!
Kumtonte motra ..
Më përnënçmoi një ditë , tërbuar ishte…
Babai i shkretë ndau realitetin që e besoi..
Shtrerp femër më etiketoi , sa që çdo vargu dua t‘ i falë , këtë emër
grua e kotë – unë me terrin e mëngjesit punëve që mi falte ky shtet demokratik, ikja
Femër që nuk pjell – po si kur kuptova që t‘i kishe fëmijë edhe për mua , me të e me të tjerë …!
E kutadi se çfarë do të dëgjoja nga goja saj mes telash …
Vala e detit ,, Shkëmbit të Kavasë ,,..,
më falte melodinë e notave jetë
Isha e rrethuar me njerëz gjaku atë ditë …, për bukuri
e më falnin dashuri , e më freskonin
shpirtin që ma kalle ti flakë ,
diellit të fortë ja kalove….!

Po si të i harroj të gjitha këto kujtime trishtësie
Unë ,, debilja ,,
Vëllai e miku i ëndërrave të motrës
Tashmë digjej në zjarrin e saj ,,40,,..!

Mos të qoftë hallall kurrë që më le pa lule..!
Por
mbretërisë sime i përulem..!
Të faleminderit o Zoti im …!

Lutem të kem falë buzëqeshjen …!

Hyrije Jusufi

The post Një buçetë me lule(Me rastin e ditës së nënës) – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

E mos të jesh e sharë
Nuk bëhet dot
Nga shqipëtarë…

Të jesh grua
Perfekte nëse je
Vesi e nëma e paftyrësisë
Prapë të ze…

Të jesh grua
Me tërë mirësinë që ke
Ditën errësirë të bëjnë
Zot nuk ka , je e pa fe…

Grua të jesh
E plleshme a shterp rastësise
Braktisje ,
Ka më mirë tjera fise…!

Të jesh grua
E lumtur duhet të jesh
Ndër shqipëtarë
Realitet që ende dhemb…!

Hyrije Jusufi

The post Të jesh grua – Hyrije Jusufi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.