Shprehjet më të mira, që egzistojnë
Relacionet familjare, jetën na e mrekullojnë
Të dua shumë, me zemër pohojmë
Fatmirësisht uratat më të ndjeshme i dhurojmë dhe i pranojmë.

Ende pa ardh në jetë, ndjehët dashuria
Falenderimi i takon Zotit, përjetohet mrekullia
Paraardhësitë, pasardhësitë, kështu e ka jeta
Gëzime, trishtime, krenari pa fund e vërteta.

Të dua shumë, zemra ndjenjën tjetërson
Përherë me syrin e zemrës, shikon
Pa hezituar pranojmë, dhurojmë urimet
Nga Zoti, meritofshim shpërblimet.

Sprovat e jetës dëshmitare, gjurmë të pashlyera
Sa të frymojmë shprehjet i kujtojmë, rikujtojmë, më se të pëlqyera
Çdo gjë është e shkruar, ndryshe nuk mund të jetë
Fatin tonë, nuk e caktojmë ne vetë.
(IP)

The post Të dua shumë – Kimete Osmani Beqiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

E ndej
Nuk e mohoj
Falenderimin
Me përzemërsi e pohoj.

Për ju
Që pëlqeni vargun tim
Gëzofshi
Më të bukurin urim.

I imi pasion
Poezi, art i shkruar
Përherë me përzemërsi
Do kem nderin, për të i’u falenderuar.

Mirënjohëse
Respekt n’veçanti
Gëzofshim shëndetin
Mirësinë, sukseset, pa fund mbarësi.
(IP)

The post Për ju – Kimete Osmani Beqiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Zemra nuk është gurë
Nostalgji e artë
Çdo moment të përjetuar
Veçanti, dhuratë.

Natyrshëm, me përzemërsi
Troket nostalgjia
Janë të shumëta fatmirësisht
Të shtrenjëtat kujtimet e mia.

Çka ndjejmë, çka na pëlqen
Themi pëherë pa hezituar
Uroj me shëndet e lumturi
Çdo moment kemi për ta kujtuar.

Ndonjëherë befasi dhe jo vetëm
Troket nostalgjia
Mrekullohet zemra dhe mendja
Çmohet ndjesia.

(IP)

The post Troket nostalgjia – Kimete Osmani Beqiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

I artë është çdo moment
Zemra dhe mendja ndjejnë rehatinë
Përherë me më shumë dashuri
Begatojnë nostalgjinë.

Me vete merr jo vetëm kujtimet
Me padurim të presim, i arti pushim
Adresa është më se e njohur
Shpresoj të vij o vendi im.

Rëndësinë, vlerën
Vështirë të përshkruhet, është e ditur
Ndjenja që të kaplon
Përzemërsisht e mahnitur.

Pushimet
Ndikojnë shumë veçanërisht
Për çdo gjë, mungesa ndjehët thellë
S’ka si t’mos ndjehësh, sikur je këndellë.

(IP)

The post Pushimet – Kimete Osmani Beqiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Nuk është me të thënë
Ndjehët vetëvetiu
Gjatë jetës, në çdo aspekt
Sprovohët njeriu.

Mund të thuhet e shkruhet
Egzistojnë gjurmë nga lashtësia
Si tjetërsohët njeriu
Kur egziston dashuria.

Çdo fjalë dashurie
Është magjike vërtetë
Sidomos nëse e ndëgjon, lexon
Nga ai/ajo që e pretë.

Është bekim nga Zoti
Qoftë përherë rruga e ndritur
Dashuria jo rrallë herë
Na bënë për t’u habitur.

Kot mundohësh t’i gjykosh të tjerët
Si mund t’i kuptosh, pa u sprovuar
Vetëm atëherë
Kur dashuria, të t’ketë kapluar.

Ndjenjë mirësie, mbarësie shoqëro zemrën
Shpirti gjenë qetësinë
Mendja si t’mos e ketë
Të shtrenjëtën rehatinë.
(IP)

(Ripostim)

The post Dashuria – Kimete Osmani Beqiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Çdo moment i përjetuar
Sa isha tek ty Kosova ime
Si një ëndërr, kujtoj, rikujtoj
U begatua zemra ime.
Në vendlindje
Çdo gjë të mrekullon
Nuk është rastësi
Me syrin e zemrës shikon.
Familjarët kur takohën
Edhe toka gëzohët
Dielli më ndryshe rrezon
Nata, sikur shkurtohët.
Dita kalon me shpejtësi
Pa e vërejtur fare
Çdo moment ndjehët thellësisht
Zemra ndjehët krenare.
Si përherë, momenti i kthimit
Lotin dot s’e kontrollon
Zemrën dhe mendjën
Ndjesia e veçantë i kaplon.
Si një ëndërr, plotë nostalgji
I ëmbli pushim
Zemra e zemrës
Shpirti i shpirtit tim.
(IP)

The post Si një ëndërr – Kimete Osmani Beqiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Përherë në zemrat tona…

I artë ishe, Artani im
Jetës tonë, i dhuroje shkëlqim
Sa u gëzuam, që u rrite
18 -të vjeç, o Yll drite.

