LULE TË PËRGJAKURA

Sot në festë të dhurojnë lule,
Të thonë të “dua”, të dhurojnë stolira,
Të përkëdhelin, të dhurojnë puthje,
Pastaj pa papritur kthehen egërsira.

Të tmerruar janë nga bukuria jote,
Zbrazin mbi ty gjithë egon e tyre,
Si copëza qelqi thyer, të një gote,
Të nëpërkëmbin, si të jesh jetime.

Janë burreca, s’mjaftohen me kaq,
Kur janë përballë teje, bëhen trima,
Të etur si vampira për një pikë gjak,
Të heqin zvarrë, të ngulin thika!

Dhe pse e masakruar, ti buzëqesh,
Portretin gjakosur, e bukur përsëri,
Dhe pse të vranë, s’kërkuan ndjesë,
Perëndeshë mbetesh, dhuron dashuri.

Të nesërmen të nisin në tjetër botë,
Mbyllur në kuti me ëndrra të vrara,
Shpërthejnë mbi ty me dhimbje e lotë,
Të sjellin kurora, lulesh të përgjakura.

SHKËLQIM ZIRAJ
TIRANË.08.03.2020

The post Lule të përgjakura – Shkëlqim Ziraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Autor, Shkelqim Ziraj

BIJË FISNIKE E SHQIPËRISË

Dymbëdhjetë vjeçe u bëre sot,
Vitet shkojnë e ti më rritesh,
Askush rrugën s’ta pret dot,
Heroinë mbi dhimbjen ngrihesh.

Linde në zemër të evropës,
Si bijë fisnike e shqipërisë,
Nga gjaku Ademit e Antigonës,
Lavdi dëshmorve të lirisë.

Kosovë sot na bënë krenar,
Shtet i ri me rrënjë të thella,
Dhe pse themi kosovar,
Gjak shpiptari ke nëpër vena.

Do kalojnë shekuj e mileniume,
Do festosh, siç feston sot,
Rrezistove, nuk u zhduke.
Shembull paqeje nëpër botë.

SHKËLQIM ZIRAJ
TIRANË.17.02.2020

The post Bijë fisnike e Shqipërisë – Shkëlqim Ziraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.

Ai vendosi ca sende në një valixhe,
dhe ca para që kish hequr mënjanë,
të tjera gjera me vlerë nuk kishte,
u nis për atje ku kish vatanë!

Kishte shumë vite në emigrim,
rininë aty e kishte shpërdoruar,
asgjë të bukur s’kish për kujtim,
nga puna i lodhur e i dërrmuar!

Kur arriti pranë shtëpisë,
me zor e gjeti, kish ndryshuar,
e dalloj nga kulmet e çatisë,
dikur me babain e kish ndërtuar,

Një rrënjë ulliri kish mbjell në ikje,
tashmë isht rritur, kish hedhur shtat,
lisi i moçëm që bënte hije,
qëndronte në këmbë, tërsisht i that!

Në fund të oborrit kolibja ishte bosh,
me intuitë kuptoj ç’kish ndodhur,
miku besnik, qeni larosh,
kisht ca vite që kishte ngordhur!

Natën e parë aspak nuk fjeti,
me njerzit e shtëpisë ndenji u ç’mall,
ju tregoj atyre sa i rëndë kurbeti,
jo të gjithve, disa gjeti gjallë!

Kaluan ditë e muaj me radhë,
një punë se gjeti për një copë bukë,
parat që kish mbledhur atje me gjak,
mbaruan shpejt, si patën duk!

Tani sa herë dilte në gjitonja,
asnjë moshatarë nuk e përfillte,
për sa kohë kisht ca para,
të gjithë pas vetes përditë i kishte!

Kuptoj se vatani e kishte harruar,
se kishte më birin e tij si dikur,
i huaj në mërgim, dhe këtu i huaj,
drama e tij s’kish të sosur kurrë!

SHKËLQIM ZIRAJ
GREQI.20.10.2019

The post Drama e një mërgimtari – Shkelqim Ziraj appeared first on Sofra e Poezise Shqiptare.