Sapo hëna del ,
Del e kuvendon ,
Vallë çfarë i thua ,
Çfarē i kërkon ?

Mos ju anko hënes ,
Ec mi thuaj mua ,
Ashtu siç i ke ,
Gjithë hallet e tua .

Me nazet e tua ,
Seç na çmënde fare ,
Sbëhesh dotë e keqe ,
Ti moj lozonjare .

Me gjokset e tua ,
Si dy bomba dore ,
Aman se më vrave ,
Më vrave më verbove .

Dy buzët e tua ,
Qershi në mes e ndarë ,
Falmi , nemi mua ,
Të ndes e shuaj zjarrë .

Ah! Moj lozonjare ,
Me hiret e tua ,
Më trete më thave ,
Stë vjen keq për mua !!

M. Mahilaj 14 07 2020
Vlorë ALBANIA

The post Lozonjarja – Muhedin Mahilaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Shkruan poeti ,thur poezi ,
Vargjet – ndjenje e dashuri ,
Skërkon fronë ku të rrij ,
Fronë i bēhet shpirti i tij .

Shkruan poeti dhe shpirtin e treti ,
Shkruan ky mbret që skërkon fron ,
Herë si valë ,herē dallgē deti
Herë lëmon e herë gjëmon
.
Shkruan poeti vargje pa mbarim ,
Gjuha e tij ligjëron ,
Si ujvarë që ska ndalim ,
Herè i qetë e herë dērmon .

Shkruan poeti dhe sndalon ,
Hëna del e shoqēron ,
Me këngët e tij të mjaltëson ,
Edhe shpirtërat i gēzon .

Pra SHKRUAN ,shkruan poeti
Shpirti tij – celsi dovletit

M. Mahilaj 12 07 2020
Vlore ALBANIA

The post Shkruan poeti – Muhedin Mahilaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ankohet deti e ngre dallgë ,
Ankohen njerëzit sa dalin në prag ,
Ankohet qielli ,që mbulohet nga rete .
Ankohen retë lëshojnē rrufetē ,
Ankohen edhe rrufetë vetë ,
Ndaj malit qē rrugën ua pretë ,
Ankohet mali dhe rënkon ,
Sa herë rufeja e qëllon ,
Ankohen deti , lumi , fusha e mali ,
Ankohet dhe dielli që se lën të dali ,
Ankohet hëna, ankohen yjet ,
Pse dritë e tyre nga retë zihet,
Ankohet drejtësia për drejtësi ,
Ankohet dhe mushka , pse spjell se di ,
Ankohet lypsari pse ska këmishë,
Ankohet pasunari ,parat i grisē .
Veç qeveritarët nuk ankohen ,
Sa herë dalin ,zën lëvdohen ,
Veç për kalin – përgjërohen ,
Kanë frikë se mos rrëzohen …!!

M. Mahilaj 11 07 2020
Vlorë ALBANIA

The post Veç ankime! – Muhedin Mahilaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Qetësin e gjën vetëm te shtëpia ,
Ku të pret gruaja buza- gaz ,
Ku mblidhen të rrethojnë fëmia ,
Ku lodhja dhe mërzia mbeten pas .

Qetësin e gjën vetëm te shtëpia ,
Ku harron lodhjet dhe streset ,
Aty ku çelur rri dhembsuria ,
Aty dhe shpirtit i ndizen rezet .

Qetësin e gjen vetëm te shtëpia,
Ku të pret gruaja me shum ëmbëlsi ,
Ku harron vitet ,që rêndojnë mbi supe,
Aty ku ndihesh ende i ri .

Eh! Ku ka si shtëpia

M. Mahilaj 08 07 2020
Vlorë ALBANIA

The post Qetësin e gjën…! – Muhedin Mahilaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Të lutem -të lutem mos më kërko,
Nëpër terr me bubullima .
Të lutem më lerë e mos më zgjo ,
Mos më zgjo , nga ëndërat e mia .

Të lutem – të lutem mē lerë ik shko ,
Shko siç shkonë errësira .
Të lutem largë , largë më qëndro ,
Mos mi trishto ditët e mira .

