Avni A.Neziri
I mora vetes
lirinë e shpirtit
forcën e zemrës
ngrohëtësinë e Llapit

Atëdheu larg mbet
nuk e mora dot me veti
se do të lumturohesha
edhe diku n‘gjeti

si është njriu
s‘knaqet dot gjetiu
larg Llapit tim
humbë gëzimi vetvetiu

qortoj vetveten
brengë mërgimtari
po tretem fatziu
se s‘gjejë rehati gjetiu.
1o.Mars.2o22

The post Qortoj veten – Avni A. Neziri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

ca vijnë ca shkojnë
shkrrithen shkronja n’letër
gëzimthi luajn e lodrojnë
vocrrak’t leximthi belbëzojnë

ditët shkurt e më shkurt
oxhak s’mbetet pa tym
nata shijon me terr n’për tokë
ngrica ujk e qingj bë shokë

e tërë kjo ka hjeshinë e vet
natyra e ngjyrosun ylber
libri u ofrohet shpirtërve
kandilit t’ulun e t’pa sherr.

The post N’për Vjeshtë – Avni A. Neziri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

(Avni A.Neziri)

Mos ma flliq vendin o vëlla,
as me turk e as me shkja
mos më thuaj merhaba
se ndotë shiun n’tokë pa ra

shkjaut katil edhe barbarë
mos t’i lëmë kufi n’merdarë
mos largo ashtin pej mishi
është Shqypni deri përtej Nishi

pse t’përziheni me të huaja
kurë i keni pasunitë tuaja
as kulturë kujt mos me i marë
autokton jemi SHQIPTARË

mos afro çdo fe ngat vete
se na kanë nda në pesë shtete
Shqipe lind’më edhe mbesim
nuk e ndrrojmë as kurë vdesim.

The post Autokton – Avni A. Neziri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

(Avni A.Neziri)

Lundro ulë n’për dallgë deti
ëndërr varur në muret e mija
n’thellësi shpierti pëshpëritë
kujtimet n’për zemër valvitë

fotografinë, përkdhel e ruaj
vargje të kushtoj e shkruaj
si lule të ujitet e kultivohet
gjallesë me shpirtë të trajtohet

sa ëmbël m’flet e buzëqeshë
e varun në mur si princeshë
e dua e ledhatoj me fjalë e sy
si t’kisha pranë e jetoja me ty

bilbili t’sjell puthje e fjalë, t’mija
ledhato buz’në me at trëndafil
m’lundro zemra fotografi mbi det
n’ato valë t’përplasem unë vet.

The post Flas me mua – Avni A. Neziri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

The post Halle e mallë – Avni A. Neziri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

më falëni, më falëni
çë çirrem e katandisem n‘vuajtje
kështu dukem shpirtëlig
po këtu thithë ajër të huaj
gjakun s‘mund ta kem kuq e zi
shqipja s‘fluturon n’këtë qiell
ku janë lulet e Dardanisë
uji i shkëmbinjëve të Shqipnisë

atje ku toka, hëna, diell e qiell
flasin e frymojnë Arbërisht
më lejo, të mar kurajo
të t’kthehem, jetoj e vdes lirisht.

Besianë; Gusht. 2o2o

The post Më lejo – Avni A. Neziri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Loti tretë shkëmb
shterrë e tha dete
me befasi jete
flas vet‘m për vete

nuk m‘bëjnë këmbë
zemra rrahë rëndë
gjak m‘ashtë ba loti
s‘kthej gzofin si moti

lulet e pa vesë
ky qiell shpresë zi
dallgët n‘qepallë
hëna akull ngri

shpinë kërrusun
rrezet m’rëndojnë
nga dëshira e malli
m‘flet me rrudha balli.

The post Loti i jetës time – Avni A. Neziri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

edhe zemrën ma ndigjo
n‘dhe të huaj si vajto
n’mëmëdhe, mëmëdhe
sa mirë shpirti më këndo

halle e derte
mbushë zemra plot
çë m‘i solli mua gurbeti
nuk m‘i mba zemra për veti

krhehuni, kthehuni
ta ndërtojmë venin
mos t‘lakmojmë të zonë
t‘mos lakmoj’më as qenin.

The post N‘gur‘bet – Avni A. Neziri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ktu s’fle shpirti kurrë
e djersa rrjedh gurrë
me strajcë mbi supe
s’di a mbrrive a hupe.

The post Unë me mua – Avni A. Neziri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Avni A. Neziri

Mëngjes mallëngjyes
shkapërderdhës, rrëfyes
përmbysun e ngrysun
po mos i bjer rreth m’rreth
thuaje çfarë ke n’zëmër
se i ramë n’për vij të kuqe
ulë e po ulin gomarë n’kolltuqe,
e sollëm e na e sollën
i qikë liri si dritë n’për mjegull
vunë qatinë pa asnji tjegull
vuanim e po vuajm
dronim e po drojmë
aty ku kemi ardhë
kurrë mos t’gëzojmë
kosi është ba ujë
s’kemi pse e trazojmë,
as duhan as tym në llulla
as kobure e burra n’për kulla
se gogja moti do hante dhenë
ay çë shet e ble atdhenë
pa pyet shkup e shkodër
për lek t’zeza
janë ca maskarenj
bëhen e bë urë e lodër.

The post Si të G’dhihemi – Avni A. Neziri appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.