U ngrit nusja me saba
Të tërholli bakllava
Cau arra zuri brumë
Kur të tjerët flinin gjumë

Dhe filloi të hapi petë
Jo pak por tetëdhjetë
U tha njërzve të shtëpisë
Bakllavanë do ta qëndis

Edhe vjerra u gëzua
Mi mori terbjetet mua
Shiko tërhollsin fluturon
Petët nji nga nji i shtron

Nusja e shtëpisë mbaroi
Petët në tepsi i shtroi
Në sobë e vuri për ta pjekur
Edhe mëndjen e kish fjetur

Katër orë do të piqet
Unë po futem në fejzbuk
Se punët kurrë nuk kanë duk

Dhe filloi komunikimi
Fol me motër me vëlla
Dhe miket mbrapa si la
Po vinte dreka me ngadalë
Bakllavaja kish mar zjarr

Kur vajti e kontrolloi
Obo bo cfarë të shikoj
Gjithë petët bërë shkrumb
Ku shkoi gjithë ai mund

Vuri nusja duart në kokë
Gabimi nuk rregullohej dot
Vjerra erdhi dhe e pa
I tha nuses ” Nuk është bërë ndonjë hata”
Këtë herë për Vit të Ri
Do të ham shëndetli

Nga gabimi do mësuar
Mos lesh gjysëm punën e filluar
Cdo pune do qëndruar në kokë
Që kështu kurrë mos ta pësosh

The post Bakllavaja – Silva Alisa Xhemo appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Më ra rruga të kaloj
Nëpër Çamëri
Ndalova të qëndroj
Në Paramithi.

Rrugës kur kaloja
Çamërisë time
Shpirti më gufonte
Mes qindra kujtimeve

Ato që më kish treguar
Nana edhe baba
Për vatanin e bukur
Që patën lënë prapa

Shëtita nëpër rrugë
Shëtita në korije
Anembanë kundërmonte
Aromë Çamërie

Celur nëpër bahce
Lule manxurani
Trëndafili kuq
Se cmë shëroi xhanin

Të celur ngjyra – ngjyra
Në këtë stinë pranvere
Në bahcen e shtëpisë time
Qëndronin aty mbas dere

U afrova me ngadalë
Një trëndafil këputa
Në xhepin e xhaketës
E mora dhe e futa

Nus time do t’ ja coj
Trëndafilin e Paramithisë
Ti sjellë aromën e vatanit
Atë të Çamërisë

Trëndafilin e kuq
Që nuja shpesh kujtonte
E mora me vete
Do t’ ja shpije sonte

” Kanë ngjyra tjera thosh
Janë më të feksur
Ata të bahces time
Që vetë i kisha mbjellur”

Po, moj nu e dashur
Kanë tjetër aromë,
Kanë tjetër bukuri
Rritur në Paramithi
Në vatanin tënd
Në të bukurën Çamëri.

The post Trëndafili i Çamërisë! – Silva Alisa Xhemo appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Një ditë më tha një e njohura ime
Zoti na e ka bërë me hile
Ju të bardhë fytyra ju ndrin
Ne me ngjyrë të zezë .njërzia kanë përcmim

Jo i them gabim shumë e the
Njëriu nuk vlerësohet nga ngjyra që ka
Por nga ajo cka zëmra brënda i mba

Në diell na ngrohë si neve dhe ju
Kalimtarë jemi në këtë botë
Njëriu mbahet mënd për vepra të mira
Dhe jo kurrë nga ngjyra

Prandaj hidhe hapin pa frikë
Kurrë mos u ndje në siklet
Njëriu mban mbi vete fisnikëri
Ngjyra nuk do të thotë asgjë për ty.

