Bishë ,që i ulërin hënës së bekuar
kur lundron territ qetë-qetë,
krijimon orkestrën e dehurit,moj e mallkuar,
kur ajo të vështron dhe pa zë të flet…

Nëse do të vjelësh yje që ndrijnë,
Mos u kapëardis si gjel kokosh,
mer peshën e zhguallit mbi shpinë,
Zvarritu tokës dhe rënko!.

The post Bishë – Eleni Mingu Bircaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

*

Italo -shqiptare jam
Të dy kombësit i kam,
E njoh mirë Atdheun tim
Gjuhën,kulturën,historinë!
*

Por dua dhe gjuhën e mëmës
Si vetë inpulset e zemrës,
Ndaj dhe dua të mësoj
Ta shkruaj bukur ,ta lexoj!
*

Fjalët shqip ,mirë ti shqiproj
Mëmëdhe ,me forcë të theksoj,
Veç njiherë ,sa kam dëshirë
Gjuhēn shqipe ,të flas mirë!.
*

Do ta ruaj ,këtë thesar
Që dhe unë e kam nga të parët,
Do t’ja lë si trashgimni
Amanet pasardhësve të mi.

The post Me dy kombësi – Eleni Mingu Bircaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Lule e Tulipanit
Qënke rritur shumë ,
Sa herë kam kaluar
Si s’të kam parë unë?!

Unë këtu kam qenë
Por s’më ke parë ti,
Se isha e vogël
Jam rritur tani!.

Meqë je i pari
Mos rri dhe më shiko,
Merrëm ti me vete
E në kopsht më ço!

Kur flladi i mëngjesit
Të fryjë në pranver,
Veç erë tulpani
Ti të ndiesh përherë!.

Do të marr patjetër
Se pa ty s’rri dot ,
Do jesh ti e para
Të më mbushësh baçen plot.

The post Lulja e tulipanit – Eleni Mingu Bircaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Retë për dekada si hije më kanë mbuluar,
rrugicave fantazëm,ndërtesave të mykura,coptuar,
me bukurin e shpirtit m’u desh ti largoja
të shkruarat e padukshme,
në heshtje ti fshija me këto duar…

Mes uraganeve shpesh jam përfshirë
nga rruga e ylberit,s’kishte forcë të më sprapste
edhe të vdekur,
druri i jetës si lis ka shtrirë rrënjët mirë e mirë,ku jam,
Adriatiku kaltërosh do ti vadis ato nder shekuj.

The post Durimi i jetës – Eleni Mingu Bircaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Imazhin tënd të dikurshëm Bonjake,
E imagjinoj përherë në sfondin e qytetit,
Tek sa ecje me hapat e mëdha,
Dhe humbisje k’thesave të rrugicave,
Prej vuajtjeve e rremetit!.

Diku kërkoje të coptuarën nga fantazma kuçedrash
Atë të ngrohtën fole,
Të rindërtuar në dy strheza të kundërta!.

Ndër vite në negativin e syve të mi,
E fiksuar si dikur ke mbetur,
Ashtu e krruspull në krahët
e pemës së moçme përsëri,
Duke cicëruar me atë zërin e mekur!.

Dritë-hijeve pas xhamave të tejdukshëm,
të krisur,
Si zemra jote e vogël e brishtë,
Tablloja e zonjës si Pranvera
e fund Vjeshte
Me duart mbështetur pas tyre
Më shfaqet sërisht!.

Ti s’kërkove asgjë nga askush
e as kësaj bote,
Përveçse një qoshe ku të s’trukeshe
e të kaloje trishtimin e netëve të gjata,
Grimcë Djamanti ,ngelur në cepin e ndonjë
buze fllad Pranveror,
Ditëve të zymta ,të acarta!.

The post Bonjakja – Eleni Mingu Bircaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Kur të lodhesh ,nga rruga e shpresës
do të më gjesh në ishullin e pulëbardhave
atje,ku të fshehtat e shpirtit ,lotët treten,trazohen,,
me përplasjet e dallgëve,kristalet e kripur…

Atje ku pulëbardhat ,klithin pa ndal!
Larg drithërimave të ngricave ,kthetrave të pumave,
ku flladi i erës,të ledhaton lehtë-lehtë e ëmbēl
ku yjet s’fiken,pa pritur mesnatat.

The post Ishulli i pulëbardhave – Eleni Mingu Bircaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Në bregun e San Cataldos, në Itali,
këtë mbasdite po kaloj
në bukurinë magjepse nën kaltërsi,
ku dhe valzat drithëruse belbëzojnë.

Janë po të njëjtat valëza gazmore
që më ledhatonin dikur fëmijë,po kështu,
nën rrezet e arta diellore,
zhytur si sirenë ,në ujin e tejdukshëm, blu.

Janë po këto valëza
që lagin bregun tjetër,
qytetin tim të ëndrrave, Vlorën
ku kam lënë gjurmët e jetës.

Eshtë po ky det,i Adriatikut,
që e adhuroja shumë që fëmijë
pa ditur rrugëtimin e jetes
ndodhem përsëri në njërin breg të tij.

E.M.B. (23-6-2017)

The post Pranë Adriatikut – Eleni Mingu Bircaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Si engjëll ti shfaqesh
dhe si anije pa kapiten
pret gjëmimet e shtrëngatave
si ujk plak i etur…

Si hije zezë kalëron botës
pret lisa,
pret filiza,
si shenjtore e përlotur
përulesh edhe qesh nën buzë.

Druvar tu ç’faroftë emri
që po bën kërdinë pa masë në turma
diellin po mbulon me perçe të zezë,
bilbilat po i kthen në shudhmemecë.

The post Si engjëll ti shfaqesh – Eleni Mingu Bircaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Sì engjell ti shfaqesh
dhe si anije pa kapiten
pret gjëmimet e shtrëngatave
si ujk plak i etur…

Si hije zezë kalëron botës
pret lisa,
pret filiza,
si shenjtore e përlotur
përulesh edhe qesh nën buzë.

Druvar tu ç’faroftë emri
që po bën kërdin pa mas në turma
diellin po mbulon me perçe të zezë,
bilbilat po i kthen në shurdhmemecë.

The post Si engjell ti shfaqesh – Eleni Mingu Bircaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Është një zë që ndihet
nga thellësia e detit,
përzihet me oshtimat e dallgëve
dhe arrin skajet e qiellit.

Kush ka gjetur bijën time,
i lutem:të ma trajtojë mirë,
ta puthë, taledhatojë,
ti dhurojë pak dashuri.

Nga gjiri ma hoqën shpejtë,
ma shkëputën pa mëshirë,
kur mora rrugëpn e mallkuar të kurbetit
për një jetë më të mirë…

Ti dhuoja arusha, lodrat që donte,
ta gëzonte plotshisht fëmijërinë
të luante, të ëndërronte
të flinte në gjirin tim…

Mos ma bëni të lotojë
se unë zërin ia dëgjoj,
s’jam e fuqishme të dal
nina nënat ti këndoj…

Këtu ku jam, vendi s’më mbanë
gjesdis nga të gjitha anët
nga dhimja, dëshperimi
dridhet toka, gjunjzohen malet

The post Rruga e mallkuar – Eleni Mingu Bircaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.