M. Mahilaj 05 07 2020
Vlorë ALBANIA

The post Të lutem – Muhedin Mahilaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Dy buzët e tua
Ikën edhe shkuan ,
Dhe zjarri i ndezur ,
Sdihet ku u shua .

Dy buzët e tua
Qershi e ndarë në mes ,
Djegur përvëluar
Nê prush të pabes .

Dy buzët e tua
Si lulja e zhuritur ,
Morrën arratinë,
Vallë ku kan mbritur.?

Dy buzët e tua ,
Zjarrë të pamatë ,
Si shpërthim vullkani ,
Shpërthyen në mesnatë

Dy buzēt e tua ,
Bjeshkēs fluturuan ,
Që era e malit,
Tu fryj për ti freskuar .

M. Mahilaj 30 06 2020
Vlorë Albania

The post Dy buzët e tua – Muhedin Mahilaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Përse moj jetë na loz na qesh ,
Na vërvit qoshe më qoshe ,
Kemi lerë si të tjerē ,
Përse belanë sna e hoqe .

Kemi lerë në kētë tokē ,
Derdhim djersë e gjë sfitojmë ,
Punojmë e mbetemi trokë ,
Lēmë vëndë e ikim shkojmë .

Si kētu dhe atje ,
Të gjithë një ZOTË kemi ,
Punojmë kētu , punojmë atje ,
Pērse kētu të zotë sjemi .

Pērse nuk vjenë ajo ditë ,
Nga ky djell dhe ne të ngrohemi ,
Të na largohen llojit ,
Nga të tjerët të mos veçohemi .

M. Mahilaj 02 07 2020
Vlorë ALBANIA

The post Përse! – Muhedin Mahilaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Thuaj , thuaj ,çtë duash thuaj,
Thuaj dhe dielli u shua,
Thuaj dhe hëna u tërbua ,
Vallen e saj e ka ndaluar .!
Thuaj ,yjet es venë e as shkojnë ,
Njëri tjetrin se qëllojnë .
Thuaj ,çfarë tê duash tuaj ,
Thuaj toka eshtë hutuar ,
Orbitën ka ngatëruar ,
Gjallesat i ka rrēzuar ,
Malet ikën adhe shkuan ,
Në vënd dotë skan qëndruar ,
Lumenjë kanë shtērpuar ,
Edhe detet janë shteruar .!
Thuaj çfarë të duash thuaj ,
Veç mos thuaj që stë dua ,
Mos më hapë plagë mua .!!

M. Mahilaj 01 07 0202
Vlorë Albania

The post Thuaj…! – Muhedin Mahilaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

S’na ka faj ne Perëndia ,
Diell më shumë na ka dhënë .
Kētu gëzonë bimësia ,
Neve hallet na kanë rênë .

Tërë ditën lartë e poshtë ,
Nëpër klube gjejmë derman ,
Përpara vëmë një godë ,
Dhe qajmë hallet me dynjan .

Si sgjidh goda e rakisë ,
As dynjaja kur dëgjon ,
Hallet tona të varfërisë ,
Heshtja jon më shumë i shton .

Si kope e hallakatur ,
Të hallakatur dhe me nge ,
Me çobanēr të shushatur ,
Më të shushatur , vetë ne .

M. Mahilaj 25 06 2020
Vlorë Albania

The post Vete ne! – Muhedin Mahilaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Rrithte loti pêrvë luar ,
Rrithte dëshpërim ,
Zemra jote kraharorin ,
Qēllonte me tërbim .

Loti rridhte pērvëluar ,
Rridhte ty stë digjte ,
Zemra në kraharuar ,
Lotët ti pērpinte .

Rridhte loti ,zemra qëllonte ,
Qēllonte dëshpëruar ,
Gjuha fliste fiçka kërkonte ,
Fliste turbulluar .

Ah ! Gjuhë si su bëre shpatë ,
Zinxhirat të prije ,
Të të jepte zemra uratë
Në ndihmë ti vije.

M. Mahilaj 26 06 2020
Vlorë Albania

The post Ne ndihme ti vije! – Muhedin Mahilaj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.