The post E vërtetë e përjetuar – Silva Alisa Xhemo appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Një fallxhore kishte lagjja
Shtinte fall shikon filxhan
Shkonin shpesh gra e vajza
Fatin aty për të parë

Ishte si e punësuar
Pa derdhur djersë aspak
Lek e €uro mbushte duart
Pa i ardhur keq ndopak

Nuk më shkon djali me nusen
Kushedi se ci kanë bërë?
Zihen grinden kot së koti
.Mori vesh mëhalla e tërë

Vajzës nuk mi ka dal fati
Nuk e di kush më ka inat
Se s’ pranoi djalin e filanit
I është mbyllur i shkreti fat

Djali më mbaroi shkollën
Punë akoma s’ ka filluar
Do shikoj të shoh filxhan
Me emër kush ma ka penguar

Për Amerikë nuk po del lloto
Kanë 3 vjet që e hedhin radhë
Do vete e do shikoj
Mos më del në filxhan

C’ janë këto besytnira?
Edhe Zoti si pranon
Këto veprime fjala e shënjtë
Asnjëherë si lejon

Cdo gjë ka kohën e vet
Cdo gjë në vënd do shkojë
Lerini fëmijtë të qetë
Pse filxhani do i martojë?

Edhe puna ka radhën e saj
Nuk vjen me një klikim
Se mos vajte te fallxhorja
Edhe do gjesh shpëtim

Xhepat i mbush plot me lekë
Dhe pa bërë asnjë punë
Kur gjen njërëz që mashtron
Për djathë e hanë sapun

Nuk të sjellë punë filxhani
Harmoninë s’ ta rregullon
Se kuptoni ju o njërëz
Se fallxhorja ju mashtron

The post Fallxhorja – Silva Alisa Xhemo appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ah
Ky shpirt akull i bërë
Nuk po di më të ngrohet
Njërzit kokë ulur vec nxitojnë
Në këtë kohë që tjetërsohet

Cdo gjë ikën edhe rrjedh
Si pa kuptim jeta është bërë
Nuk përqafojmë dot fëmijët
Larg u rrijmë dot su afrohemi
Nga ekrani i telefonit
Vec puthemi e përqafohemi

Eh!
Si erdhe ti moj jetë
Dikur rridhje më me vrull
Sot cdo gjë e kushtëzuar
Se kishim menduar kurrë

Kur do vijë ajo ditë
Që të mblidhemi përsëri bashkë?
Erdhi një kohë që se prisnim
Dhe kurrë nuk e kishim dashtë

Ti kthehemi normalitet
Sa mirë ishim se paskemi ditur
Këto kohra që po kalojmë
Mënd do mbahen do i kujtojmë

The post Ti kthehemi normalitetit – Silva Alisa Xhemo appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Fluturo
Shqiponjë mbi male
Fluturo mbi tokën Came
Në këtë Vit të Ri
Shko qëndro mbi Camëri

Shko qëndro mbi dheun tim
Që zëmra të gjejë pak shërim
Shko qëndro te kulla e vjetër
Që se ndërrova me asnjë tjetër

Shko qëndro lart në kodër
Vështro vëndin dhe sodite
Dhe me lot vëndin vadite

Shko shëtit krahinat radhë
Shko Janinë e shko Sajadhë
Igumenicë Paramithi
Ku kam pat njërzit e mi

Shko buzë detit ndrin argjënd
Meri të lutem sytë e mi
Që vec qajnë për Camëri

Shkuan vitet shkuan shumë
Lotët janë derdhur lumë
Për Camërinë dheun tonë
Që kurrë nuk e harrojmë

Bëj Camërisë falmeshndet
Se bijtë e saj me mall i pret.

