August 7, 2024
Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

PËSIM… E MËSIM.
.

Dua të qesh, por nuk qesh dot,
Dhe këngës lehtë dua tja marr,
Por sytë kanë ditë njomur me lot
Dhe bota më kthehet e tëra në varr!
.

I fundit më ndjehet çdo mirëmëngjes,
Dhe natënemir-a ashtu më duket!
Në tmerrin se nesër dhe mund të vdes
Në cepin e errët, shpirti më struket.
.

Më ngel në grykë çdo telefonatë
Të them “mirë” a “keq” më nuk di
E ndjej tek ti psherëtimën e thatë
Eh ç’të thotë?!… Ai, i shkreti ai!

Armikut me armë, ja tregon vehten.
Në mundesh e mbyt dhe me duar,
Por shpresë e forcë nuk të mbeten
Kur nga vdekja ndjehesh i rrethuar!

Mallkuar qofsh ti që e studjove!
Mallkuar, mallkuar… veç mallkuar!
Në “guzhina” gjarpërin e gatove
Dhe botën mendove për ta shuar!
.

Të tilla skena nuk i harrojnë shqiptarët
Thirrjet pa shpresë dhe mes detit të zi
Pse dhimbjen ta kemi veç ne të parët,
Ne, me gjakun shpërndarë dhe n’Itali?
.

Po vdesim baba, po ikim moj nënë!
Ka ardhur aq pranë, ja tek rrugë e vjetër…
Kujdesu per ta, të jenë të ngrënë!
Lamtumirë vëlla, në një botë tjetër!

Hej, ishte ëndërr, zgjohuni prej tmerrit!
Dhe nesër patjetër që do të kalojë!
Por prijani kokën atij “guzhinierit”,
Kur “sheqerin” të vijë e t’ju dhurojë!
.

Se mirë e dini ç’është ai sheqer!
Po e harruat, më s’ka shpëtim!
Është koka e gjarpërit helm edhe vrer,
Ajo që helmon çdo lule dhe agim!

.
Hasan Bulçari C@ne 22/03/2020
Itali

Shpërndaje në rrjetet sociale:
Porosit vide-poezine tende, kontakto => laberianews@gmail.com
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com