Atje ku thellësia
Sundon cektësinë
Plisi është pjekur
Si buka në furrë
Netët rrëzohen
Mbi njëra-tjetrën
Përpara murit
Të lyer me frymë.

Zogu qan në muzg
Kur ulet mbi tokë
Dekori i të sotmes
Ndryshon dhe nesër
Rrënjët e fjalëve
Më mbijnë në zemër.

The post Rrënjët e fjalëve – Violeta Allmuca appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Violeta Allmuca

ÇASTET E POETIT

Dita mbështetet mbi krahët e lirikës
Nata ndizet e vishet prej vetëtimës
Poeti ngarkon në një trastë fjalët
I zbraz çdo mëngjes në dyert e botës.

Ndaj kur agu ulet në sytë e fëmijëve
Zërat e tyre pajtojnë tokën me diellin
Bie shi e fjalët lagen në qelqin e dritares
Brirët e rrufeve shkundin retë dhe qiellin.

Çdoherë bekoji çastet e poetit o njeri
Fjala kurorëzohet në zjarr e lidh dy brigje
Ne jemi zogj të kujtesës nën kubenë gri
Dhe ca pelegrinë gërvishtës të errësirave.

Violeta Allmuca

The post Çastet e poetit – Violeta Allmuca appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.