Dua të ec.
Që të mos ngec.!
Aq ,sa të mundem.!
Jeta është “luftë”.
E,kësaj lufte ,nuk do ti tundem…!!

Se e kam ditur ,kuptuar mirë.
Ajo .
Nuk është krejt e trandafiltë.!
Ama ,helm atë s’e bëj.
Pse ore veten ,unë të çbëj….!!

The post Pse ore…! – Zihni Ndregjoni appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ju .
Të zhytur në pasuri.!
Të pa djersë, e të pa munduar.
Të mjerit.
Dhe kafshatën rrëmby.!
Shikoje ,atë atje.
I pa ngrënë sot ,dje edhe pardje.!
Është kockë e lëkurë.
Thuajse ,nuk hëngri kurrë.!

I lustrosur ti.!
Lyer ngjyer,por s’je zotri.!
Zotri është ai .
Që e ka zemrën flori.!
E ke djallosur.
Mbetur i përdhosur.!
Sinqerisht po të pyes.
Hall ke ,të shkosh në ferr.
Mëkatar e bark derr.?

Ai merr një thes në sup.
Del herët gjith ditën, humb.!
Kërkon t’çoj n’shpi një kafshatë.
Bukë more bukë thatë.!
Kur arrin ta ngjyejë në krypë.
E quan, më t’mirën ditë.!
Ka i ngrati dhe fëmijë.
E shikojn ata për sysh.
Copë i ndahet ,shpirti m’dysh….!!

Ai është shpirtë çarë.
Ju ,më jeni qeveritarë.!
Ai është i ngratë.
Ju ,të ngjitur n’qiell të shtatë.!
Ju hani e pini shumë.
Ai ,nga uria s’fle dot gjumë.!
Ju në luks e n’mercedes.
Ai,që n’të gdhirë, del fakiri.
Mbi kurriz ,mban një thes…!!

The post Mbi kurriz ,mban një thes…! – Zihni Ndregjoni appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mëngjezet , e pranverës.
Kam dëshirë ,t’i shijoj.!
Kënaqësin ,ma ndjen shpirti.
Kur nis dielli, t’më përqafoj.!

Pranë lueve të çelura.
Të ulem ,pranë tyre të rri.
Të më vijë edhe bleta.
Mun aty për karshi.!

Erë e lehtë ,erë bjeshke.
T’më përkedhel lehtë lehtë.!
Eh, c’far kënaqësie.!
Zë bilbili kur buçet.!

Ah mëngjezet, e pranverës.
Janë të ëmbla,kanë shije.!
Sa i ëmbël ,është dielli.
Mbi majë mali , sapo bije….!!

The post Ah mëngjezet, e pranverës – Zihni Ndregjoni appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ca më thonë e ke mirë.
Ca.
Edhe më mirë ,ka.!
Ç’më quajnë mua, këto të dytët.
Pse ,s’di unë.
Që e mira, fund nuk ka.!
Por.
As edhe e keqja, ama..!!

The post Ca më thonë…!? – Zihni Ndregjoni appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Kush ,nuk don Shqipërinë.
Një të lig ,e mbajtë mbi shpinë.!
Kush s’e deshi që qëmoti.
Si përrua, i vaftë loti.!

Kush asaj i ec me hile.
Është më i zi ,se djall e skile.!
Kusht në nder në tradhtoftë.
Si tradhtar ,në varr shkoftë….!!

Kujt për të i dhemb shpirti.
Perëndin lus ,rrugën t’ia ndriti.!
Ta bekoj me gjithë fisni.
Shqipëri dhe perëndi….!!

The post Shqipëri dhe Perëndi…! – Zihni Ndregjoni appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Këtu te ne,të mençur ndodhen.?
Kaaaa.!
Po ku janë pra.?
Kur një popull është n’të qa.!

