Shpresa më mban gjall – Gezim Bega

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

Shpresa më mban gjall

Me shpresēn kam udhētuar,
mes erës,baltēs,shiut e acarit,
tē pērpjetat ngjita kēmbē e duar,
mes tē nxehtit,vapës sē beharit.

Gropa e vdekjes mē rrinte zgjuar,
shpētova unē nē fijen e perit,
Akoma,vuajtjet s’kanē tē mbaruar,
s’kērkoi hakmarrje,por fjalën e nderit.

Fytyrën e pērcēlluar nga dielli,
gjunjēt tē kēputur nga udha,
nga puna e rēnd më dhëmb beli,
fytyra mbushur plot rrudha.

Koha rimon grimcat e jetës,
mbi qerpik djersa mē rëndon,
vuaj pēr hir të sē vērtetēs,
habitem,kur ndonjê s’mē kupêton.