Dhe Pa asnje nga keta qe duan percarjen !
Si te majtet dhe te djathtet se Po bejne lojen ne kuriz tePopullit fukara. !
Nje turi kane Kriminela dhe hajduter jane.
Le te Me Mbeshtesin mua neve qe cdo gje do japim si dhe jeten borxh ja kemi kombit.
Te roj Bashkimi dhe drejtesia pa dallime partiake. Jug veri. ! Te vej haka tek i zoti.
Kush e ndien veten bure dhe patriot i ndershem dhe qe do drejtesin pa dallime Partiake Le te vij bujrum.
populli do buke dhe jo sbukurime.
Jo Hunda ne qiell dhe bytha ne diell. !
Boll dhe mjaft na i shiten nderin dhe prestigjin nepet bote !
Po jetojme te perbuzur me cdo vend te botes. Si te dhier.
Pse dhe nga kush jemi shitur Kaq keq. ?
Kush e mban kete pergjegjesi. ?
Kush Po na mbron jasht shtetit kur perdoremi si Mish per top Dhe me padrejtesi. ?
Kush dhe kujt po i vete ne mendje te na ngrej lart nderin qe na takon kush. ?
Dhe nga kush do te presim qe te jemi te respetuar si cdo lloi race apo ngjyre ne bote !
Ky eshte nje turp dhe krim. !
Ne Po kriminalizohemi Nga vete pushtetaret tane Nga djemt tane te pa cip te pa nder. !
Te pa shpirt Jane bere Kriminela te pa pare kur me ne historim e te gjitha koherave te ekzistences Te ketij kombi !
krim dhe tradheti poshterim. Nga disa te pa ngopur Me pushtet dhe para ! 32 vjete vetem krime !

Skandaloze Ska me keqe dhe krim.

Mbase dua miqt dhe shoket te me bashkohen nuk dua poste as roge por dua te jem sa ti shikoje pas hekurave
Keta kriminela! !!
Mbase sjam shume i sakt Por jam shume shume dhe shume krenar qe sjam fallco !
-Luan Godaj. -
-26.06.2022 Gjermani ! -!!!

The post Kush e do me te drejt Bashkimin dhe drejtesine te bashkohet me mua – Luan Godaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

DREJTORLLËKU

O sa mirë me qenë drejtor,
Nuk e prek punën me dorë!

Veç një “send” e ke patjetër,
Kur e vë firmën në letër..!

Edhe atë në tridhjetë ditë,
Sepse n’paga s’ka me pritë!

Ato vijnë e shkojnë si shkumë,
Pa lënë prapa asnjë gjurmë!

Ndaj drejtori është i mbarë,
Ç’e zë gjumi në orar..!

Jo se lodhet në detyrë,
Por, që natën e ka vështirë!

T’i mbyll sytë nga pagjumësia,
Herë nga gruaja dhe fëmija…

E bezdisin me gjithë mend
Për pushime në vikend.

Të vendos s’e ka aq lehtë,
Se pushimi ka lezet!

Ndaj vendos si në Pazar,
Për vikend n’udhëtim zyrtar!

Po sa zgjat ky marifet?
Çdo mandat në katër vjet!

Spica Metalike

(Karikatura marrë nga interneti)

The post Drejtorllëku – Sevdail Hyseni appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Te bëhesh PRIND eshte menyra me e lehte ,por ta ushtrosh detyren si prind eshte shume e veshtirë!

Jo te gjithe e meritojne EPITETIN nënë – Baba..

Nëna të dashura asnjeherë ,asnjëherë dhe per asnjë çmim ,mos hiqni dorë nga femijte tuaj ..
Asnjehere mos gaboni t’i flakni ne rrugë per nje gabim qofte i vogel apo i madh ,mundohuni ta qetesoni çdo situate dhe ta minimizoni me menquri ta menagjoni me shumë kujdes dhe delikatesë ,vet femijet jane delikate ,ta mbeshteteni dhe ta drejtoni ne kahjen e duhur..!
Eshte zgjidhja me e mire dhe me e drejtë..
Femijet jane engjuj ..
Mos jetoni per OPINIONIN
Fëmiu eshte i yti i imi i atij ne cdo situate ata jane krijesa tona ,jane pjese te ndare nga trupi ynë!
Une kurrë nuk do t’i perkrah ato nena ,qe per hir te mentalitetit dhe per nder e Moral ia mbyllin deren femijeve te tyre, pergjithmone!
Une kurre nuk do te isha e qete ,nese femiun tim e kam len jashte ne bore e ne shi ,pse lagja e do ashtu ..!
Une kurrë nuk do te mundesha te ha buke e qete nese femiu im eshte i uritur dhe bredh rrugeve pa adrese..qan e denez skajeve te rruges..
Une dhe unë kurre nuk do te gezoja nje shendet apo jete te lumtur nese femiu im vetem eshte ne fund te kapitullimit..

Gabim per sa te jete jeta nese nje nene mendon se duke ia mbyll deren femiut te saj do te gjen lumturi tek te tjeret..

