Sa herë veten e pyes – Brunilda Resulaj
Sa here veten e pyes :
Cfare deshiroje nga kjo jete ??
Familjen qe me dashuri ndertova ,
A femijen qe me mund rrita!
Buzeqeshja e henes ,
Si buzeqeshja e nenes ..
Me thote ..
Po per veten cfare deshire kishe?!
Mendueshem ,e pafajshme i them ..
Deshirat nuk jane me shume se tre ..
Prandaj te treten nuk e ruaj per vete ..!!
Zoti me dha aq shume ..
Me familjen ,besoja qe dashurine e kisha ..
Me femijen ,
Grua e realizuar isha ..
..
Dashurine dua ta marr ,jo ta kerkoj..
Jeten time dua ta fal ,
Per femine te jetoj!
Prandaj s’kerkoj gje per vete..
Deshira ime ,eshte nje lutje !!
Ati i madh qe je ne qiell !!
Nuk merrem me ata qe me ben keq!
Me njerzit e vegjel qe lutin vdekjen time!!
Zgjedhjen ty ta kam len..
Ashtu sic ti gjykon.
Te lutem !!
Bekoi femijet e mi ..
Ruaji nga cdo e keqe ..
Sidomos nga e keqja njeri !
Jeten time merre po e deshe ..
Sherbetorja jote atje lart ..
Nuk lakmoj post te lart !
Vec bej femijet e mi
Mbreter ne mendime!
te jene engjej ne jete !
Te bejne mire ,
E mos pacin kurr keq !