Në mendjen e njeriut duhet logjika.
Të mendojë më shumë edhe për jetë.
Ta shohim gruan siç shihet drita.
Sepse mbi të gjitha drejtësi do të ketë.

Të japim kontribute të ngrejmë gruan.
Në familje shoqëri edhe në pushtetë.
Sepse ato më shumë jetën e duan.
E jetë më të bukur mes nesh do të ketë.

Është luaneshë e kurr nuk mashtron.
Gruaja nga natyra është plot qetësi.
Ajo nuk gënjehet e as nuk tradhëton.
Familjen e mbush me shumë dashuri.

Eshte dhe bujare aq sa nevojitet.
Kundër të vetëve nuk bën dallavera.
Për të drejtën e Zotit kurrë nuk të shqitet.
Bëhet shqiponjë ku shquhet mbi të tjera.

Ku ka liri gruaja aty është bekimi.
Aty është mirëqënia edhe gëzimi.
Aty është Fuqia e cila nuk mposhtet.
Aty është lumturia është dhe dëfrimi.

Ku është gruaja aty është paqia.
Gjithshka kthehet në kopësht lulëzuar..
Din të mbajnë kufij të japën dhe zgjidhje.
I mbajnë dhe bijtë të pa martirizuar.

copyright rezerved Sehit Beluli dt-08/12/2020 Albania

The post “Fuqizim i grave : Fuqizim i botës” – Sehit Beluli appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Atë tënden mbaje fortë.
Kurrë mos e shpërdoro.
Sepse fati shkon e vjenë.
Tjetër fat mos ëndërro.

Duhet mendje e shëndoshë.
Për të respektuar ndjenjat.
Dhe kur s’janë mos ti kërkoshë.
Sepse vet kthehen të rejat.

Dhe pas tyre mos vraponi.
Ato thjesht ripërtërihen.
Po vrapuat do pengoni.
Vetëm ndjenjat me sy s’shihen.

Ndjenjat ndihen brenda shpirtit.
Trupat ngjishen pa kuptuar.
Shpirti që i ndjen përpihet.
Janë ndjesi për tu gëzuar.

copyright rezerved Sehit Beluli dt-06/12/2020 Vlore Albania

The post Ndjenjat – Sehit Beluli appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Kaltërsi mbi qiej ku Zoti mbretëron.
Çiltërsi që rrjedh prej vet ngjyrës blu.
Nëpër Universin rreze Dielli lëshon.
Dashuri që ngroh aty ngrohem dhe unë.

Blu dhe vetëm blu e tek bluja falesh.
Zanë mali zbritur detit përtej horizontesh.
Kërkon të shpërthesh e kurrë nuk ndalesh.
Ëngjëllushe je e për Ëngjëll më lodhesh.

Përtej kontinenteve ngjizur dashuria.
Drithërima që nuk i shuan as oqeani.
Trupi dridhet e zëri këngë e melodia.
Dashuri e emocione më të forta se vullkani.

Vullkan ndjenjash rrembyer zemrat.
E zemrat rrahin fuqishem papushim.
Perzier llava nëpër dy emrat.
Te falemi Ty o i dashur Zoti im.

copyright rezerved Sehit Beluli dt- 05/12/2020 Vlore Albania

The post Qielli blu… – Sehit Beluli appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Kalimtar jemi në këtë botë të trazuar.
Askush nuk hodhi rrënjë në këtë tokë.
As nga ata që përpara nesh kanë jetuar.
As ne e as ata që do të vijnë në këtë botë.

Kalimtare është jeta por jeta vazhdon.
Por ka shumë rëndësi se si ajo jetohet.
Dhe virtytet të cilat çdo njeri i posedon.
Duhet të jenë të mira që të vlerësohet.

Sepse jeta kalon shumë herë më shpejt.
Ndaj duhet të masim të gjitha fjalët.
Çdo gjë e gabuar në kujtesë jet.
Vepra të bukura sipas fjalës të mbahet.

Kalon jeta por jeta është progres.
O njerëz të dashur të jemi të mirë.
Dashuri e paqe sepse çdo kush në fund vdes.
Fundin ta mbyllim me shpirt të dlirë.

copyright rezerved Sehit Beluli Albania

The post Jemi kalimtar ! – Sehit Beluli appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Fjala e është gjuha qe pret dhe gozhdë.
Fjala është zemra që kahun tregon.
Fjala është shpirti që trazon nje botë.
Fjala është mendja që botën drejton.

Fjala more fjala ka pesh të madhe.
Fjala është nyja që lidh ose zgjidh.
Fjala mund të ndaj por edhe na bashkon.
Fjalën pa vend kurrë mos e hidh.

Fjala është ëmbëlsia por edhe hidhrimi.
Fjala që mbahet na bën krenar.
Fjala është urimi por edhe mallkimi.
Fjalën ta masim e ta hedhim me karar.

Fjala qe shpreh të mat karakterin.
Fjala që thuhet nuk kthehet kurrë.
Fjala edhe vepra të vulosin nderin.
Fjala e urtë të bën edhe burrë.

copyright rezerved Sehit Beluli Dukat Albania

The post Fjala – Sehit Beluli appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Mall që nuk përshkruhet ishte ajo kohë.
Humbur thellë në vitet e kujtesës.
Dashuri e madhe që nuk ka krahasime.
Mes përjetimesh parajsiane te unë do të mbesësh.

