-Sa do desha të jem si ty,
Jo yll,por meteror në errësirë,
të mos kisha veshjen emër ,
por një qënie thjesht njeri.
-Të jem siluet te ecja para,
vetëm hija të më ndiqte pas,
të mos kisha genin e “uni-t”,
as veshjen “gunë” të cobanit,
te mos me vriste opinioni.
-Të jem pikë në mes oqeanit,
të mos bëja kurrë turbullirë,
por zhurmë të qetë të valëve,
një ëndërr mes qiellit e oqeanve.
-Të jem e padukshem me zemër,
që vetëm ndjenja sublime dashuri,
të mbizoterone në qënien time,
të gjitha ndjenjat kafshërore,ti tradhëtoja,
për të vetmen krijesën tokësore-Njeri ,
-Te jem lule me aromë,me ngjyra si yllberi.
që rend në garë,ne finish jo për famë,
as për t’u dukur,por pishtar flakadan.
gjalles e ëmbël, poete shenjtore,
melem për plagë per njerezine ,
si e “padukshëm”, ëngjëll a hyjni,
je “muzë” e gjallë ,zanë si në përrallë,
thurr vargje ngjeshur me metafora stoli,
gjerdan me ruaza pelra, brilante poezi
andaj të duam, lexonjësit të kanë zili.!

English

SONG of POET
-How I wish I was like you,
not a star, but a meter in the dark,
not to have the dress name,
but a merely human being.
-How I wish I was like you,
Not a star, but a meter in the dark,
not to have the dress name,
but a merely human being.
-To be silhouette to walk forward,
only the shadow to follow me,
not to have the “uni” gene,
nor the “gun” dress of the coban,
not to be killed by opinion.
-To be a point in the middle of the ocean,
never make a fuss,
but the quiet sound of the waves,
a dream between the sky and the oceans.
-To be invisible with my heart,
that only sublime feeling of love,
to prevail in my being,
all animal feelings, I betrayed you,
for the only earthly creature — Man,
-You were fragrant flowers, colored like a rainbow.
that order in the race, we finish not for fame,
not even to be seen, but a torch of flames.
sweet living, holy poets,
melem for wounds for humanity,
as “invisible”, angel or deity,
you are a living “muse”, a fairy as in a fairy tale,
knit concise verses with ornament metaphors,
necklace with pearl roses, brilliant poetry
so we love you, readers envy you.!

@ Luan Kalana, USA. 2021.

The post Kenga e poeteve – Luan Kalana appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Kenga e poeteve (shqip -english )

-Sa do desha të jem si ty,
Jo yll,por meteror në errësirë,
të mos kisha veshjen emër ,
por një qënie thjesht njeri.
-Të jem siluet te ecja para,
vetëm hija të më ndiqte pas,
të mos kisha genin e “uni-t”,
as veshjen “gunë” të cobanit,
te mos me vriste opinioni.
-Të jem pikë në mes oqeanit,
të mos bëja kurrë turbullirë,
por zhurmë të qetë të valëve,
një ëndërr mes qiellit e oqeanve.
-Të jem e padukshem me zemër,
që vetëm ndjenja sublime dashuri,
të mbizoterone në qënien time,
të gjitha ndjenjat kafshërore,ti tradhëtoja,
për të vetmen krijesën tokësore-Njeri ,
-Te jem lule me aromë,me ngjyra si yllberi.
që rend në garë,ne finish jo për famë,
as për t’u dukur,por pishtar flakadan.
gjalles e ëmbël, poete shenjtore,
melem për plagë per njerezine ,
si e “padukshëm”, ëngjëll a hyjni,
je “muzë” e gjallë ,zanë si në përrallë,
thurr vargje ngjeshur me metafora stoli,
gjerdan me ruaza pelra, brilante poezi
andaj të duam, lexonjësit të kanë zili.!
english
SONG of POET
-How I wish I was like you,
not a star, but a meter in the dark,
not to have the dress name,
but a merely human being.
-How I wish I was like you,
Not a star, but a meter in the dark,
not to have the dress name,
but a merely human being.
-To be silhouette to walk forward,
only the shadow to follow me,
not to have the “uni” gene,
nor the “gun” dress of the coban,
not to be killed by opinion.
-To be a point in the middle of the ocean,
never make a fuss,
but the quiet sound of the waves,
a dream between the sky and the oceans.
-To be invisible with my heart,
that only sublime feeling of love,
to prevail in my being,
all animal feelings, I betrayed you,
for the only earthly creature — Man,
-You were fragrant flowers, colored like a rainbow.
that order in the race, we finish not for fame,
not even to be seen, but a torch of flames.
sweet living, holy poets,
melem for wounds for humanity,
as “invisible”, angel or deity,
you are a living “muse”, a fairy as in a fairy tale,
knit concise verses with ornament metaphors,
necklace with pearl roses, brilliant poetry
so we love you, readers envy you.!
@ Luan Kalana, USA. 2021.
Foto L.K. :-dale per Diplomen e shkolles se mesme pedagogjike TIRANE.postuar nga shoku im Pellumb Lamce.