Ka raste e raste qe i shohim ketu ,ku ne emer te opinionit femijet u jane perfundua rrugeve pa krye..
Shpeshhere mendoja te nderhy ne kete familje per tja thene vetem nje fjalë:
Ti si nene ,si po ndihesh qe femiun e trete rrugeve ,vetem te jesh e mire per te tjeret dhe duke i qendru besnik mentalitetit tonë te qelbur ..
Fasade ,Siperfaqesore!
..mjafte jetuam per te tjere,kendelluni !
Ti si nene : A te zë gjumi njejte ,si nje nene qe mbron me cdo kusht femijte e saj, nga e keqja e madhe ..?
Ti nuk e mbrojte .
Ti e shkaterrove edhe me shumë..
Ti nuk i dole në ndihmë kur ajo po ta kerkon ne heshtje..
Ti ishe ajo qe e prune deri ne kete pike , se nuk ishe me te tek ajo rritej..
Ndaj bashkfajtore je dhe ti vet qe ndihmove ne rrenimin e jetes se saj,pa e verejtur..
Xhevë Salihaj
Austri

The post Nuk kemi fëmijë për të humbur..! – Xheva Salihaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Përkëdhela flokët , ndrin s’i rreze dielli
E’h ç’kënaqlsi ndjeva , ndjeva unë i mjeri
Çfarë ishte ky fatë , kjo zan nga më erdhi ?
Vetullat e sajë s’i një shtresë ylberi .

U vara më poshtë , u ula mbi qerpik
Qerpikët u ulën dhe drita u fik
Dale ti shoh pakëz , syçkat ty moj zanë
Janë shumë kurioz, s’e çfarë ngjyre kanë ?

Kur i hape sytë , me ngjyrë bojëqielli
Sytë e t’u shkëlqenin , s’i bluja te ylberi
Unë pyeta zotin , kjo vajzë nga më erdhi ! ?
Ishte zan vërtetë , apo ish vajzë mbreti ? .

Zbrita poshtë te buzët , buzët s’i kuti
Kush ka provuar shegë , ç’shije kishe ti !
Nga buzët e tua , dilte shije mjalti
Atë natë zana , puthjet dot s’i ndali .

Kaskadova lehtë , poshtë mbi gjoksin tënd
Të qetsoja shpirtin kërkoja një vënd
Unë nuk e dija , s’e poshtë në thellësi
I’sh një vend i bukur , që ishte magji .

Në moshë i vogël mos më bëj me fajë
Për këto probleme nuk flitej kollaj
I’sh tabu të flisje , për seks dhe dashurin
U mjaftuan me puthjet , s’e provuam magjin .

Pyes vajzën për shënjen , dorën poshtë lëviza
Djalo : vend magjik , emri i saj kërthiza
Aty ish një tub , fëmijën ushqen nëna
Vazhdon nënt muaj rresht , për nënat shtatzëna .

Të drejtat e autorit të rezervuara.

The post Vëndi magjik! – Besnik Lamaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Edhe Lagjja poshtë nuk ka më fëmijë
Ikën të rinjtë,
bollshëm ka vetëm pleqëri
dhe për çudi; ka zënë mos duket tepri!

Rend plakjen lagjes, ia prek fytyrën
zharisin rrudhat; mërzi si je katandisur kështu?
Pyes trishtimin.
Ca pleq ngelur kanë mbet
e djeshmja iku diku larg, shumë larg…

Gjithçka më sillet vërdallë
dhe mikja e mirë më tha se donte t’ia mbathë.

Në pashpresë hyj me këmbë të mbarë,
bërtas në kupë të qiellit;
si po plaket kështu atdheu

Hiq nuk ka hare pa nipër e mbesa,
pa zhurmë, gëzime e ngatërresa
lojërat harru i ka edhe sokaku
as gëlon as gjallon, aty këtu vetëm gulçimë plaku

Kanatat portave rrinë varur
hapen a mbyllen askush nuk i pa,
gjithçka pezull rri
për pak gjallëri, fëmijë e rini.

Që kur mortaja ka nisë të bjerë
ikja dhe vdekja janë bërë njësh,
e kam me ty o sylesh
që kamjen ke e ikjes resh.

The post Boshatisje – Blerim Muriqi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Të pata thanë se
do të kthehesh
në folen tande
ku e fillove dashurinë.

Të pata thanë se
hëna do të ndriqoj
edhe nëse nuk takohemi
te gardhi i livadhit.

Të pata thanë se
kroi do buron
edhe nëse nuk jemi aty
për t’i la syt në mëngjes.

Të pata thanë se
shiu do të bjen
edhe pse neve nuk na lag
nder strehet kur fisheshim.

Të pata thanë se
një ditë do të
bëhesh pishman
për kohën e kaluar!

Xhevat I. Prebreza 12 05.2022, Prishtinë

The post Të pata thanë – Xhevat I. Prebreza appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Që të dy , duheshim shumë
Asnjëherë nuk e shprehëm
I lamë ndjenjat në gjumë
Të dy të brengosur ngelëm .

