Grimca Lumturie – Elmira Tafa

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

Grimca Lumturie
U nisa në rrugë të gjatë
U nisa po as vet sedi
U nisa që të kërkoja
Disa grimca Lumturie.
Trokita gjer në hënë
Por cdo gjë ishte e kotë
Hënën e kishin zënë retë
Nuk më ndihmoj dotë.
Rrugën e mora për te i bukuri djellë
ju luta dhe ju përgjërova
Po më kot nuk më ndihmoj
Retë e zeza se lejojnë.
Trokita e ku strokita
Në qjellë dhe në tokë
U luta e u përgjërova
Njerzit doja t’i ndihmoja.
Dua vec pak lumturi
Të ketë cdo njeri
Mos të ketë më vuajtje
As dhimbje në shpirtë.
Nuk do të ndalem kurrë
Do të kërkoj kudo
Ca grimca Lumturie
Do i gjej me domosdo .
Do i caj retë e zeza
Rrezet e djellit do gëzojnë
Do të qeshin gjithmon njerzit
Lumturia do të lulëzojë.
ELMIRA. TAFA