Raftet pa libra – Neki Lulaj
RAFTET PA LIBRA
Në odat e bukura si parajsë cicërojnë zogjtë
Ka zenë vend orienti i fundit si ushtar i përjetshëm
Raftet janë stolisur me suvenire madhështorë
Shtrydhet thesi në horizonte si njeri i çmendur.
E Lahuta e Malsisë mbeti pa lexuesin e gjorë
Kobalti jargon djersë me përtypje kohe në ikje
Raftet pa libra, pa kulme agimi frymojnë
Lëmashkun shpirtëror sjell duhmë varfërije
Në bodrum merimanga me perin e gojës e prangos
E qëndis si ylber një mjegull në muzg mali
Kështu veniten rrezet e diturisë nëpër botë
Kur vendin e librit e zë një suvenir kristali
Në rrokaqiejt pa shkallë druhem se na zë nata
Atje ku nuk gjen as dhe dhe një gazetë e shtypit ditor
Ne raftet pa libra na mungon dhimbshëm Abetarja
Mësojnë në gjuhën e huaj shqipja nuk kemi kohë!!!!
Se i ka 36 shkronha te gjata….!
Neki Lulaj