Dashuri e thellë s’i detë
Me dallgë pak , dhe shumë e qetë
Një dashuri e pa shprehur
U shndërrua në respekt .

Diskutonim për çdo gjë
Hanim , vakte në një sofër
U afruam aqë shumë
S’i kur qemë , vëlla dhe motër .

Jeta jonë e pa drejtuar
S’i zogjtë në fluturim
Një zogë , fluturon në lindje
Tjetri zog për në perëndim
Që të dy me mëndje ngritur
Që se shprehëm , dashurin .

Dashuria është si lule
Shërbime , gjithmon kërkon
Ajo rritet dal nga dalë
Në , Prill – Majë lulëzon
Kalonë , gjithë beharë
Dhe në fund , farën prodhon .

Dashuria është s’i pema
Do shërbim dhe do ysmet
Ajo do fjalë të ëmbëla
Ndonjëherë , puthje të lehtë
Do dhe puthje të rrëmbyer
S’i pema që lulëzon
Ku mblidhen bletë dhe flutura
Dashurinë , kurorëzojnë .

Dëgjoni ju o të rinjë
Kush dashuron i sinqertë
Nxirre , shprehe dashurin
Mos e mbaj kurr sekret
Të jetë s’i Djelli në lindje
Jo s’i Djelli në perëndim
Se ndjenjat , kur kalon mosha
S’ kanë të njëjtin shpërthim .

Të drejtat e autorit të rezervuara.

The post Dashuria e pa shprehur ! – Besnik Lamaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

I cliruar nga c’do gje,
Jetojm se bashku te heshtur ;
Sepse dihet qe jemi nje ,
E ,pasqyra k’te Ty t’a ka fshehur .

Se , Ti per mua kurre s’pate smir ,
Une t’kam dhuruar plot nete te nxehta ;
Jo vetem ne shtrat por dhe ne hapesir ,
Sepse , per mua Ti je me e shtrenjta .

Si nje pasqyr qe driten shperndan ,
Une te kundroj n’lakuriqesin e ksaj bote ,
Me nje Zane , Shtojzovalle, Engjell me ngjan ,
E pra, une s’jam tjeter vec se Hija Jote .

11/8/1995
Erd Dervi

The post Hija Jote – Edmond Dervishi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Me the nje here s’e kam te leht ,
Picrrova syte dhe te hetova ;
Pas hijes sime se c’erdhe vet ,
E une shpejt ty se c’te kafshova.

Sy mbyllur ti dot nuk shprehesh ,
E ,une shpejt te terhoqa pas vetes ;
Aty ,mbas nji peme ti se c’u ngjeshe ,
Tani , oh !- Gjynahet falja vete vetes .

27/3/1974
Erd Dervi

The post Gjynahet – Edmond Dervishi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ç’ kërkoj me vargjet e mia, ​
Të lëndohem, të përmallohem, ​
Të trazoj shpirtin, mendjen, ​
Si valët detare nga stuhia.​
​
Pse më pushtojnë, rrahjet e zemrës prore, ​
Trupi më dridhet, si një e pastrehë, ​
Që bredhë nëpër botë, netëve dimërore​
Folenë vetes, mezi ia ka ngrehë?!​
​
Ç’ kërkoj tani kujtimet, me vargjet e mia, ​
Kur ndaj njeri-tjetrit, ishim në përqafime,​
Të kujtoj vitet e shkuara, o sa të bekuara,​
Aq shumë, kishim mëshirë dhe mirëkuptime…​
​
Kishim nder, moral, bujari dhe dashuri, ​
Papritur, më pushton mërzia,
Kur kujtohem, pse ikën kohët e arta, ​
Herë-herë, zë e qaj si fëmijë. ​
​
Vallë, kush si lubia, na e përpiu lumturinë?!!!
Me sinqeritet, pa interesa , pa lakmi…​
Përse nuk e nderojmë, as e duam pa hile, ​
Njëri-tjetrin si dikur, sikur shkelëm në njerëzi?!​
​
Diku në degëzën e një peme, duart shtërngojmë,​
Shoku vjen befas e na tërheq, na ngritë nga të ligat,​
Të mos fundosemi, me lemeri të mos përfundojmë…​
Njerëzit tanë, prapa shpinës na ngulin “thikat”?!…​
​
Me akuza interesash, pas shpinës janë përveshë,​
E habitshme, e neveritshme…

Ca më larg miku i huaj, gojën e mbulon, ​
Me habi, dinakërisht, o me ironi zë e qeshë. ​
Pse kështu, o të nderuar, gjaku nuk bëhet ujë?!​
​
Deri kur do të mbijetojmë, me turpe dhe krime,​
Kështu, askush s´ na e ka lakminë,​
Bota “vjell vrer” mbi ne, derdhë urrejtjen, mërinë,​
Kështu nuk na deshi kurrë, as Shqipëria ime.​
3 Maj, 2022

The post Çfarë kërkoj?! – Landa Molishti appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.