Po ç’më dyhet mua dhe ati.
I mencuri që si i dhj*** rri.!
Mendja nuk duhet të fle gjum.
Ndryshe ajo vaftë për lum.!

Shkundeni disi atëherë.
Thërritni me zë.!
Mbi atdhe të shqipes.
Paudhësitë,nuk kanë vend më.!

Zgjohuni në jeni të fjetur.
Mos e leni mendjen të vdekur.!
Vijeni atë në shërbim të Shqipërisë.
Siç bënë të ndriturit e mëmëdhetarisë….!!

The post Zgjohuni në jeni të fjetur – Zihni Ndregjoni appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Do të dal e ta pres hënën.
E me të, ca kohë të rri.!
Kam një brengë shpirti.
Mos ma heq ,këtë mërzi.!

Brenga ime ishte e është.
Përse kaq vuajtje ,ngarkuar.!
Për se sot,të mos ishim.
Si ajo lulja,n’të lulëzuar.!

Brenga ime të mos mbetet.
E,ta marr në varr me vete.!
Ndryshe lutem mbi të shkruani.
Iku me nji brengë jete….!!

The post Brenga ime ishte e është…! – Zihni Ndregjoni appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ai ,me pyeti :
-Si do të vejë ky halli ynë.!
-Ah more mik,i thashë zë mekur.!
Ç’kemi pa heqyr , ne nuk e dimë.!

Por ,të bëhemi durimqar.!
Më mirë të këndojmë,mjaft kemi qar.!
E, ja qamë.
Prap,ne do ta hamë.!

Nuk them ,ti fusim një mendje të lehtë.
Njeriu don edhe kërkon në jetë.
Por ,të mos mendojm për keq.
Të jetojm në nder e t’mos bëhemi dreq.!

Më kish dëgjuar edhe kuptuar.
Të gjitha ditët, tha,duhen jetuar.!
Ditët me re ,kanë rrufe dhe furtunë.
Aty ,mos ndodhshim as ty as unë…!!

The post Aty ,mos ndodhshim as ty as unë…! – Zihni Ndregjoni appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Dua të jem.
Ai.
Që, krahët ti shtri.!
Hapin, ta hedh.
Tej e për tej.!
E ta mbërthej.
Truallin e lashtë ,të arbërisë.!
Gurin, ta puth.
Pemën ,ta përqafoj.
Dheun mbarë ,ta bekoj.!
Ehhh, dheun shqipëtar.
Që më bën krenar.!
Dheun e atdheut ,që m’ka në histori.
Veç nder, e lavdi.!
Fort ,të thërras.
Sa malet ti buças.
Një ,është Shqipëria.!
I ndritëtë lavdia…!!
Dua të jem.
Bir idenj ,i atdheut tim.
Ti marr bekim….!!

Dua ,ta këndoj në këngë :
-Shqipëri të kemi nënë.
Na ke bij , na ke bija.!
Oh, sa më shtohet jeta.
Kur them rroftë Shqipëria…!!

The post Dua…! – Zihni Ndregjoni appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mjaft me të fshehur.
S’jemi ,jetë fikur!
E dimë se vdekjes.
S’mundesh ,me i ikur.

Me të s’bëhem trim.
Se, di se, do t’vdes.!
Nuk mund ti turrem.
As pushkë, nuk i qes.!

Nuk mund ta besoj,se.
Pa m’përcjell miqt ,n’varr do të shkoj.!
Kjo është një hata.
Që edhe varri,shumë ka për t’qa.!

E si mund të rri ,pa i përqafuar.
Babanë edhe nënën e bekuar.!
Mund të rri pa ia puthur sytë.
Nënës ,që më nxorri në dritë.?

Mjaft më mirĕ me kaq.
Ti lutemi të keqes ,për tutje ,për paq.!
Prej marazit, një ditë plas.
Edhe zogu ,mbyllur në kafaz…!!

The post Edhe zogu ,mbyllur në kafaz…! – Zihni Ndregjoni appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.