Kunderti mendimi… – Zeqir Hysa
KUNDËRTI MENDIMI…
Nuk dua të formulojë,përkufizime,si hije,
se bukuria sështë relative ,si përshtypje,
kam mendime e ide,akoma të pa shpikura,
arsyetime të mundimshme të tejzgjatura.
Eh,si më duket koha, e pa kohë në ide,
padashje rikrijoj, si përkufizime klishe,
mendimi im duket i lehtë ,në paragjykime,
ah,o shpirti im i vetmuar,idenë ma prishe.
Dihet,që ndjenja është unike në paformësi,
zemra dashuron,shumë boshllëkun,në yjesi,
heshtë disa çaste,dhe dëgjojë,vetën heshtjen,
mençuria ime,thërret në ndihmë me ngut përvojën.
Dua,për një çastë,si enigëm ,ta prekë mosprekjen,
me intuitën time intelekte,të vështroj,vështrimin,
të shohë jetën ,përtej horizonteve,pa frymëmarjen,
ndaj në kohë e pa kohë,lus përjetësisht perëndinë.
Unë ëndërroj, edhe për yjet,e të tjera filozofime,
se qenia ime e fiksuar,keqësishtë në aludime,
nëpër shumë vështërsi,Vazhdimishtë dashurohem,
se unë nga shkëlqimet hyjnore,kur nuk vërbohem.