Njëzetë e ca vjet moj Nënë
Pa ty vetëm në kurbetë
E kujtoj aromën tënde
Si borziloku me flet.

Si bleta u bëra Nëno
Lule me lule ne dynja
Te gjeja aromën tënde
Arome si jotja nuk ka.

Aroma jote moj Nënë
Dhe e tokës shqipëri
Janë balsam qe shërojnë plagë
Për ç’do shqiptar aty ku rri.

O vëllezër Shqipëtarë
Dhe ju motra si sorkadhe
Mos harroni Nën dhe Babë
As vendlindje as vatane.

Se janë mall e janë bekim
Janë legjendë e vendit tim
Sa te rroni te jetoni
As njëherë mos i harroni Veron Hoxhaj

The post Si bleta u bëra Nëno – Veron Hoxhaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Në gjumin e rëndë, flinte fëmija mbi krevat,

në ëndërr të madhe e hante bukën thatë,

Gjumë donte të flinte u zgjua i tmerruar,

grindje të bërtitura nga prindërit janë dëgjuar.

Pika gjak nga hundët mamit i pikonin

fytyrat e skuqura lotët i kullonin .

Sytë ju veshën fare dhe qava me lot

u futa në mes dhe si ndava dot.

Me duart e vogla Babin e qëlloja,

qava ulërija Mamin e shtrëngoja

Dhe i thosha Babit aman Babi im,

mos ma vrit ti Mamin mos më lër jetim…

Babi u ndalua nga shkizofrenia,

pinte shumë cigare dhe qante si fëmija…

Mami mblodhi rrobat herdhi mu afrua

të lutem o bir, dua të vish me mua.

Në mes të rugës, pa lek pa shtëpi,

hariti dhe lipte, mua më mban në gji.

Mbi stola të qytetit flinim mbi karton

mua edhe mamit shpirti na lëngon.

ç’fajë kam un, ti Mor babi im?

shpirtiin ma copëtove dhe të më lësh jetim.

Un dua ngrohtësi jo shkizofreni,

me ty dhe me ,Mamin të ndjej kënaqësi

The post Jo dhunë mbi gruan – Veron Hoxhaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Të jesh në përer te gjyshit,
e ngrohtë mbi ledhatime,
të lozësh dhe të qeshesh,
ta lesh dhe të nisesh për mërgime.

Atje në dhe te huaj,
me nënë dhe me baba
por arom si e trëndafilit
te gjyshit më nuk ka.

Me dorën aq e ngrohtë
në gjiro gjithë andej,
përralla dhe soditjet
këtu me gjysh më si gjej.

Ashtu e pikelluar,
për gjyshin tim të shtrenjt,
nis ti shkruaj një leter
dhe lotët çurg më bien.

gjysh o ëmbëlsirë
o dhembje zemrës time,
shumë mua më mungon,
këtu larg e në mërgime.

Gjumi nuk me zë,
përpëlitem mbi krevat,
kërkoj aromën tende Gjysh
dhe mbrapa dua te vij prapë.

The post Letër për gjyshin – Veron Hoxhaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.