Nëno moj ç’forcë që pate
Rritur në rrafshinë e Ilirisë
Kuror mbretrore thure
Mbi botën e bamirësisë

Ç’forcë pati ai shpirti yt
Luftë bere gjatë me mjerimin
Mbjelle ndjenjën e mirësisë
Kuror mbi gjithë njerëzimin

Nji trupvogël me zemër t’madhe
Nji bote i dole për ballë
Ngrite zërin lartë ngrite
Mbi mjeriminë vure vulë

Ngrite ndjenjën e bamirësisë
Që ka lëshuar rrënjë kudo n’botë
Hyre në zemrat e gjithë njerëzimit
Simbol i përbotshëm i nenës sot

Krenarija e kombit tonë të vogël
Që përcjelle imazhinë lartë
Për vlerat historike në rrenjët tua
Që nga lashtësija e gjerë me sot

E pagëzuar nl shenëteri
Sepse i shenjët ishte shpirti yt
Mbete gjallë në histroi
Nji shembull n’botë,s’ka të dytë

15-07-2020

The post Neno moj – Xhemile Aliu appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

U ndam si kusar
U përvodhëm mos të na shofin
Tham mos të lendojm nenë e babë
Mos t’ua shofim në sy lotin

U ndam vjedhurazi ,
Zemrën e kishim të lenduar
Thamë mos t’tua shofim lotin ne sy
Nenës babës , kur dhomës sonë dryrin i vuan

Ikëm atdhe ikëm , për faqe të zezë
Atëherë kur shkjau i zi , na i mbylli të gjitha shtigjet
Kosova jonë ishte në errsirë të thellë
Mi errsirën endrronim vetëm dritën

U ndam of u ndamë
Qamë me zë e pa zë
Dhembjën në krahëror vramë
Të lam ty të lënduar atdhe

15-07-2020

The post Ikëm atdhe – Xhemile Aliu appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Kam nji mall në t‘imin shpirt
Që s‘me len dot të qetë
Të shkoj në prekazë të shof at burime drite
Që mbi kombin rreze lësho
Të shof heronjët e gjallë që po rritën
E ja dhenë shkelqimin trollit
Tregojnë botës se shqiptari lind
Lind dhe rritet dhe nga hiri
Ajo motra e bija jonë
Heroina e të gjitha kohërave
Besarta ky yll i dritës
Shembulli me stoik mbi amrikun përbindësh
Lëshoi shtat dhe lëshoi rrenjët
Që as shekujt s‘mund ti shkulinë
Madhështinë ia dha atdheut
Me stoizmin e saj prej fëmiu
Ka çka të shkruaj historija
Por dhe shembull bota të merr
Për mbi tmerrin e armikut
Qendrestarja mori hovë
Sot buzëqesh me krenari
Besën dhene gjyshit babait
Votra tona kurr s‘do të shuhën
Trashegim do të jenë nder shekuj
Nip pas nipi e djal pas djali
Dhe nga ai qast heroizmi
Dielli lëshoi rrezët mbi kombin
Ai diell i Prekazi heroik
Ju be mburoj e hekurt
Ty te falemi Besarta
Te falemi me shpirt e zemer
Mbi at trung të familjës suaj
Lirisë ju vetë i dhat emër
Sot frymon Kosova lirshëm
Sot dhe kombi ndihët krenar
Rrofsh e qofsh o vash malësore
Bij heroike e kombit ton

13-07-2019
Gjermani

The post I dhe shembullin historisë – Xhemile Aliu appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Të hedhë nji kuror mbi kokë
Dhe të dukëm si princeshë
Ndoshta ua tërheq vërejtën
Për nji shikim a nji buzëqeshje

Jo pse ndihëm e braktisur
Por koha kështu po kêrkoka
Që të dukësh sa ma bukur
Me stoli por dhe me dorashka

Kjo kohë moderne shumê iluzive
Kêrkon vetëm të dukêt jashtë fasada
Por harron së bukurija gjindet
Në shpirtinë njerëzor jo përjashta

Dhe sa shpejt do të neveritët
Kjo fasad artificiale bukurije
Për të shkelqyer porsi nji yll
Duhët koka inteligjente si ka hije

