Lulja – Kujtim Hajdari
LULJA
Tund petalet tej në skaj,
Lulja e bukur plot aromë,
Sa më vret vështrimi i saj,
Kur më thotë: “Pse s’më afron?”
Tash dëshira më ka lënë,
Dhe aromë s’dëgjoj në të,
Ti, moj lule, rrezehënë,
Vitet mbrapsht s’i kthej dot më.
Në më ndezsh ti djalërinë,
Do ta fal prapë si atëherë,
Dhe petalet e bukurinë,
Do t’i ndej flamuj në erë.
KUJTIM HAJDARI
******************************
IL FIORE
Batte i petali questo fiore,
Bello, profumato, dolce,
Quanto mi ferisce suo amore,
Invitandomi con sua voce?”
Mi ha lasciato, ora, la voglia,
E l’aroma non sento in esso,
Tu, brilli fiore nel aiuola,
Gl’anni non tornano più, adesso.
Se mi accendi la gioventù,
Di nuovo te la regalerei,
I tuoi petali e la bellezza,
Le bandiere al vento li muoverei.