Unë e ti i shkapërcejmë stinët dy ka dy
Gjethet vdesin e jeta ngrihet akull.
Po nji flakë e brishtë mbrendë në shpirt
ka me e shkri kujtimin n’pranverën që presim.

Pse t’i hapim guackat e dyshimit kur buzëqeshja del prej shpirtit!
N’tempullin e mëshirës asht pikturue buzëqeshja jote.
A ta marr si ikonë me u adhurue për ditë çdo të dalun dielli,
a si perëndi e rrejshme që të thrret drejt mkatit?!

Pier Kolond

The post Une e ti – Pjerin Ndreka appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Sa e shkurtë kjo ditë vjeshte,
nji re me pluhun
e nji shoshë me shi.
Me dy grushta baltë ti ban portretin tem.
Piklat e shiut mbaruen;
s’mjaftuen as me la sytë.
Kaloi edhe kjo ditë pa nji puthje.

Pier Kolond

The post D i t e v j e s h t e – Pjerin Ndreka appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Nuk jam dimni unë,prandaj hap dritaren,
dimni vjen me borë, furtunë edhe akull.
Drandofile e bardhë,me kangë erdha unë;
më prit me aromë,t’m’ia marrë frymën mallit.

Drandofile e bardhë,pse u ktheve n’mjegull?
Qiella asht e gjanë;nuk ka fund ,as cak.
Ernat hapën kraht si avionë t’padukshëm,
mandej të lëshuen shi që ngrin e lag.

Drandofile e bardhë,lexoje kët kangë;
s’e njef zanin tem,mshehun midis rreshtash?!
Lëshoj rima të bardha kur t’i shof petalet,
melodi t’harrueme gëzimesh e festash.

Pier Kolond
Pjerin Ndreka

The post Drandofile e bardhë – Pjerin Ndreka appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.