Për ty – Mustafë Krasniqi

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

Shkruan: Mustafë Krasniqi

PËR TY…

Nëpër flakëshekujsh
potkonjtë e hekurt
mbërthyer janë,
që atëherë ndezur
plisbardhi digjej malli.

Fëmijët më thanë se:
“Nga rrjedh i tërë ky mall,
Fytyra zbehur të rri, at
Sytë t’u mbytën në lumlot!”

Ende ndezur damarët më janë, thash;
Diku në vend të pëllumbave acar
Ende korbat n’fluturim, nxijnë qiellin
Zhapinjtë sikur rrugën pushtuakan.

… si nuk thaj një det me lot
Korbat ende ma nxijnë qiellin
Mbi timen Çamrushë, Toplicë
Dhe germat e shqipes më janë djegë!

Në flakshekujsh,
Korbat në qiell,
Zhapinjtë në tokë
Si pelat shterpa mbetshin;
Kurrë mos u kthefshin më
në tokën tonë!

Në agun e mëngjesit
Po lind dielli,
thanë:
Po mbytet bryma.