Prolog – Neki Lulaj

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

PROLOG

Sot jam si udhëtari që vrapon në shtigje
Mbi nyje jete larg teje me zemër brengosur
Perëndon dielli me rreze të ëmbla drite
Larg hijës tënde qënkam konop i nyjosur.

Afër kujtimeve unë qënkam Rrap i shekullit të ri
Kam mijëvjeçarë larg ëndrrës së jetës së bukur.
Dua të ta zë hijen tënde gjer në pafundësi
Me shpresën e plagosur e me lotin në syrin e lumtur.

Po mbaj veten me shpresën nga shekulli i vjetër
Ajo shpesh më thotë se kam ikur shumë larg.
Eci mes bulevardeve të qullura në mjegullën e vjeshtës
Shpirti im pa e zenë shekullin e Ri kurrë nuk do ndalë.