Dhe kjo kohë mashtrimesh
Sa shpejt do të koloj o zot
Do të mbetën shumë pa punê
Kirurgji zbunuruse dhe shumë çka

Do ti kthehën origjinalës tok
Ashtu si zoti na dhuroj bukurinë
Do tê rritên prap në gjirinê e nenës
Jo me qumshte artificiale pa origjinë

12-07-2019
Gjatë punës
Oterbach

The post Nji kuror mbi kokë – Xhemile Aliu appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Në odat tona madhështore
Ndizej zjarri prore n’oxhak
Mblidhëshin burrat kokë më kokë
Muhabeti ishtë si mjaltë
Burra të fjalës e të besës
Madheshtin i jepnin votrës
Bukurin ia shtonin sofrës
Benin kuvendime burrash
Fjala pëshonte rend sa rend
Jo gjithë kush fliste n’kuvend
Fjala vehëj rend në peshoj
Tradhetija rend denohej
Për mbi kombin s’ishte askush
Baballarët e kombit ishin lidhur ngushtë
Si në atë beslidhjën e Skenderbeut
Trashegim na e la ndër breza
Të bashkuar grusht sa jemi
Na lidhë fjala e na lidhë besa
Aty mirrëshin vendime madhore
E fjala shoshitej hollë hollë
Për mos të lenë pas zjarrë
Fjala kishte peshën
Besa mbronte besën
Ndëshkimi torturonte besthyesit
Ishte madhështija e kombit

10-07-2020

The post Odat tona – Xhemile Aliu appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

TRIMIT LEGJEND ABEDIN REXHES -SANDOKANI
I CILI ME SHPIRTIN E TIJ HEROIK NDRIÇOI KETE EPOK
ME VEPREN MADHORE ,KOMANDANTI TRIM I PERKUSHTUAR
ME MISH E SHPIRT PER LIRI TE TOKËS ARBËRORE
LAVDI E PERJETSHME KOMANDANTI ABEDIN REXHES
RESPEKT GJERË TE YJET FAMILJËS REXHA

Thonë kjo ditë ishte e bekuar
Në zemrën e kombit në robëri
Lindi nji trim ,qe do ti kendojë epokave
Legjend e gjallë Abedin REXHA -Sandokani

Lum nëna qe të lindi për atdheun
Lum atdheu qe të rriti ty or trim
Lum Kombi qe te pati në gjirin e tij
Mjerë dora e tradhtarit qe n‘ty qiti

Sot krenohët kombi me heroizmin tend
Ndërsa bashkëluftetarja juaj ndihët po aq krenare
Sanija kjo luftëtare e gjallë me kryelartësi
Rriti Sokolin dhe LETËN dy engjujt tuaj me krenari

Shfleton kujtimet e embla me trimin legjend
Pèrmbi dhembjën e shpirtit buzëqeshja dominon
Sot ke nji datlindje gjerë në yje lartë shkelqen
Dhe nji datlindje kur perjetsisë iu dorzove o yll

Mbi armiku shekulor porsi luan u hodhe
Dhe qerpiku kurr nuk të luajti or trim
Për liri kishe dhen betimin para flamurit
Dhe kështu sot jeton perjetsisht n‘shkab te tij

Në gjoksintend të fort porsi graniti
Ushqyer me zjarrin e lirisë qe n‘shpirt te ziente
Para ulkonjës se zezë kurr su perkule
Gjerësa lirije do të agonte mbi gjakun tuaj

Sot ke datlindjën or trim legjendar
Ti ke per të njohur vetëm datlindje
Do të jetosh i gjallë ne shpirtin e kombit
Perjetsisht shkelqen hyjnor në Lapidar
LAVDI PERJETSISHT TY OR TRIM LEGJENDAR

P8-07-2018
Gjermani

The post Ti pate bekimin e Zotit, përjetësisht – Xhemile Aliu appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Nuk dij ç’halucinacione ishin
Nenën time të bekuar kisha për ballë
Me buzëqeshte me terë qenjen e shpirtit
Dhe me thoshte ,shiqo bija ime unë jamë ende gjallë

Zgjata kokën përmalluar të shiqoja
Loti me pikonte përmallshëm nga syri
Zërin e saj sikur përvajshëm dëgjoja
Oh bija ime ç’dert a hall ke , që gjumë s’të zë syri