The post Kenga e poeteve – Luan Kalana appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

…”Ju që shihni gjithësinë, më falni një minutë dritë,
ta shoh dhe unë sa i bukur është njeriu, pastaj t’i mbyll sytë… “
-Jepni “lëmoshë të verbërit”,
ju njerëzit e urtë e të butë,
tërë jetën ëndërroni e këndoni,
për sytë më të bukur në botë,
trokitni si udhëtarë në sytë pa dritë,
mos druani, shikomëni drejt në sy…
Keni parë sa i drojtur ecën i verbëri?
Prek tokën me bastun, pastaj hedh hapin,
ndjek pas me litar si manar një qen,
pengohet,ngrihet si balon,
si zog qumështor që bie nga qielli.
Me shpirt e me zemër, si foshnja nënën,
me ndjenja si bota e madhe e poetit,
s’do të dëgjojë e të prekë dhimbje, lotë,
të shohë perëndine e planetit – njerinë,
asgjë nuk kërkon, pak dritë sa të shohë botën.
Të ngrihet në mëngjes, të fërkojë sytë,
të harrojë ëndrrat, të shohë mrekullinë,
të shohë fytyra njerëzish si hyjnitë,
të prekë nënen,kerkon fëmijët e shtëpinë,
të shohë edhe une si bit i tij atdheun Shqiprine..
Nuk do asgjë më të shtrenjtë, gjënë më të lirë,
pa lekë e cent, ashtu si gjen vetë ajër e shpresë,
si nëna që fal jetën për sytë e verbër,
njerëzimin njësoj ta shohë me dritë.
Të mos shohë vetëm errësirë,
të shohë ditën me lulet, pa natë,
të shohë ngjyrat dhe ylberin,
të shohë me sytë e vet yjet,
si del hëna, si ndrit dielli…
S’dua privilegj, kërkoj vetëm ditë,
s’dua ta ble e as ta shes me para,
s’dua të kërkoj borxh,por rreze dielli,
dua të dehem me ngjyrat e ylberit,
duat t’u fal brezave jetë me dritë

@ Luan Kalana.Florida SHBA.

The post Ëndrra e të verbrit – Luan Kalana appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

…mos me therrisni shkrimtar e poet,por nje shkronjes modest.
-Kisha ëndërruar në jetë
të kem një studio, atelie,
të zhgaravisja imazhe me penel,
të gërmoja me daltë si skluptor,
të bëja bustin e shpirtit njerëzor.

Kotësi, mbeta me blloçka në xhep,
mbi fletorkat e nxënësve të mi,
tërë jetën korrigjime hartimesh,
as makinë shkrimi, vetëm dorëshkrime,
krijime humbur rrugeve redaksive.

Duhej të kalonim oqeane dhe shekuj,
tryeza me penë e bojë mbetën relike,
epoka elektronike po pushton njerinë,
robotet modernë, celularët magjikë,
ekranet skrinet varrosën libraritë.

