Putha një lule një ylber të shpërndarë në qiell në një ditë me diell

Shpërtheva një puthje në lulet e buddingut, ata fshihnin buzëqeshjen e tyre

Trëndafili, Daffodili, shkëlqimi dahlia dhe tulipani

Pëshpërita ndërsa kalova nëpër kopsht në natën e hënës për pak kohë

Dëshirat janë të pakufizuara në një kopsht plot me lule të bukura të lulëzuara

Jeta është e shkurtër, dashuria është e përjetshme, mendja është e shkathët

Ndjeva aromën e luleve që shkruanin emra të ndryshëm

Në natën e yjeve shikova yjet që buzëqeshin të cilët janë të begatë

E kapa zemrën time në grusht dhe e lashë kopshtin duke u tërhequr zvarrë për në shtëpi

Ishin katër mure, televizione që mbulonin historitë e shpërthimeve të bombave, korrupsionit dhe biles publike
©
(www.rafipunjabi.wordpress.com)
‘ The Garden ‘

I kissed a flower a rainbow spread on sky on a sunny day

I blew a kiss at the budding flowers they hid their smile

The rose, the Daffodil, the glow dahlia and tulip

Whispered as I passed through the garden in moonlit night for a while

The desires are unlimited in a garden full of beautiful blossomed flowers

The life is short, love is eternal, the mind is agile

I smelt the scent of flowers which had different names written

In the starry night I looked up at the smiling stars which beguile

I caught my heart in my fist and left the garden dragging myself to home

There were four walls, television covering stories of bomb blasts, corruption, and public bile
©
(www.rafipunjabi.wordpress.com)

The post Kopshti – Raffy Panjabi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Në lumin e kohës
Dy persona të ngecur me njëri-tjetrin
Duke lundruar si druri i driftit
Ata janë të dashuruarit.
Ndarja e një shtrati, duke pasur fëmijë,
Ata u martuan me një kërdinë të paparë në janar
Tani dridhen si dy pëllumba të lagur në dhjetor
Ata mbajnë në heshtje ngarkesën e rëndë të jetës, dhe mendojnë
′′ Jeta nuk ishte kurrë aq pa shije më parë “.
©
‘ The Lovers ‘

In the river of time
Two people stuck with each other
Floating like the drift wood
They are the lovers.
Sharing one bed, having children,
They married in an unprecedented spree in January
Now shiver like two wet pigeons in December
They silently bear the heavy load of life, and think
“Life was never so tasteless before”.
©

The post Të dashuruarit – Raffy Panjabi appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.