Mirmëngjes
Gushtë vapë
Gjithandej shikojmë flakë

Mirmëngjes
Gjithandej
Dhe unë do t’a bëj si prifti
Flaka mos ardhtë këtej

U dogjën
Dhe u përvëluan
kaq shpejtë nuk e menduan

O njerëz
Zgjohu nga gjumi
Do ndimuar ai që humbi
Ai që humbi do ndimuar
Çdo vinte nuk kish menduar

Pse s’u dogj ajo dorë
Ajo dorë që vuri flakë
Pastë zotë t’a shikojë
Kokën t’ja djegë në flakë

The post Ditë gushti – Qatip Celaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Vapa më zuri
Jetoj pranë një lumi
Nga vapa e madhe
Nuk më zë as gjumi

Nuk më zë as gjumi
E kam nga zuvali
Një mike që pata
Iku edhe vajti

Më iku dhe vate
Mike moj mike
S’të pëlqeu lumi
Me detin u lidhe

Më ike moj mike
Më bëre hatanë
Bëre poshtë nga deti
Dhe bota të panë

Rri edhe mendohem
Po nuk bëj dot zë
Një mike që pata
Më la vetëmëëë

The post Më zuri vapa – Qatip Celaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Beharë o beharë
Na i bëre mbarë
Nga botë e trazuar
Të vijmë të malluar

Beharë o beharë
Jemi djem të mbarë
Vijmë nga Anglia
Mëma Shqipëria

Beharë sa të prita
Vijmë nga Amerika
Jemi të malluar
Dhe të pa martuar

Për vajza Shqipëtare
Ëndrra është e madhe
Rracën tonë duam
Prindrit na mësuan

Ju vajza shqiptare
Bëni festë të madhe
Atje buzë detit
Djemtë dalin sheshit

Këndoni ju vajza
Kërceni ju çika
Se ju doli fati
Angli Amerika

Kërceni ju çika
Hidhni valle çupa
Me djemtë shqipëtarë
Na hahetë buka

The post Behari i mbarë – Qatip Celaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Jam e bukur mor aman
Aman o meshkuj aman

Dal në rrugë ndërroj fustan
Aman o meshkuj aman

Trupin si lazdonjë e kam
Aman o djema aman
Të tërë më kanë xhan
Xhan xhan xhan
Xhan xhan xhan

Një çikë kofshën e tregoj
Meshkujt i tërboj
Fare i tërboj

Gjoksit përpara i jap
Fap e fap, pak e pak
Fare pak
Fap e fap

Barkun ,mesin e lëvis
Lehtë letë
Unë jam mis
Unë jam yll,
Yll dhe mis

Kopeja u rrokullis
Të gjithë meshkujt për një mis
Për një mis
Si unë mis

Më thoni jam lozonjare
Ledhatare
Jam yll fare

A moj bota mëkatare
Na tërbove fare

The post Jam e bukur – Qatip Celaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Kau plak ,ec dhe pak
Jeta nuk të lodhi pak
Hiqe qerren kau plak
Ec mor ec, ec dhe pak

Me të poshta të përpjeta
Rrugë e pa shtruar me kthesa
Rrugët baltë,gropa baltë
Ec përpara kau plak

Mbrapa po të shpon Hosteni
Qysh t’ja bëjmë, nga të vemi
Shtegu ngushtë, gropa baltë
Mbahu fortë ,kau plak

Jeta qënka e vështirë
Shpresojmë gjithnjë për mirë
Jepi forca kau plak
Nxirre qerren pak më lart
Pak më lartë

Atje lartë po të presin
Qerren tënde do tërheqin
Presin presin
Edhe pakë
Që t’a nxjerrë,kau plak

Dhe shumë të tjerë si ti
Ç,hoqën një zotë e di
Spatën fat
I therën, o kau plak

The post Kau plak – Qatip Celaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Çoban i varfri çoban
Punë e vështirë mor aman
Do flërë jashtë në mal
Ditë e natë në zuval

Largë shtëpisë dhe fëmisë
Duhet afër bagëtisë
Se po i le ato të lanë
Ujqit dhe gabat i hanë

Pa le se kohët kanë ndryshuar
Quhet punë e ofenduar
Po të mirat materiale
Çupat si shikojnë fare

Duhet djali me balluke
Që të mburret në shoqe
Edhe shoqet mos i thonë
Burrë një çoban more

Çoban mund të jenë të tërë
Për pesë ditë bukuria
Po të mirat materiale
Duhet të vijnë te shtëpia

Çobani për herë do rrojë
Plotë do të jetë shtëpia
Do të presë mik edhe shokë
S’ka problem nga pasuria

Dhe shëndeti si ngaherë
I fortë si dragua mali
Ha mish bio e pi qumësht
Është i sertë si stërralli

Edhe gruan e mban zonjë
Të mos i mungojë gjë fare
Edhe shoqet le ti thonë
Se është grua dardane

Mos ju trëmbe fjala çoban
Se çdo punë është nder
Kush ka bagëti dhe stan
Ka jetuar kurdoherë

The post Për çobanin – Qatip Celaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Bujkesha uli shaminë
Që të fshihte pakë bukurinë

