Dy çerdhe – Sahit Shala

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

DY ÇERDHE

Duke ndrydhë mall n‟ rrudha t ‘ballit,
Lashë një çerdhe për t‟ nisë tjetër.
Malli i njërës më fali thinjat,
Njëmijë rrudha vendi tjetër.

Tash në dy çerdhe po shtegtojmë,
Një pa nënë e pa atdhe
Mall e brengë më përvëlojnë,
Pse këtë fat e patëm ne?

Kur shtegtojmë në rrugë t ‘Kosovës,
Dyndet shpirti sa s´ka më!
Sy të çjerrin e pëllëmbë të dorës
Kërkojnë lëmoshë, pa lëshuar zë.

Kisha shpresë kur t‟ vij tek ty,
Do shëroja plagën e vjetër.
Po pse ti m’i bëre dy.
Tash më hape dhe një tjetër.

N ‘dhé të huaj për tri dekada,
Kënaqem zbehtë e s’gëzojmë kurrë.
Mjerë i thonë fatit që patëm,
Në dy çerdhet zemrën gur !
(Fundjave te mbarë!)