E topitur nga pagjumësija e kësaj nate të errët
E humbur në halucinacione të së kaluarës
Zërin më behëj sikur ia dëgjoja nënës sime
Ishte nji endërr që në mua mbjellte përmallime

Ah thash me vehte , sikur të kisha pranë
Të flisja për hallët e kësaj bote që nuk kan të sosur
Të përqafoja me terë afshinë e shpirtit
Kjo jetë moj nenë qenka vetëm nji brengë e përsosur

Ta ndjeja ledhatimin me dorën e bekuar të nenës
Të ma largonte këtë trazim shpitror
Kësaj bote mizore t’ia hedhja pak syrin
Ta shifja makabritetinë që mbanë në mbrendësin e saj

29-06-2020

The post Nuk dij – Xhemile Aliu appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Drita sa filloi të bie
Shpresat ngritën lartë
Rrezet dielli si i ka hije
Kësaj stlne të ngrohët

Nga lartë qiellit lozin ret
Nganjiherë qielli tungj
Toka kërkon etjen t’shuaj
Labirintët e sa t’i mbyllë

Nga etja e madhe , shkrumb
Duket natyra ,si në çdo verë
Grur duhët ndrruar ngjyra
Në të art me u mveshë

Gjithëçja merr ngjyr ari
Kjo stinë e bereqetit mbarë
Mundi vitit mirë llogaritët
Sa u mbushën hambarët

Kështu ishte nji kohë të hershme
Tani toka gjemon nga djerrina
Djelmërija iku shumë largë
Vaj po lëshonë edhe vet stina

Ata qe hijeshojnë motinë
Në çdo kohë e në çdo stinë
Na i rrembeu gurbeti mjerë
Gjithëçka u shëndrrua në djerrinë

Tokë moj tokë e laë me gjak
Mbjellur varret anë e kend
Si kurr gjamët s’po të ndahën
Dhembja e lokës, bjeshët shemb

28-06-2020

The post Kjo stinë vere – Xhemile Aliu appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Kosovë moj e bukura dheut
Përse s’po shef dot nji ditë të bardhë
Përse kthetrat thellë po ti ngulin
E s’të lan dot të ndjehësh gjallë

Dot s’u ngopën me tragjedin tende
Që ende plagët po të kullojnë gjak
Dhembjet dot s’po arrin të shërohën
Vallë kujt po i pengonë ,që ngritën atak

Nga nji dhembje në nji dhembje tjetër
Shprushën plagë të reja e të vjetra
Ca nga mbrenda do djajë e çakej
Sa nga jashtë kurtha po t’ngrejnë

Ngrite zërinë lartë ngritë kokën
Se i ke varrët anë e mbanë tokës
Krenarija në gjak dëshmoëve tuaj
Mjerë kushë të bëri prap të vuaj

27-06-2020

The post Kosovë – Xhemile Aliu appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Filloi kjo ditë nën nxehtësin tropikale
Nën cicërimen e zogjëve degë me degë
Nën puhizën e freskët që të ngjallë emocione
Nën soditjën e të bukurës ditë vere në natyrë

Vetëm zëri i embël i bylbylit më zgjonë kërshërinë
Të ngjallë ndjenja e emocione të larta
Sa më gëzime të pritnim o verë e bekuar
Me ju e në ju preferonim takimin e familjës së bashkuar

Nën imazhin tend merrninm rrugë të largta
Na mbante ndjenja e takimit me familjarë e atdhe
Nji muaj pushimi shpitror që preferomin
Për të na mbajtur gjallë nji vit të terë

Ndjehëm e emocionuar nga shkruaj këto vargje
Përse? Çdo varg i imi lidhët më ty atdhe
Kjo atmosferë mërgimi përse po ma ze frymen
Dhe s’me le të qet më mbanë në tension përherë

Është por si gjaku që rrjedhë nëpër kapilar
Dhë çdo pengës të shkakton paralizë
Ashtu dhe shpirti është i lidhur për atdhe
Emovionet s’kan të ndalur , kur nuk mund të vijmë tek ti

25-06-2020

The post Ditë vere – Xhemile Aliu appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.