Netët e munguara – Hasan Qyqalla
Sugjeruar nga Xheva Salihaj
NETËT E MUNGUARA
(…Më mirë të vesh në duart e një mjeku të lumtur se Sa të mjeku shkenctar….)
Të plogëta e të pagjuma
Mëngjeset e mia hapin dritaret
Unë bie të fle
Kur të tjerët zgjohen…
Puna natën hise me ra,
Në një qendër rehabilitimi,
E shohë veten të hapur nëpër natë ,
E ndjej veten në paqë nga bekimi.
Bekuar nga pacientët që dhimbjet ua lehtësoj,
Më shumë me barna, dashuri e shpres’
Një tufë lule Dorisit për ditelindje,
Ditelindje që vjen mbase s’do të jetë…
“Lule si të isha nuse me ke sjellë,
U llastua dhimbshem karrocën rregulluar ,
Liqeni Lacher See nga kënaqësa akullin shkriu,
Dritën e fundit në sy Dorisit
Kurrë skam për ta harruar .
Kur gjumë nuk kanëu lexoj ndonjë varg,
Asnjerin nuk njoha,jetët nuk ua dij,
Porosi e nënës si senor i lartë,
Bir sa të mundesh fal dashuria!
– Nga je o hinzu?dëgjoj tek me pyet
Ish zyrtar i lartë ,tanimë pensionist,
Nga Kosova bir Kosove i them,
Njerzorën e kemi në gen.
(Shkëputur nga vëllimi me poezi”Shpirti i fjales”nga Prof.Hasan Qyqalla ..)