Ishe gëzimi jonë familjarë
Babain, nënën dhe tri motrat, i le përjetësisht duke qarë
Ishe o engjëll, hasret në shtëpi
Pse është kështu jeta, një Zot e di!

Ishe Pranverë për zemrat tona, përzemërsisht
Tani mbretëron Dimri i acartë, përjetësisht
Ishe harea, e dijnë kush t’ka njohur
Fatin e tillë e kishit, tre shokët bashkë për t’u varrosur!

Ishte Muaji Ramazan, pikërisht në kohën e syfyrit… Shpirti im
Rrugës për Ferizaj, në ora 3 të natës… Pësuat asksident pa shpëtim
Tronditët Kaçanikun, më pak se dy muaj: 5 djelmoshave jeta i’u shua
Nga aksidendetet fatale, shumë familjeve jeta i’u është trishtua!

Ishe maturant, o shpirti i shpirtit tim
Nëna mundohët t’jetë e fortë, na mëshiro o Zoti im
Sa më shumë që koha që do t’kalon, je margaritar përherë në zemrat tona
Ishe, je dhe do mbetesh përjetësisht, përzemërsisht krenari e jona.

Nuk ishte e shkruar, t’a gëzosh jetën deri në pleqëri
Ike në amshim, në moshën e artë… Djalosh i ri
Vetitë që i kishe, ishin më se të mrekulluara
Asgjë s’mund t’bëhet, para fateve të shkruara!

(Në emër të nënës së të ndjerit…
Zoti u’a lehtësoftë dhimbjën, mungesën, ngushëllime.)

The post Përherë në zemrat tona… – Kimete Osmani Beqiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Muaj i mbarë
Urojmë t’jesh
Realiteti shpresojmë
Fytyrat t’na i buzëqesh.

Mirësia
Zemrat na i pushtoftë
Anë e mbarë Botës
Lumturia mbizotëroftë.

Çdo gjë e vështirë
Qoftë e kaluar
Asnjëherë
Mos qoftë e harruar.

Sprovat e jetës
Tejkalohën me lehtësi
Kur mendja dhe zemra
Kanë vizion, krenari.
(IP)

The post Muaji Maj – Kimete Osmani Beqiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Në hallë të madh janë njerëzia
Ndihmona o Zot
Vështirësitë nga dora e njeriut
Tani kjo gjendje e epidemisë globale, nuk është kot.

Shqetësimet vërehën dukshëm
Ndonëse ende mund ta mohojmë
Lutem o Zot i lartësuar
Na ndihmo të keqën nga ne ta largojmë.

Informimet po pushtojnë Botën
Qetësia, harmonia, dashuria njerëzore veçanërisht
Jo rrallë herë po tregojnë gjendjën faktike
Sprovat e panumërta botërisht!
(IP)

The post Ndihmona o Zot – Kimete Osmani Beqiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Të pengova
Pse egzistoj
Ma more jetën
T’u duk lojë!!!!

Për njerëzit mentalisht të sëmurë
Është vendi i caktuar
Asesi t’i afrohën shkollës
Nuk është e lejuar.

Çdo rrethanë është rënduese
Veprimi katastrofikë
Vetëm 7 vjeçë një engjëll
Në rrugë, e moshuara e vrau me thikë!!!!

Rastet nga më të ndryshmet
Të ndodhura në Perendim
Pse e pate fatin e tillë
Bashkëvendasi im!!!!

Për të tjerët jemi ” të huaj ”
Për vendlindjën tonë ” mysafirë ”
Vallë pse kjo gjendje reale
Vetëdijësimi, përherë më i vështirë!!!!

Ti engjëll ishe
Engjëll shkove
Prindërit, farefisin, mbarë Kombin Shqipëtarë
Përzemërsisht në zemrat tona depërtove.

The post Pse ?! – Kimete Osmani Beqiri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.