Mes lëndinash me lule aroma ndjellëse shumë.
Lule delet të binin mbi kryet , përkëdhelëse.
Derdhur romantiznin pa limit nga unë.
Mes emocionesh zhytur nëpër epshet dehëse.

Zgjohu nga gjumi zgjohu pash Zotin.
E di që ëndërra nuk dëshiron të mbarojë.
Nga brenda shpirtit e derdh edhe piklotin.
Kënaqësia e jetuar nuk duhet të ndalojë.

Rreze je dhe rreze diellin e vështron.
Në paqe me çka ndodhi e që vet e kërkove.
O mirësi e bekuar veç se dashuri prodhon.
Formulë dashurie me dashuri e ndërtove.

copyright rezerved Sehit Beluli – Dukat Vlore Albania

The post Dashuri e përjetuar – Sehit Beluli appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ku jane ëngjëjt që na japin shembuj.
Vetëm ata që nuk munden te gabojnë.
Ata na tregojnë udhën e duhur.
Që në të gabuarën udhë të mos shkojmë.

Në qoftë se mendojmë se jemi te drejtë.
Një mëkat më shumë do të na numurohet.
Aty kemi shkelur në çdo liri e të drejtë.
Të bëmat në zero do të na numurohet.

Kush thotë se i di të gjitha për sa kërkojmë.
Atëhere duket se nuk din asnjë gjë.
Të thuash jam i drejte , sa shumë gabojmë.
E drejta do të zhduket pa bër fare zë.

copyright rezerved Sehit Beluli Dukat vlore Albania

The post Ku jane Engjëjt – Sehit Beluli appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Dy kroje në faqe.
Rrjedhin natë e ditë.
Për fatin që pate.
Nuk shterojnë sytë.

Sytë që lëshojn xixa.
Edhe lotë vajtimi.
Aty shfaqet drita.
Edhe pikëllimi..

Tek ato sy kroje.
Me lotë të pastra.
Qe rrjedhin si hoje.
Prej honesh të ashpra.

Rridhni lot ju rridhni.
Shprehni dhe dëshira.
Ju shikon vetë Zoti.
Ju mbuloftë e mira.

Lot që mbushen sytë.
Për të zezat halle.
Për të shkretën jetë.
Jeta moj jallane.

Po çkini o lotë.
Që kurr spo pushoni.
S’rregulloni dotë.
Atë që do doni ?

Çka tregojnë lotët.
Për njerinë e mirë.
Shprehin mallëngjimin.
Shprehin dhe dëshirë.

Shprehin dhe dëshirë.
Edhe ndjes mallkimi.
Por dhe dashurinë.
Qe del nga bekimi.

Lot dhe vetëm lot.
Nga njerëzit e mirë.
Që s’pushojnë dot.
Të ken shpirt të dlirë.

Sehit Beluli dt-22/11/2020 Dukat Vlore Albania

The post Lotët si burimi – Sehit Beluli appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Veshur me mantelin rozë të dashurisë.
Ndier kënaqësi prej saj deri në shpirt.
Si gjë me vlerë të veçantë të shtëpisë.
Ruajtur për merak për me mos e gërvisht.

Mirëpo nuk është e gjitha në dorën time.
Sepse rruga nuk është e gjitha e shtruar.
Por ka edhe ferra mbi e nën kalime.
Që e grisin e çjerrin dhe e bëjnë për tu arnuar.

Agjentë atmosferik e rrezet e diellit.
Veprojne mbi to duke i zbardhur të gjitha.
Ja heqin ngjyrën e prishin dhe cipën.
Duke e bër të pavlerë thesarin që kisha.

I prekur jam sepse timen e doja.
Isha dashuruar me atë çka ish dhuratë.
I hidhëruar qëndrova sepse nuk e meritoja.
Por tani një tjetër do të më rrijë për shtat.

Sehit Beluli dt 20/11/2020

The post Xhaketë e vjetëruar – Sehit Beluli appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Fryjne tufanet rreth e rreth .
Rrahin tërbuar për të gjetur shtegun.
Por lum lundërtari që varkën e mban mirë.
Që të mos përplaset kurrë me bregun.

Se po lejove që ajo të përplaset.
Dërrasat e varkës edhe do të thyhen
E ujët kur mer krisëm pëbrenda i qaset.
E çarjet nuk ngjiten edhe sikur te lyhen.

Ndaj të jemi besnikë ndaj çkemi ndërtuar.
Se është shumë e Shenjtë sa më nuk ka.
E kemi ndërtuar me këto të pastra duar.
Kujdesuni miq poeta se armiku rehat s’na la.

Ta duam varkën tonë e ta kemi sa jeta.
Ujët në të kurrë mos depërtojë.
Se edhe vet Zoti e ka thënë me gojë.
Atë që ta jap mbaje se është e jotja.

copyright rezerved Sehit Beluli Tirana Albania

The post Tufanet / Tajfunet – Sehit Beluli appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.