Çobani si vetëtimë Menjëherë ja hodhi synë

Synë menjëherë ja hodhi
Dhe mendimet ja trazoi

Bujkesha iku me vrapë
Dhe te shoqet vate prapë

Vate po mëndja i shkoi,
Te çobani te përroi

Vate po mëndja i mbeti
Te çobani që e gjeti

Shkuan ca ditë dhe javë
Me çobanin prapë u panë

Këtë radhë e këtë herë
Muhabetin e kanë çelë

I pari u hodh çobani
Si i shkathët djalë mali

O moj çupë gjeraqinë
,Tregoma një herë synë
Të të shikoj bukurinë

Çfar kërkon o djalë mali
,Ikë se do marrë vesh babai

,Edhe fshati po na panë
Do ta thonë ndonjë fjalë

Iku çupa iku prapë
Por kokën e ktheu pasë
I qeshi syri dhe xhani
U gëzua dhe çobani

Dhe çobani e kuptojë,
Filloi çupa ta afrojë
Me kujdesë e me ngadalë
Ti marrim punët me radhë

Një ditë tjetërë behari
,Në stan na ishte çobani

Shkuanë punëtorët me radhë
Përshëndetën dhe çobanë

Andej nga fundi vardharit
Na vjen dhe malli çobanit

Filluan qëntë gamë e gamë
Del çobani mos e hajnë
Shpejt e shpejtë u foli qëne
Se mos e zinin për këmbe

Hajde shpejtë vemi te stani
Se mos të ha balo xhani

Çupa shpejtë e kuptoi,
Po spati mundësi të dredhojë

Çobani atë desh
I ra si peshku në rrjetë
Do bënte si donte vetë

Mori veshë fshati e fisi
Çobani e gudulisi,

Gjithë fshati e kuptuanë ,
Thashethemetë filluanë

I gjithë fshati kumboi
,Si bleta kur del nga zgjoi

Çobani i burrëruar
,Seç i mori punët shtruarë

E mori çupën prej dore
Siç mrrte dhëntë në thertore

Vanë te nëna e babai
,Seç u ligjërua plani

Fshati i gjithë u gëzua,
Çobani nga i miri sua,
Mori bujkeshën për grua

The post Një bujkeshë dhe një çoban – Qatip Celaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ti je një poete
Unë këtë e di
Vargjet e tua të ëmbla
Burojnë dashuri

Ti je një poete
Unë jam një poet
I lexoj vargjet e tua
Zëmra më troket

Ti je një poete
E bukur si hëna
Vargjet që dërgove
Të gjitha të ëmbla

T’a peshova mëndjen
Në vargjet e tua
Kjo qe shënjë e parë
Guri parë për mua

Guri dytë na qënka
Se qënke beqare
Se dhe unë poeti ytë
Jamë një djalë taze

Guri jonë i tretë
Është bukuria
Mu si dritë e hënës
Kur rri afër tyja

Unë jam poet
Edhe ti poete
Gjetëm njëri-tjetri
E gjetëm me bejte

Mblidhi këngëtarë
Mblidhi dhe këndoni
Vjershat më të bukura
Nga ne do dëgjoni

The post Ti je një poete – Qatip Celaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Një jetë emigrat
Largë vëndit tim
Unë ika për pak
Mbeta në mërgim

Një jetë emigrant
Në vënd të huaj
Bëj punë të rënda
Ika të mos vuaj

Ika të mos vuaj
Vuajtjet smbarojnë
Nuk mbarojnë fare
Deri sa të rrojmë

Themi kalimera
E kemi bezdi
Se gjuha jonë
E ëmbël Floriii

Fëmijtë tanë
Këtu u mësuam
Na duken të huaj
Edhe kur luajnë

Kur marrin inate
S’na llafosen shqip
Edhe ne patriakalët
I shajmë ndonjë çikë

Shikojmë vendasit
Kanë shumë pasuri
Në mënyrë të natyrshme
Ne kemi zili

Por shtë bëjmë neve
Dotë si arrimë
Pasuritë dhe rrënjët
Janë në vëndin tim

Pasuritë dhe rrënjët
Rrinë dhe flënë gjumë
Presin e presin
Sa të vete unë

Presin e presin
Vajtën shumë vjetë
Rrimë e dhe shajmë
Të poshtërim kurbet

The post Një jetë emigrant – Qatip Celaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Shkruan poeti
E për çfar nuk shkruan
Shkruan për hallet
Që kurrë nuk mbaruan

Shkruan poeti
Shkruan për atdhe
Qysh është sotë
Qysh ishte dje

Shkruan poeti
Për politikanë
Ca Shqipërinë e lyen
Ca Shqipërinë e lajnë

Shkruan poeti
E shkruan me mallë
Është dhe për të qeshur
Është dhe për të qarë

Kush e desh më shumë
Në politikanë
Kush e shiti tutje
Florinj dhe dollarë

Shkruan poeti
Për vëndin e tij
Shkruan se i dhimbset
Do që t’a shohë mirë

Fjalët janë shpresë
Janë dhe guxim
Na tregojnë rrugën
Ku do të arrijmë

E thotë poeti
E thotë me fjalë
U bini hajdutve
Me emrin politikanë

T’a ndërrojmë dhe pllakën
Jo gjithnjë partisë
T’i këndojmë jetës
Edhe dashurisë

Kjo është kryesorja
Këtu është lezeti
Të martohen njerzit
Të shtohet mileti

The post Shkruan poeti – Qatip Celaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.