The post Fluturo Shqiponjë mbi Camëri – Silva Alisa Xhemo appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Do celin lulet e gjakut
Lulet e kuqe të tragjedisë

Do celin përsëri lulet e gjakut në Camëri
Lule të kuqe vaditur me gjak
Me gjakun e njërzve pa faj
Me gjakun e njërëzve të tu
Me gjakun e njërzëve të mi

Në malin Bozhur të Camërisë
Ku legjenda janë thurur
Mbi trimat e trimëritë
Dy majat flamur
Sa krenare i rrinë

Tregojnë për popullin Cam
Për masakrën ku u prenë dhe u vranë
Për tokat që lanë pas
Për vëndin që me sy më se panë

Aty do celin lule.gjaku
Bozhure të kuq lule zambaku
Do lulëzoi manxurani
Do ngrohet shpresa e cdo cami

Të kthehet në vëndin e tijë
Ku jeta përsëri të nisi
Sa mall oh sa dhimbje
Asnjëherë njëri s’të braktisi

Me zor të.përzunë nga të tuat toka
Në Camëri ngeli
Përherë kthyer mbrapa koka

Një shpresë rri zgjuar
Kur do shkojmë vallë?
Në vëndin që u lindëm
Me sy më se pamë

The post Bozhuret e Camërisë – Silva Alisa Xhemo appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Miqtë janë një pasuri
Kur respektohen e t’ respektojnë
Kur në jetën tënde e të tjerëve
Nuk t’ përflasin e nuk gërmojnë

Ku e gjen një miqësi
Me respekt sinqeritet
Gjithkush sheh jetën e tijë
Dhe të tjetrit nuk godet

Kanë ardhur kohë të vështira
Punët janë bërë rrëmujë
Mos i bëni që të vuajnë
Respektoni miqtë tuj

Se ndonjëherë kthehet së prapthi
Se kur hedh baltë mbi një mur
Njolla do ngelet aty
Dhe nuk do të fshihet kurrë

Respektoni njëri tjetrin
Një jetë kemi ta jetojmë
Me dinjitet e ndershmëri
Më pas kanë përse tna kujtojnë

The post Miqësia – Silva Alisa Xhemo appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ku je nisur moj shqiponjë
Ku ke ngrit folenë?
Në malet e Shqipërisë
Në më t’bukurin vënd

Në flamurin kuq e zi
Që me gjak është.larë
E dhanë jetën për liri
Me mijra atdhetarë

Që nga koha e Skënderbeut
U gdhënd mbi flamur
Shqiponja e zezë me dy krena
Dhe nuk u zbeh kurrë

Dhe në vitin
1912
Në atë Nëndor
Plaku Ismail Qemali
E ngre flamurin në Vlorë

Sa gjak shqipesh është derdhur
O flamur me gjak je larë
Në këtë Nëndor të kuq
Do të ngrem më lartë

Vijnë Nëndorët për cdo vit
Porsi një bekim
Mbajnë brënda historitë
E popullit tim

Lartë mbi maja lartësive
Ka folenë shqiponja
E gdhëndur rri në flamur
Është vec e jona

The post Fluturo Shqiponjë – Silva Alisa Xhemo appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ulur pranë e ëmbla mbesa ime
Mbas meje.në abetare
Sytë ngulur i mban
I prek me dockat e vogla shkronjat
Cuditërisht ndalon mbi Gërmën A

Vite e. vite nga atdheu larguar
Mes njërzëve ku flasin gjuhë tjetër
Vështirë e patëm jetën të përshtatsim
Mësuar me gjuhë e zakon tjetër

Dhe e vogla ime mbas meje vjen ulet
Me zell nji nga nji shkronjat ja mësoj
Që mos të harroj si flitet e si shkruhet
Dhe me asnji gjuhë tjetër ta ndërroj

Kur të përshëndes në gjuhën e nënës
Gjuha më e ëmbël .gjuhë plot me vlerë
Fëmijve ja u mësoni kudo që të jeni
Që kurrë mos ta harrojnë Atdhenë

Mos shuhet gjuha Shqipe
Në emigrim larguar
Fëmijve tua mësojmë
Gjuhën Shqipe
Gjuhën më të bukur në botë
Fëmijët.nipa e mbesa
Kurrë mos ta harrojnë

Se është gjuha e nënës
Është gjuha jonë
Të parën fjalë
Nënë kemi thënë
Kurrë Shqipen
Mos harrojmë

The post Gjuha e Nënës – Silva Alisa Xhemo appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.