Flatra – Rudina Muharremi Beja
FLATRA
Duhma e dëshpërimit udhëtonte arterieve të qytetit,
ndërsa portreti i zbehur,
njoftonte dhimbjen në barrë kurmi që shuhej.
Fytyrat e trembura me buzëqeshje të përhumbura
e trishtimin burgosur nën qerpik,
nxitonin qorrsokakëve ngushtuar angështive,
në kërkim ekzistencës përtej.
A thua jeta po luan pis
e faqen e saj më të errët po nis?!
Vëmendjen ma tërhoqi një shitës që lozte me fjalët;
U fliste zë ulët klientëve të pakët:
“Mbrojeni shpirtin prej ortekut të heshtjes,
mos ua zini frymën fjalëve të ëmbla, ato mbartin dashuri…
Jeta na është dhënë e vjedhur, helmuar e gëzuar,
por është loja më e bukur që na është dhuruar!
Sa forcë, në ato fjalë! Sa dashuri, sa jetë!
Fluturonin psherëtimave të e peizazhit të shkretë,
Lulëzonin sythe buzëqeshjesh, që çelnin cepit të syrit,
në vend të cohës së zezë të trishtimit…
4/04/2020