Kot u mundova – Gezim Bega

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

Kot u mundova

Doja tē të takoja,kisha mall pēr ty,
vēshtrimi yt shpirtin ma shkund,
kot u mundova,kur ‘mé pe në sy,
kur mē the:”Boll do i japim fund”.

Sa u mērzita, kush mē foli vallē,
fjalēt tronditēse,fare pa kuptim,
I shte ajo buzē qē mē jepte gaz,
largohu mê the:S’je më shpirti im.

Nē orēt e vona rri edhe mendoj,
vêrdallisem i hutuar, sa i mêrzitur
përse vallē,mēndjen kush ta ndêrroi,
kush të ndau nga unë,vet té kishja rritur.

Ti do tē vish! s’ke pēr tē mē gjetur,
nē nē vēnd tjetër do të jem larguar,
si njē lypsar rrugēve kam për tē mbetur,
ata sytē e bukur,s’kam për ti harruar.