E bukur dhe pikë – Hyrije Jusufi
….
E bukur dhe pikë
( në perkujtim të poezisë )
Ajo , Selinë
Ajo që e vrava
Turbullova qiellin e bukur të saj
Vegimin e mëngjesit ia morra me vete
Bebëzat ia vrëra , të lotojnë
E lash , po e lash pa sy
E mezi e ç’porra
Saherë rrugën në shpinë ja ngarkova !
Ah , asaj
Syri gjak le ti rrjedhë
Ja kam shkel hijen e buzëve
Ajo me shpirtn e saj
Pushton
Gjitha botërat i përgjunjë
E zgjatur mbi vetullën e ylbertë flen
Larg saj e pa qetësi jam kudo …
Ah , ajo
Për këmbët e saj të bardha
Mbahu njeri
Shkrirë në lëkurën time ngjirur është
Degët e mollës nuk më falin hije
Qerpikët yje ka
Nën qiellin puthem buzësh
E dashuria ime për të
Friket
Përgjimi i perherëshëm
Perditëshëm shpirti
Nostifikoj
E BUKUR JE DHE PIKË !
E pse nuk ta thash
Sa të bukur ,
Sa të thellë ishin sytë e tu
Ku mbytesha , dehesha
Tash në çdo ditë
Dhimbjes ia kaloj fytyrës
Asnjë ngushëllim nuk më vjen i dashur
As zëri i ëmbël i ZOJE ‘s sime
Buzëqeshje e saj virur yjesh …
As e reja nuk më djeg më poshtë
Përzëllohem kujtimesh
Dita më ngulfatë …!
Për kohën që haja buzët
Ylberet e mia ndriçonin unin tim
Zotin doja ta kapja me dorë
Ti ma vjidhje çdo ditë pak shpirtë
Qetësisë nuk i gjeja rrugën …
A është e thënë ti bie tupanit
Përmes artit …!??
Selinë të lutem
Falmë të vetmen fjalë e dashur
Në bankën e drejtësisë kam shkruar emrin tënd
Alfabeti i prushit djeg shpirtin
Po edhe nëse të humba
Dorën zgjas nesër tek shpresa
Besimi i ngjyrave shkëlqyse
Te burimi i shpirtit tënd …
Se mirë jo , joooooo
Nuk dua të jem më
E mira ime !
E çdo ditë dhimbjes ja kaloj fytyrës
Asnjë ngushëllim nuk më vjen i dashur
Se tradhëtia thellë
Ma ka shkrirë ashtin
Pa frymë e ditë jam , pa shpresë
Selinë
Ah Selinë
E bukura që kisha !
Hyrije Jusufi
Për hirë
05.09.2021!