Nuk u bëra dot as artist e poet,
as anëtar i Lidhjes apo Akademisë,
mbeta ushtar pa grada e ofiqe,
ish Mesues nomde neper Atdhe,
atelieja ime mbeti krijesë në shpirt,
pa nam dhe lekë, shkronjës i thjeshtë.

@ Shkronjesi Modest,SHBA — me Floriri Z Petra dhe
8 të tjerë
.

The post Atelie e shpirtit – Luan Kalana appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

“Kur flene zemrat ?! ” (shqip dhe english)

-Pyeti nxenesi papritur Mesuesin ,
kur te gjithe flene,njersit e kafshet ,
edhe dielli qe ndricon diten,fle naten,
Zemrat kur pushojne, kur flene ?!
-Kjo eshte kersheri,vetem Zemra e di
pyesni Nenen, Perendeshen Njeri,
zemrat s’pushojne ,vetem pulsojne,
zemrat kurre s’flene,ato gjallojne.
Ato falin jete,gatuajne dashuri ,
per vogelushat engjej hyjni,
per bijte e bijat princesha,
per niperit e mbesat flurura,
per trimat qe flijohen per liri,
mbajne gjalle gjuhen Shqipe,
ngjyrosin me gjak Flamurin ,
lartesojne kalane shqiptare,
ujisin damaret e tokes shekullore.
Keni pare a keni degjuar,
twiter,istagrami,Facebooku,
jane mbushur plot me fjale e stiker,
me zemra,fushe pa mbarim lulekuqe,
ato jane zjarr,ndezin dashurine..
Zemrat kurre s’bien ne gjume,
nate e dites rijne sy zgjuar,
mos i kape vdekja ne befasi,
zemrat rojne ne perjetesi.

@ Luan Kalana,SHBA.

The post Kur flene zemrat ?! – Luan Kalana appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Bakllavaja – ëmbëlsi

…”Vërtetë ne kemi Bajram e Pashkë,
por Shqiptarinë e kemi bashkë “-At Gjergj Fishta.
-Kush ty të ka shpikur, të ka lindur,
Cilët ty njerëz të kanë emërtuar,
e di,Shqiptaret te kane pagezuar ?!
Ti ke si shenjtorët, një ditë të shënuar,
ritual në kalendar i një feste të bekuar.
Kalova male; dete, oqeane,
shkuam nomadë dhe prapa diellit,
në tërë gjuhët e botës ke një emër,
“Bakllava” edhe në shqipen e ëmbël.
Njerëzia me ty kanë rënë në sevda,
kush ty, moj mbretereshë, nuk të ha?
Kur pyetën sulltanin për kë përgjërohet?
“Dua për nuse vajzat më të bukura,
mos harroni, dhe një tepsi me bakllava!”
Lypsari që dëgjoi, u lut e tha:
“I lutem Zotit, të mos vdes,
i pangopur nga kjo jetë,
një kafshore bukë të ha,
ëndërr të shoh një bakllava !”
Dëshira ime sublime për çdo familje
t’i jap nga nje thelë bakllava fëmijëve,
nga duart e nënës dhe gruas shqiptare,
vetë i lumtur jam me pak thërrime.
@ Luan Kalana,SHBA.zuar!?
Ti ke si shenjtorët, një ditë të shënuar,
ritual në kalendar i një feste të bekuar.
Kalova male; dete, oqeane,
shkuam nomadë dhe prapa diellit,
në tërë gjuhët e botës ke një emër,
“Bakllava” edhe në shqipen e ëmbël.
Njerëzia me ty kanë rënë në sevda,
kush ty, moj mbretereshë, nuk të ha?
Kur pyetën sulltanin për kë përgjërohet?
“Dua për nuse vajzat më të bukura,
mos harroni, dhe një tepsi me bakllava!”
Lypsari që dëgjoi, u lut e tha:
“I lutem Zotit, të mos vdes,
i pangopur nga kjo jetë,
një kafshore bukë të ha,
ëndërr të shoh një bakllava !”
Dëshira ime sublime për çdo familje
t’i jap nga nje thelë bakllava fëmijëve,
nga duart e nënës dhe gruas shqiptare,
vetë i lumtur jam me pak thërrime.
@ Luan Kalana,SHBA.zuar ?!
Ti ke si shenjtorët, një ditë të shënuar,
ritual në kalendar i një feste të bekuar.
Kalova male; dete, oqeane,
shkuam nomadë dhe prapa diellit,
në tërë gjuhët e botës ke një emër,
“Bakllava” edhe në shqipen e ëmbël.
Njerëzia me ty kanë rënë në sevda,
kush ty, moj mbretereshë, nuk të ha?
Kur pyetën sulltanin për kë përgjërohet?
“Dua për nuse vajzat më të bukura,
mos harroni, dhe një tepsi me bakllava!”
Lypsari që dëgjoi, u lut e tha:
“I lutem Zotit, të mos vdes,
i pangopur nga kjo jetë,
një kafshore bukë të ha,
ëndërr të shoh një bakllava !”
Dëshira ime sublime për çdo familje
t’i jap nga nje thelë bakllava fëmijëve,
nga duart e nënës dhe gruas shqiptare,
vetë i lumtur jam me pak thërrime.

