Korrik i vrarë në Kacanik… – Teuta Shaqiraj
Korrik i vrarë në Kacanik …
Dedikuar me lot dhimbjeje gruas së re në Kacanik , , që u vra nga burri i saj me nje fëmijë në gji ….në korrik dhe
Të gjitha grave, nënave e vajzave – – – Lulebozhureve të mia…
Një Lulebozhur u tha këtë mëngjes Kacaniku
pa vesë .
Qe verë përvëluese a dimër idhnak pa jetë ,
pa besë ?
Pëllëmbë e Rozafes amësisisht e mbledh ,
me butësi ,
dy pika qumështi ardhmërie për foshnjën
pa faj në gji .
Nga gjiri i Rozafës qumështi gurgullon
si lumë ,
të rritet engjëlli i nënës si yllez fatlumë ,
me emrin – – – Burrë.
Ah Rozafa ime , ti legjendë e pashkruar ,
dhimbjen e zemrës do ta bluaja , të ta ktheja
pluhur .
Si su shqye qielli vranët, si suuu fsheh
e zbehta hëna ! ?
Që dora vrastare të mbetej pezull ,
të thahej e nëmura !
Ah loti yt i nxehtë si llave vullkani rrodhi ,
në gurrën lotit tim , syri – syrin , vajtoi .
Në c’det dashurie mori udhën valle?
Në c’zemër guri , dhimbshëm pikoi ?
Teuta shaqiraj, fund korriku…