@ Luan Kalana,SHBA.

The post Bakllavaja – ëmbëlsi – Luan Kalana appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

-Kur më del gjumi natën,
s’fle ,ri terë naten zgjuar,
shoh endërra me sy hapur,
me shpresë të shoh ku je,,
…më kot,…ti ke perënduar !
-Numeroj yjet me radhë,
shikoj mos je fshehur,
te Arusha e Mdhe ,pas Jupiterit,
pa fundesi nuk te gjej,
je bërë,,Ylli pa Emër !
-Përgjumur dua të perqafoj,
të puth buzët e margaritar,
me aromë të parfumuar,
-Më kot..jasteku ishte bosh,
Ti u zhduke pa lenë gjurmë,
puthjet akull ,u bënë lot,
si qenka kjo dashuria shpirterore ,
te deh te marros,jeten ta shton,
zhgenjim enderor,si ne perralle,
…por t’i dashuron,një Anonim,pa emër..!

& lumeka

The post Pa mendje – poezi “anonime” – Luan Kalana appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

The post PAQJA – shpirti lirik i poetit – Luan Kalana appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

The post Buzët e Pjalmuar – Luan Kalana appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

-Nuk ikam borxh Njeriu, në dynja,
jetës tonë me shpirt borxh i jam!
Më kanë e nuk i kam, zoti t’na i dijë,
atij me zemer ja kam falë.
-Na kanë borxh Piramidat, pushtetarët,
na vodhën gjakun, djersën ashiqare,
na lane trokë, me gisht në gojë,
prandaj i thirrën fatit, rrugeve të Botës.
-Borxh i kam jetës tonë , një “thesar” :
-Qumështit të gjirit të Nënave,
që i lamë vetëm, kërcure në vatër.
-Baballarët që treten në vare,
që luftuan per liri dhe për vatanë.
-Grave, që u rropitën tërë kohën,
që rriten si lule fëmijet tanë.
-Fëmijve të urte, engjejt të rallë,
fjalën dysh s’ja bëne prindërve tanë,
&-Motrave dhe vellezerve, binjakëve tanë,
që ndamë kafshatën, jetes t’i bënim ballë.
-Nxënësve, studenteve të mij te mbarë,
jo për falin tim, që mbeten në klasë,
të pakten ne i mesuam shkrim e këndim,
jo analfabetë, emrin e tyre të shkruajnë.
-Mjekësisë e shtetit amarikan,
që na dhuruan gjak na ringjallën.
-Atdheut i kam borxh, se u larguam,
e lamë me kokë më një anë,
kur”sharlatanet “e bënë gërmadhë.
-Borxhe i kam shokëve dhe miqve,
që na falen dashuri dhe respkt pa anë.
Keshtu qënka shkruar, sa s’është vonë,
me penen time te derdh fjalë zemre,
të qendis me arne, vëllazerine shqiptare,
të shlyej borxhet, në moshën e bardhe.
& Shkronjesi Modest

The post JETES – i kemi borxh ! – Luan Kalana appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.